AKŞAM YEMEĞİ

13 2 0
                                    

    O kadar sert çıkışımın arkasında
beni yumuşatmak için bir kutu varmış.Hemde en kırmızısından küçük bir kutu.Ama manevi değeri ölçülemez.
Ben rüyama odaklı kalmıştım.Kapıdan girer diye umutluydum.Yakalşık 10 dakika kadar bekledim.Gelmedi...Şimdi sorcaksınız Kağan ölmedimi?Öldü....Ama bana bir süpriz hazırlarken...Belki de bu da bir süzprizin parçasıdır?Kapı çaldı.Yerimden fırladım.Olduğum yerde ayağa kalktım.Yüzüme bir  gülümseme taktım.Kapı yavaşça açıldı.Sarı saçlar gözüküyordu. Yavaşça kapının arasından çıktı.O kişi....O kişi...Ağabeyimmiş.Üzüldüğümü anlayabilirdi yüzümden.
-Irmak!?
-Efendim!
-Neden ayaktasın bu bir ,iki bana neden tepkilisin?
-Uff abi yere baksana!

Abim şaşırmıştı kutuyu açtı."Ohaaa!"kalasik sözdür bu.
-Kızım bu acayip çılgın!Offf ilham aldım.Gizem'e de benmi etsem!?

Yüzümde bir tebessüm oluştu.Gizem iyi bir kıza benziyordu. Sadece iki üç kere konuştuk.Abim yanıma geldi ve benim anlıma bir öpücük kondurdu.
-Seni ben evlendireceğim.Seni ben evlendireceğim.
    Gözümden akan yaşlara engel olamıyorum. Abimi ittim.
-Ben senden ayrılmam ki...!

Deniz'in ağzından(Irmak'ın ağabeyi)

Kardeşimin bu mutsuzluğundan oldukça etkilenmiştim.
Ona birini bulmalıydım.Diceksiniz sen nasıl abisin?Kardeşimin mutluluğu için yapyorum bunu.Yoksa o benim minicik ve biricik kardeşim.Kimseye vermem.
Unutmalı...Kağan aklından çıkmalı

    Aklımda bir aday vardı bende sevi-
yorum o çocuğu.Onu yemeğe çağırmalıyım.

Irmak'ın Anlatımıyla:

   Abimin benim için gösterdiği çaba
Ne kadar hoşma gitsede bi okadar da üzüyordu beni.Ben Kağan'dan sonra kime bakabilirdimki?Kapı çaldı abim;

-Akşam misafirimiz var güzel giyin.

      Bir şey dememe izin vermeden
kapıyı  kapattı.Bende duşa giridim.Soğuk suyla duş yaptıktan sonra dolaptan kırmızı mini elbisemi aldım.Altına bantlı topuklu siyah bir ayakkabı giydim.Dudağıma kırmızı bir ruj sürdüm.Saçlarımı at kuyruğu yaptım.Parfüm sıktım.Zaten akşam olmuştu.Bi araba sesi duydum.Arabayı park eden bir kişi vardı.Tam kapı açıldı...Annem beni çağırdı.Aklım anneme gitti.O kişiyi göremedim.Kulağıma kapı sesi geldi.O sırada merdivenlerden iniyordum bütün zerafetimle.Kafamı kaldırdığıma elinde bir çiçekle kapıda duran bir genç yakışıklı çocuk.

Rüzgar'ın Anlatımıyla:

      Beni çok sıcak karşıladılar.Kafamı
Merdivenlerden gelen topuklu ayakkabı sesine yönelttim.Bütün zerafetiyle kırmızının içinde parıldayan Irmak...Çok güzelsin be.Göz göze gelmiştik bile.Tebessüm etti bana

                        ...............
                DEVAM EDECEK

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 02, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SONSUZUMSUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin