Life Of A FAT UGLY GIRL (COMPLETED)

Life 13

Dedicated to:arbyjoy and heartlessgirl_018 maraming thank u po sa walang sawang pagsuporta sa story ko kahit inaamag na hahaha... Enjoy!😘

+Mae's Hospital Room+
Mae's POV
ARAY!! Ansakit ng ulo ko huhuhuhu.... Tiningnan ko yung paligid ko, at tsaka ko lang napagtanto na nasa hospital pala ko. Ano bang nangyare sakin at nandito ako?_?

(may amnesia lang ang peg-_-)

Taray mo otor... Nagtatanong lang eh>3<

(oo na.... may apat na babae na nanakit sayo, ok na?? happy ka na-_-??)

Opo, sungit mo otor. Meron ka ba hahaha xD

(*walk out*)

Ay! Me ganern?? Walk out queen... De Lima lang ang peg hahaha (guys charot charot lang yan hahaha)

*After 5 minutes*

Oo nga!! Naalala ko na. Pero sino yung nagdala sakin dito? At pano nila ako nabuhat?

Tok! Tok! Tok!

Lah... Sino kaya yun. Pasok po.

Nagulat ako ng pagbukas ng pinto ay lumantad ang mama ko. Kaya kahit masakit pa ang ulo ko at yung katawan ko ay dali dali akong bumaba ng hospital bed. Muntik muntikan nakong madapa dahil di ko mabuhat yung katawan ko hahaha...

"Ma, kumusta na po si papa?? Anong nangyare sa kanya?? Maayos lang po ba siya?" sunod sunod kong tanong ng makalapit ako kay mama.

"Ano ba anak, dahan dahan lang. Huminahon ka nga. Ayos na ang papa mo. Ikaw ang di maayos dito. Go back to your bed now!" utos ni mama, kaya sumunod na lang ako. Syempre good girl ako^^

Ng makaupo ako sabay upo din ni mama, biglang may nagsalita.

"Tita Celina alis na po kami. To give some privacy too." sabi ni.....ni...... Teka! Siya yung nabangga ko kanina, yung cute na lalaki. Ano ulit name niya?Emeged! Anong nigagawa niya dito?? Teka siya ba yung nagdala sakin dito. Siya yung nagbuhat sakin??? Ok! Ok! Ang oa ko na.

"Thank you also Ruvel. Thank you for everything." sabi naman ni mama tsaka umalis si Ruvel. Oo tama! Siya si Ruvel......Ruvel Kim. Yown! Naalala ko rin siya.

"Anak sabihin mo nga sakin anong nangyari sayo?? Nakipagbugbugan ka ba kaya ka puro pasa?" tanong ni mama na nakapagpafacepalm sakin. Oo malaki ako, pero di ako nakikipagbugbugan uy!

"Ma ikaw ata ang dapat huminahon. Ako! Makikipagbugbugan??? No way!! Oo, malaki ako ma pero di ako ganun." sagot ko naman sa inis na tono. Oo bastos yung pagsagot ko na yun pero.... Aisssh!!

"Sorry anak. Nag aalala lang ako sayo. Sabihin mo na sakin yung TOTOONG nangyari sayo."

"Ma, ako dapat ang manghingi ng sorry. Sorry for being rude." paghingi ko ng tawad.

"Ma nung tumawag ka sakin, paalis na ko ng academy non. Tas biglang may pumatid sakin, hanggang sa nahulog ako sa lupa. Tas ayun na, sinaktan na nila ko. Tinapaktapakan nila ko, sinabutsabunutan, pinagkukurot at pinagsabihan pa nila ko ng masasakit na salita. Wala akong nagawa para ipagtanggol ang sarili ko. I'm helpless and hopeless. Hanggang sa iniwanan nila ko dun sa daanan at nawalan na ko ng malay. At tenen!! Nandito na ko sa ospital hahaha." pagsasalaysay ko kay mama lahat lahat. Syempre inedit ko. Di ko pedeng sabihin na nagcutting ako. Patay ako kay mama tsaka kay papa.

"Anak......." yun lang ang nasabi ni mama at bigla na lang niya kong niyakap at umiyak siya.

"Ma wag ka ngang umiyak. Pag ako umiyak din ililibre mo ko." naluluha ko ng sabi habang niyayakap ko na rin si mama.

"Kase anak, di ko maisip na napapagdaanan mo yan. Hayaan mo nak, ililipat na kita ng academy pa---"

"Ma wag na. Ayos lang ako dun. Tsaka di naman sila gumawa nun sakin. Mababait yung mga students sa academy." pagputol ko kay mama. Kahit hindi hahaha😂

"Ok. Basta sabihan mo kami ng papa mo kung may problema ka. We are here to help you."

"Yes ma, I will. Ano na palang nagyari kay papa?" pagbalik ko kay papa.

"As I said awhile ago. He's alright. He needs to rest. Sobra lang siyang stress." sagot naman ni mama.

"Bakit? May problema ba sa company? O ano?"

"Wag kang magpanic nak. Di naman ganun kaseryoso. Basta magpagaling ka at tapusin mo ang pag aaral mo. Ok!" sabi ni mama sabay yakap sakin.

"Opo ma :D" sabay halik ko sa pisngi ni mama.

Ruvel's POV

"Hoy Ruvs anong ginagawa mo diyan ha?" tanong sakin ni Rupert at ni Shido na nakapagpagulat sakin.

"Ano ba! Pag ako namatay sa kaba mababawasan ng 90% ang mga gwapo sa earth" pagloloko ko.

"Yak! Ikaw! Gwapo! 90% mawawala!?? Yung totoo Ruvs, sumisinghot ka ba. Kahit tapos na yung Oplan Tokhang ni Pres. Digong ipapasama kita." pangbabash sakin ni Shido.

"Oo nga. Daig mo pa si Staz sa pagkasabog eh! HAHAHAHA!" gatong naman ni Rupert sabay tawa. Aba! Anong klaseng mga KAIBIGAN toh?!! Hustisya meyn-_-!!

"Huwaw! Why so SINCERE guys??! Thank you for the compliment." note the sarcasm readers-_-

"Always welcome bro HAHAHAHA!" sabay nilang sabi at nagflying kiss pa. Sa muka kong to na inosente, nakakapatay ako sa maniwala kayo o sa maniwala kayo.

"Stop it bros!! Di.Na.Ka.Ka.Ta.Wa"

"Ok. Ok. Titigil na" sabay nilang sabi at tumigil na. Kailangan tinatakot pa eh.

"Nasan na naman si Alfred?" tanong ko naman habang naglalakad kami palabas ng ospital. We have to go back at the academy. We are the student council. At sa maniwala kayo o sa hindi, si Staz ang president council.

"As usual, flirting with the girls. Or nasa condo na siya." sagot naman ni Shido. Bat biglang nanahimik to si Rupert.

"Woi Rupert bat nanahimik ka? Anyare sayo??"

"Wala" maikling sagot niya.

Pasakay na sana kami sa taxi ng biglang may tumawag sakin.

"Ruvel"

#LameAgain-_- are you enjoying my story. Comment your answer. Note: BE HONEST I'll understand your feedbacks. Even if I'm hurt^^ Thank you😘😘