SONSUZUMSUN

SABAH KAHVALTISI

Sabah bir gürültüyle uyandım.
Daha doğrusu bu uyanış bir irkilmeyle başladı.Annem ve babam kavga ediyorlardı.
O sırada gözüm kitaplığımın
üstündeki hediyeye ilişmişti.Kocaman bir kutu vardı.Bende dururmuyum hemen hediyeye sarıldım.Durun.Bugün benim doğum günüm.Ben kendi doğum günümü unuttum.Aklım kavgadaydı çünkü.Çat!!Babam yere bir şey fırlattı.
Ben direk hediyemi açmaya koyuldum.Upuzun saçlarımı kulağımın arkasına attım.Neeee!Oha!Ciddimisin?!
Araba anahtarı nedemek?Hemen salona koştum.Evdeki çalışanlar yanyana dizilmiş, ellerinde birer kutu tutuyorlardı.Ve ardından;
"İyiki doğdun Irmak,İyiki doğdun Irmak"
Şakşakşak...Ben sevinçten havalara uçtum.Ne yani annemle babam tiyatromu yaptılar?Evdeki bütün çalışanlar hediyelerini verdiler.Hepsine tek tek sarıldım.Onları çok seviyorudum.
Annemle babamın boynuna atladım.Sonra hemen salonla birleşik olan terasa uçtum.Ufff arabama bak.Cayır cayır yanıyo.Kırmızı bir mer**des araba.Ay canlarım!
Kahvaltıda sohpet ederken
annemle babamla biraz dalga geçtim."Vayyy iyi tiyatrocuymuş- sunuz da haberimiz yokmuş!"
Hemen ardından babam da benle dalga geçti"Bu kadar umursamaz bir kızımız varmışta haberimiz yokmuş.Kavga ettik umursamadın."
Hemen suratımı astım.Ellerimi birleştirdim.Hemen annem"Cevdet dalga geçme kızımla."
Ardından abim girdi salona.
"Günaydınnn!" dedi.Benim hala suratım asıktı ve sadece annemle babam"günaydın"dedi.Abim yanağıma bir öpücük kondurdu."Bu cadıya noldu yine?"
Ardından gözlerimi kocaman açtım.Bana cadı demesi hoşuma gitmiyordu.
Kahvaltı faslı bitti.Abime"Hadi gel seni ben götüreyim bugün işe,atla"dedim.Abim arabama baktı "Vayy!"diyerek bindi arabama.Evet ehliyetim vardı.20 yaşındaydım ve üniversiteye gidiyordum.Abimi bıraktım.Bana bir öpücük kondurdu ve gitti.O çalışıyordu.Kozmetik şirketimiz vardı.Tek sinirimi bozan bütün kızların abime bakmasıydı.