The dark prince | ✓

hoofdstuk 20

'We sluiten een overeenkomst.' Zeg ik dan uiteindelijk. 'Als jij me naar de dieren brengt en ze vrij laat, ga ik met je mee naar het paleis.' Hij lijkt even na te denken, maar knikt dan langzaam. Hij kijkt me aan met zijn felblauwe ogen vanonder zijn zwarte haren. 'Goed dan.'

'Maar -' Begin ik. Ik wordt afgekapt door prins Aiden. 'Waarom toch altijd dat gemaar?' Hij rolt met zijn ogen en ik zie zelfs een klein lachje. 'Maar als jullie mij hebben, mogen er geen aanvallen meer gepleegd worden op Joyfourt.' Hij drukt zijn kaken stevig op elkaar en lijkt na te denken. 'Deal, ik zal kijken of ik de koningin kan overhalen. Maar daar kan ik helaas niet veel over beloven.' Toch haal ik opgelucht adem.

'Prinses Alina, dat kun je niet doen. Alweer gevangen genomen worden?' Ik kijk naar mijn voeten. 'Om de dieren te redden wel. Ik laat niemand in gevaar komen door mij.' Als ik ze op deze manier kan redden, dan moet het maar.' Het verblijf was de vorige keer ook niet al te slecht.

'Oh en prinses?' Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik Aiden aan. 'Ga er maar vanuit dat je verblijf dit keer niet meer zo prettig is.' Oh, laat dan maar. Waarschijnlijk beland ik weer in die vieze, koude, donkere kerker. Ik ben blij dat ik warmere kleren voor mezelf heb geregeld, dus het zal wel meevallen... hoop ik.

Ik probeer mijn teleurstelling zo goed mogelijk te verbergen, ook al weet ik best wel zeker dat het mislukt is. Wat verwachtte ik dan? Dat Prins Aiden en ik beste vriendjes zijn als we elkaar weer tegen komen nadat ik ontsnapt ben? Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Dat gaat echt niet gebeuren.

Maar wie zegt dat hij straks niet meer veranderd als ik eenmaal met hem in het paleis ben? Misschien kom ik zijn aardige versie wel tegen. Als ik zo naar hem kijk... zwarte haren die voor zijn felblauwe ogen vallen, rug recht, schouders recht, hoofd omhoog en die arrogante blik... zou ik bijna denken dat hij een aardige tweelingbroer heeft. Ik ken hem echt niet terug. Maar als zelfs de koningin vergevensgezind kan zijn, waarom zou hij het dan niet kunnen? Ik zie wel hoe het verloopt en ik hoop dat het niet zo erg is als ik verwacht.

'Kom, dan gaan we.' Zeg ik. Ik wijs naar de richting waarin wij moeten lopen. Ik zie er echt tegenop om weer tegen de wind in te lopen. Het lawaai is niet uit te houden, laat staan het gedonder. Als klein kind was ik al bang voor onweer. Het echt bang zijn is grotendeels weg gegaan, maar ik vind het nog steeds helemaal niks.

'Prinses, wacht even.' Prins Aiden gaat snel voor me staan. Finn staat meteen beschermend naast me. 'Geen zorgen gast, ik doe haar niks. Niet zoals de ander.' Hij lacht even gemeen en dan vinden zijn ogen de mijne weer. 'Laten we het eens even stoppen met onweren.' Finn kijkt prins Aiden aan met een woede in zijn ogen die ik nog nooit heb gezien. Ik word er bijna bang van.

Met een schuin hoofd kijk ik hem aan, niet wetend wat hij bedoelt. Hij rolt met zijn ogen en zucht weer. 'Je bent zo onwetend.' Een klein feetje komt op zijn schouders zitten. Het is helemaal zwart en scherpe punten steken uit zijn armen, waarmee hij ons makkelijk zou kunnen prikken als hij het wil. Zijn ogen zijn roodgloeiend en zijn vleugels zijn doorzichtig met rode strepen erdoorheen. Al met al is het een duivels, kleine fee.

Prins Aiden fluistert iets in zijn oor. Het kleine elfje knikt en is in een flits verdwenen. 'Waar gaat hij naartoe?' Finn krabt achter op zijn hoofd. 'Ik heb een bericht gestuurd naar mijn moeder, koningin Alysia.'

Ik snap nog steeds niet zo goed hoe dit werkt. Waarschijnlijk verschijnt het feetje bij de koningin, maar magie is nog steeds ongelofelijk raar. 'Het is een berichtenelf van the Dark Court, zijn taak is om berichten rond te sturen.'

Hij draait zich om zijn as en gaat op de omgevallen boomstam zitten waar wij net op zaten. Wanneer hij ziet dat we hem verbaast aankijken haalt hij zijn schouders op. 'We moeten even wachten tot het bericht aangekomen is en de storm is gaan liggen.' Dat klinkt inderdaad best wel logisch.

Ik voel me nog steeds een vreemdeling in dit soort situaties. 'Prins Aiden?' Hij leunt met zijn ellebogen op zijn knieën en laat zijn hoofd zuchtend tussen zijn armen vallen. 'Wat nu weer?' Zijn stem is kil en geïrriteerd. 'Wat bedoelde je daarnet met "niet zoals de ander"?'

Een flits van spijt en bezorgdheid is te zien in zijn ogen. Hij schudt zijn hoofd en kijkt weer naar beneden. 'Dat moet je aan Finn vragen.' Ik kijk Finn vragend aan, maar hij staart prins Aiden woedend aan. Ik kan niet anders zeggen dat het een angstaanjagend aanzicht is.

'Finn?' Vraag ik dan maar, wanneer ik merk dat hij mijn vragende blik niet ziet. Hij kijkt me aan en zijn gezicht staat verslagen, vol met verdriet. Een steek schiet door mijn buik. Ik heb geen flauw idee waar ze het over hebben of wat er gebeurd is, maar ik heb medelijden met hem wanneer ik alleen al naar zijn gezicht kijk.

'Wat is er gebeurd?' vraag ik dan wat dringender. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Ik vind het vreselijk wanneer ik weet dat er iets aan de hand is, maar niemand me wil vertellen wat.

'Laat het rusten, prinses. Het is niet belangrijk.' Zegt Finn dan uiteindelijk. Een klein lachje is te horen uit de mond van prins Aiden. Mijn hoofd schiet meteen mijn kant op. 'Niet belangrijk? Volgens mij was het heel belangrijk voor je.'

Oké, nu kan ik er echt niet meer tegen. Wat is hier in hemelsnaam aan de hand?! De twee kijken elkaar en als blikken konden doden, waren ze allebei al lang dood geweest.

'Ze hoeft het niet te weten, prinsje.' Prins Aiden staat op. Zijn gezicht staat op onweer en hij balt zijn vuisten. 'Hoe durf je zo kleinerend te doen? Ik ben een prins, ben jij een prins? Nee.' Ook bij Finn kun je nu het beste uit de buurt blijven.

'Nou, majesteit, ik heb tenminste een hart. Ik ben een vertrouweling van de Koninklijke familie. Ik heb die positie eerlijk verdiend. Jij hebt geluk gehad dat je bloedverwant bent. Maar als persoon verdien je die titel niet. Al hoewel, the Dark Court heeft zeker andere eisen.'

Voordat ik weet wat er gebeurt belandt de vuist van prins Aiden in het gezicht van Finn. 'Dat neem je terug!' Een harde duw volgt uit de kant van Finn. 'Nooit!' Prins Aiden rent op Finn af en geeft hem een stomp in zijn buik. Finn slaat zijn armen voor zijn buik en klapt dubbel.

Verbouwereerd sta ik het tafereel dat zich voor me afspeelt te bekijken. 'Stop!' Roep ik zo hard ik kan. Ze lijken me niet te horen, of in ieder geval niet te willen luisteren, want ze gaan gewoon door.

Er worden nog meer pijnlijke klappen uitgedeeld. Ik kan er niet meer tegen en loop naar de twee vechtende idioten toe. 'Kappen! Nu!' ik probeer tussenbeide te komen, maar het is vrijwel onmogelijk.

'Jij verdient je titel net zo min.' Roept prins Aiden. 'Ik heb niet iemands ouders vermoord.' Alsof Finn niet kan geloven wat hij zojuist heeft gezegd, slaat hij een hand voor zijn mond. Ook prins Aiden kijkt hem met grote ogen aan.

Ik sta aan de grond genageld. Begon ik prins Aiden, degene die de ouders van Finn heeft vermoord, echt aardig te vinden toen ik opgesloten zat. Mijn visie op hem is nu compleet veranderd.

Prins Aiden probeert nu mijn ogen te zoeken, maar ik ontwijk ze. Ik kan hem nu niet aankijken. Hij heeft gewoon de ouders van Finn vermoord! Ik kijk naar Finn en zie een eenzame traan over zijn wang rollen. Ik kan er niet gewoon blijven staan, dus loop ik naar hem toe. Geruststellend wrijf ik over zijn rug. Het is verschrikkelijk om hem zo verdrietig te zien. Ik had er geen idee van. Plots slaat hij zijn armen om me heen en hij snikt op mijn schouder. Mijn schouder wordt nat van zijn tranen, maar dat maakt me op dit moment niks uit.

Prins Aiden kijkt naar ons met een gekwelde blik in zijn ogen. Hij wendt zijn blik van ons af en mompelt dan iets onverstaanbaars. 'Wat zei je?' Vraag ik. Het zou best wel eens belangrijk kunnen zijn. Finn laat me los en kijkt hem dan ook aan.

'Ik ben niet de enige schuldige hier, Finn. Of ben je dat soms vergeten?' 

~~~~~~
Ik ben begonnen aan een nieuw boek en ik zou het erg waarderen als jullie een kijkje zouden willen nemen (geen verplichtingen hoor ;) het heet "what's My name?"

Xx mij