SONSUZUMSUN

"IRMAK SENLE HAYALLERİMİZ VARDI,NOLDU ONLARA?"

Kağan'ın yüzünde yıkılmış binalar görüyordum.Gözünden bir damla yaş aktı.Dayanamıyorum onu böyle görmeye.Ama olsun o benim ölmeme izin vermişken ben nasıl onu affedeyim?Belki bana çok abarttın diyeceksiniz ama hayır,bu duygu çok farklı.Bana yaklaştı;

"Irmak senle hayallerimiz vardı.Noldu onlara?Bu kadar çabukmu,bu kadar çabukmu benden vazgeçmek?"

Canım acıyordu.Kurduğumuz hayalleri,anılarımızı düşündükçe
Kalbim parçalanıyordu.Ama affedemezdim.Enazından şuan.

"Canım çok acıyo.Bunu bana yapma."
Kolumdan sıkıca kavradı.Kaşlarını çattı.Kollarım acıyordu.
"Kendine gel artık.Sadece ordan seni ben değilde Rüzgar kurtardı.Derdin ne?"
"Kağan kollarım... "
O yüzüme doğru bağırırken ben başımı çok hafif sağa çevirdim.Saçlarım göz yaşlarımla ıslanmıştı.Sonra iki eliyle yüzümü tuttu kendisine çevirdi.
"Kalbimin atar damarı"
Bekledi....Bekledi....Karşılık alamadı.Yani o bana bunu dedikten sonra benim "Kalbimin toplar damarı"demem lazımdı.Bunu bana o mesajda yazmıştı.Beni sevdiğini söylediği mesajda.Ben atar damarım.Kağan her tarafa sevgi saçtığımı söylediği için"Atar damar"oldu benim adım.Oda benim saçtığım sevgileri kimseye paylaşmadan topladığı için adı"toplar damar".

Karşılık vermedim ama durumu bozmadı."Düşün"dedi ve kapıdan dışarı çıkıyordu.Hemen çıkmadan"Unutursam sende beni unut olurmu?"dedim.Bir an durdu ve arkasına dönmeden odamın kapısını çarptı.Hemen cama yöneldim.Yaklaşık 2 dakika sonra dışardaydı.Eve bakmadı.Hemen arabasına bindi ve gitti.Bende bir of çektim ve dolabı açtım.Üstüme kısa kollu omuzlarının bir kısmı açık buz mavisi bir gömlek ve altına bileğime kadar gelen bir beyaz pantolon çıkardım.Duşa girdim.Çok rahatlamıştım.Seçtiğim buz mavisi gömleğimi giydim.Altına da pantolonumu.Ayakkabıların bulunduğu dolaptan ucu demirli beyaz ayakkabılarımı giydim.Saçlarımı kuruttum.Hafif bir makyaj yaptım ve beline kadar olan sarı saçlarımı arkama attım.Makyajıda annemlere iyi gözükmek için yapmıştım. Merdivenlerden indim.Annemler yemek yiyordu.Bende oturdum sofraya.Dertleştik biraz...