Part 13

852 40 6
                                    

PRANPRIYA's POV

"Magaling makipag laro ang tadhana." Makahulugan na sabi ng isa sa Golden Trio. Ito ang unang beses na narinig ko ag boses niya at talaga namang pag narinig mo ito ay auto matic na mapapasunod ka, ganyan ba talaga pag isa ka sa Golden Trio?

Yun ang huling sinabi bago natapos ang aming usapan, natatakot tuloy ako sa pwedeng mangyari.

Alam kong may alam ang Godlen Trio kung nasaan si Zoe, pero ayaw lang nilang sabihin. Alam kong laro lang sakanila to pero mesyadong delikado.

Ang Golden Trio ay binubuo ng tatlong makapangyarihang magkakapatid na dalawang lalaki at isang babae at sobra nilang delikado yung punto na iiwas ka nakang ng tingin at kahit nasa mataas na posisiyon ka ay iiwas ka nalang makipag usap. Dahil sa totoo lang rin ay hindi sila nag sasalita at kung mag salita man sila ay meaningful.


Ay naloloka na ko sa dami kong iniisip, ang nabuti pa ay gumala nalang muna ako. Hmm nasana kaya si Sehun? Siya lang kasi ang kasama ko pag nag gagaka ako eh, pano kasi tong si kuya napakabobo.

Naligo ako saglit dahil nangangati nako sa suot kong gown, alam niyo yon? May meeting lang pero kaylangan ko pang mag gown, prinsesa nga naman.

Sinuot ko yung faded blue jeans at fitted white crop top ko tinernohan ko na rin ng adidas.

Agad akong lumabas ng palasyo para hanapin ang kabayong si sehun.

Nag ikot ikot ako sa labas  palasyo pero wala siya, nasan naman kaya yon? Sobrang lawak ng palasyo kaya di ko alam kung saan ko pa siya haanapin, ayaw ko naman ng gamitin ang kapangyarihan ko dahil napapagod ako. Lahat ay may kasagaran.

Napagdesisyunan ko nalang na pumunta ng bahay nila dahil baka nandun siya at nanonood ng kdrama.

Kumatok ako sa bahay nila at nagulat ako sa nagbukas non! Sheezz Si Lucian!!! a.k.a L, yung kuya ni Sehun! Mayghad pano kiligin? Sheez ang gwapo talaga niya!

"Tititig ka nalang ba sa muka ko?" Masungit na tanong niya kaya naman napaiwas ako ng tingin. Kahiya ah. Ang sungut talaga pero sheez naman eh! ang gwapo!

"Anong kaylangan mo?" Tanong niya ulit, aba'y wala talaga tong galang, hindi ba niya alam na prinsesa ako? Pero haaay wala naman siyang pakielam eh pero sa kambal kong si Suzy ang bait bait! Ano ba yan! Unfair! Oo may kambal ako, gulat kayo no?

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Anong kaylangan mo?" Tanong niya ulit, aba'y wala talaga tong galang, hindi ba niya alam na prinsesa ako? Pero haaay wala naman siyang pakielam eh pero sa kambal kong si Suzy ang bait bait! Ano ba yan! Unfair! Oo may kambal ako, gulat kayo no?

"N-nasaan s-si Sehun?" Bakit ako nauutal? hindi pwede! Si L lang ang kaharap ko! Oo si L, ang dakilang crush ko!

"Wala siya dito." Tipid na sagot niya. Alam ko naman na ayaw niya kong kausap eh pero napipilitan lang siya dahil prinsesa ako.

"Andito ako!" May biglang umakbay sakin kaya napabaling ako kay Sehun, sabi na eh. Napansin ko kasi kaagad ang presensiya niya kaya alam kong siya yun. Tinanonh ko talaga kay L kung nasan siya para naman may dahilan para makausap ko siya.

"Samahan mo ko." Sabi ko at um-oo siya, napatingin ako kay  L na ang sama ng tingin at biglang sinarado ng malakas ang pinto.

Sabi na eh, galit siya saakin pero bakit? Ano bang ginawa ko? Di ko tuloy maiwasang hindi mapaisip.

Hindi ko na kasi makaya eh, ang sakit na yung tuwing susubukan kong kausapin siya ay umiiwas siya pero kay Suzy'ng animal kung makipag usap ang bait! Kala mo anghel

"Halik na nga." Sabi ni Sehun at tinapik ako sa balikay kaya naman napabalik ako sa huwisyo.

Tuwing nangyayari to ay lagi akong kinocomfort ni Sehun, alam niyang may gusto ako sa kuya niya at hindi ko iyon tinago, Bestfriend kami diba? Kaya dapat no secrets.

Tinignan ko ang muka niya pero wala siyang ekspresyon kaya ang hirap niyang basahin. Nakita kong ngumiti siya sakin kaya naman nginitian ko rin siya pabalik.

***

"Let's show them we are better woohh." Kanta ko habang umiinom inom pa, nandito kami sa Videoke Bar at dito ko binuhos ang inis at selos ko. Dapat ay mag aarcade ako pero it turns out dahil imbis na maga laro ako ay kunanta nalang ako.

"We were stayin' in Paris, to get away from your Parents." Kanta ko pa sabay shot ng San mig  pero inawat ako ni Sehun kaya naman tinabig ko ang kamay niya, awatin daw ba ko.

Nasabi ko bang nasa mundo kami ng mga tao? Kung hindi ay alam niyo na ngayon, ang hirap nga pilitin nitong si Sehun eh kaya binato ko ng sapatos sa ulo kaya napapayag ko.

"Lasing kana." Sabi niya kaya natawa ako, Ulol ba siya? pano ako malalasing eh ang ayos ng salita ko at isa pa, may kapangyarihan ako kaya nacocontrol ko.

"Ulol! Hindi ako lashing, shignan mo nga oh! May powersh ako." Sabi ko habang tumatawa at linagok nanaman ang isang San Mig.

"Nakalimutan mo na ba? Hini gumagana ang kapangyarihan natin pag umiinom tayo?" Sabi niya kaya napaisip ako, oo nga pala nakalimutan ko eh.

"Edi hinde." Sabi ko tumawa habang patuloy sa pagkanta.

"Aish! Bakit ba kasi pinayagan kitang pumunta sa mundong ito
at magpakalasing eh." Sabi niya kaya natawa ako at uminom nanaman.

Nang matapos na ang kanta ay tumigil nako at naginom nalang hanggang sa maubos ko ang sandamakmak na San mig light.

"Hilo ako ah." Sabi ko at tumawa ulit, nabaabkiw na ko, oo tama nababaliw nako! Nababaliw sa kakaisip kay L.

Bakit ko ba ksi siya nakilala? Edi sana hindi nako nasasaktan ng ganito kung hindi ko siya nakilala. Sana talaga hindi ko nalang siya nakilala dahil tuwing nakikita ko siya ay lalo akong nahuhulog at nasasaktan.

"Umuwi na tayo."

"Bakit dika umuwi mag isa mo? Iwanan mo na ko! Ganyan naman kayo eh! Iniiwan niyo rin kami sa huli kaya nakakainis kayo!" Sabi ko at tinulak ang kamay niya.

Inom lang ako ng inom at wala siyang magawa dahil sinisipa ko siya kada aawatin niya ko, kahit nanghihina ako ay kaya ko lang sumipa.

Gawa narin ng matinding kahiluhan ay napahiga na talaga ko sa sofang kinauupuan ko, pinatong ko ang paa ko kay sehun at hindi naman siya kumontra don.

"Bwishit kayong mga lalaki, pare preho lang kayo." Sabi ko at hindi ko maiwasan ang tumawa.

"Pano mo naman nasabing pare pareho kami? Nasubukan mo na ba ang lahat ng lalaki?" Tanong niya pero hindi ko siya sinagot, speachless ako sa sinabi niya eh.

Sa halil na sumagot ako ay pinikit ko nalang ang mga mata ko dahil nahihilo na talaga ako.

Narinig ko pa ang pagbuntong hininga niya at kahit nakapikit ako ay alam kong nakatingin siya sakin ngayon.

Pero bago pa ako makatulog ay naramdaman ko ang malalambot niyang labi sa labi ko, pero hindi ko nayon pinansin dahil ang sakit na talaga ng ulo ko at nahihilo ako.

"Sleep tight." Yan ang huling salita na narinig ko bago ako tuluyang makatulog.

The other world: The beginning (BangPink #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon