"Peki"dedim tavırla.Sınıftan çıktık.Hemen sevgiceğimin kapısının önünde durdum.
" Kağan!"
"Geldim Papatyam"
Ayyy.Rüzgar'ın surat bir düştü,bir düştü.Neyse başladık artık okulu gezdirmeye.Gidene kadar birbirlerine laf sokup durdular ama hayırlısı.
"Irmak okulu sen gezdirseydin çok eğlenirdik."
Oha Rüzgar.Ayyy Kağan'ın gözler iki metre olmuş.Al işte bomba patladı.
"Pat!?!?!"
Kağan çocuğa yumruk geçirdi.Rüzgar'ın karizma sıfır.Rüzgar hemen yerden kalktı.Bu sefer Kağan'ın üstüne atladı.Yerde yuvarlanıp durdular.O ona geçirdi,o ona geçirdi.En sonunda Rüzgar üseteydi.Kolundan tuttum ve kaldırdım.Daha doğrusu kendi kalktı.Çünkü bu kas yığınını kaldırmak zor işti.
"Kağan kalk!"
Oda kalktı.Birbirlerine ters ters bakıyorlardı.Ben bu ortamı bozmak için;
"Bu kadar gerginlik yeterli. Kağan sen git.Ben gezdiririm."
Rüzgar ve Kağan'ın tipleri bi anda değişti.Kağan kaşlarını çatmıştı.Rüzgar sinsice gülüyordu.
"Ne dediğinin farkındamısın?!"
Kağan bunu bana derken bağırıyordu.Oradan hemen bir kızın kolundan tutup çekti.
"Öykü Rüzgar'ı sen gezdirsene.İki dakika işimiz var."
Öykü,Kağan'ın kankası.
Kağan kolundan tuttu ve beni dışarı çıkardı.Ve kimsenin olmadığı arka bahçede beni masaya otutturdu.Saçlarımın arasından ona bakıyordum.Sonra Kağan geldi ve yüzümü tuttu.
"Benden iznin olmadan değil Rüzgar'ı, erek köpeği bile gezdiremezsin!!!"
Bunu söylerken romantik gibi geliyor değilmi?Hayır.Bana bağırıyordu...
Hemen yerimeden kalktım ve"Sen öyle san dedim."Kolumdan tuttu "Bırak!!" diye bağırdım.Kolumu kurtarmayı başardım....Arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum.Diğer bölüm"Yangın".
Yarın paylaşıcam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZUMSUN
RomanceBİR AŞK HİKAYESİ.AMA SIRADAN DEĞİL BU HİKAYE.BİRAZ HÜZÜN,BİRAZ UMUT,BİRAZ ENDİŞE,BİRAZ ÖFKE.VE ÇOK FAZLA AŞK.BU BİR SÜRE SONRA AKMAYAN IRMAK'IN HİKAYESİ.