Mucize

4.Bölüm \ Aşkı Anlatmak

~Aşkı Anlatmak ~

Xavier Ağzından 

~~ 5 Yıl Önce ~~

Çantamı aldım ve Dünya'ya gidebilmem için hazırlanan özel uçağa doğru yürümeye başladım. Xan gezegeni bana göre çok kuralcı ve çok katıydı. Burada yaşayabilmek imkansızdı. Burada huzuru bulabilmek imkansızdı! O kadar Xan burada nasıl yaşadığını bilmiyorum. Aslında mecburlardı. Tabi bizim gibi özel olanlar mecbul değillerdi. Bize her yer serbestti. Biz doğuştan farklıydık. Diğer Xan'lar normal insan gibiyken bize bazı güçler armağan edilmişti. Herkesin farklı yetenekleri vardı. Mesela benim normal insanlardan daha hızlı ve görünmez olmam gibi. Tabi birde şu doğuştan dövüş tekniklerini bilmemi de unutmamak gerek. Diğer yönlerden normal Xan'lar gibiydim. Burası dayanılmaz bir yerdi. İyi ki istediğim her şeyi yapabilme hakkına sahibim. 20 yaşıma kadar nasıl burada kalabildiğimi bilmiyordum. Tabi özeller için de bazı kurallar vardı. Hiçbir özel olan Xan 18 yaşına doldurana kadar Xan gezegenini terk edemez. Ne kadar saçma bir kural! Tabi bir de şu Xan'a bağlı olduğumuzu gösteren ve yaşamamızı sağlayan takılar vardı. Fakat özel olduğum için bunda da bir ayrıcalık yapılmıştı ve büyüyle, sırtıma dövme yapılmıştı. Çok büyük bir şey değildi ama hoş duruyordu. Sanırım Xan'lar da sadece şu dövme olayını seviyordum. 

Dünya'yı düşünmeye başladım. Acaba nasıl bir yerdi? Bizim gezegene benzediği için pek zorlanmayacaktım fakat hemen ayak uyduramayacağım kesindi bu yüzden para ve ev gibi konuları benden önce birileri gidip halletmişti. Hiçbir konuda sıkıntı çekmeyecektim. Tam özellere layıktı!

Daha da hızlı yürümeye başladım çabucak uçağa binmek istiyordum. Birden önüme yaşlı bir kadın çıktı. Durdum. Bu kadın Tujaydı. Bir nevi falcı gibi bir şeydi ama burada onun gibilere saygı duyuruyordu. Eğer önüne Tuja çıkarsa dur ve ona elini uzat. Çünkü o senin dönüm noktanı biliyordur derler. Kadın bana baktı bir süre. Elimi uzatmayacağımı anladığı zaman elini uzattı. Bakalım neler diyecekti. İlk defa karşıma Tuja çıkıyordu. Merakla elimi ona verdim. Kadın elimi daha fazla sıkmaya başladı ve bir şeyler mırıldanmaya başladı. Tanrım! kadının gözleri bembeyaz olmuştu. Elimi daha da sıkmaya başladı. Yaşlı bir kadının nasıl böyle bir gücü olabilirdu? Gözlerinin rengi geri geldi ve elimi bıraktı. Gözlerini direk gözlerime dikti.

" Dönüm noktan belli "

" Ne peki " dedim merakla.

" Buradan ayrılma "

" Neden? "

" Dur... bekle veya git " dedi. Alnındaki kaşlar çatılmıştı.

" Peki... gitmeliyim o zaman " dedim ve yürümeye başladım. Demek ki dönüm noktam Dünya olacaktı.

" Dur... Daha bitmedi" dedi. Bakalım ne yumurtlayacaktı.

" Aşk " 

" Aşk ? " Kadın cevap vermeden arkasını dönüp gitmeye başladı. Kadının peşinden koştum ve önüne dikildim.

" Aşk derken ? "

" Bekle... O seni bulacak. "

" Kim? "

" Dönüm noktan... O kız olacak "

" Hangi kız? "

" Bekle ve gör. Şuan o daha çocuk. "

" Ne? Bir çocuk mu dönüm noktam olacak? "

" Bekle. Büyüyecek . "

" Bende öyle "

" Sadece bekle "

" Peki kaç yaşında? " 

" 12 " dedi. Ne!? Benden 8 yaş küçük birine mi aşık olacaktım? Saçmalık!

Uçağa doğru yürümeye başladım. Bu kadın sinirlerimi bozuyordu!

" Xavier noha kima nuhamnida " dedi arkamdan kadın. Ne saçmalıyordu bu !?

Arkama döndüm ve;

" Ne saçmalıyorsun!? " dedim. Gülümsedi.

" Xavier aşk seni kavuracak. " diye açıklama yaptı. Şu süper hızımı kullanarak koştum ve hızla uçağıma bindim. Görevliler valizimi aldı. Hızlıca yerime oturdum. Ne saçmalamıştı o kadın öyle!? Aşka inanmıyordum. Buradaki herkes öfke ve kin içindeydi. Peki ya Dünya? Kafamı salladım ve kafamı yanımda oturan yardımcıma çevirdim. Onu bayağı zamandır tanıyordum. Bu yolculukta bana eşlik edecek ve Dünya da yönümü gösterecekti.

" Kusura bakmayın geç kaldım ailenizle konuşuyordum. " dedi.

" Önemli değil. Yeni geldim." dedim. Ah...tabi birde ailem vardı. Beni hiç umursamayan bir ailem vardı. Onları artık umursamıyordum. Umursamayalı uzun zamanlar olmuştu. Uçak havalandı ve son hızda Xan gezegeninden çıkmaya başladık.

Yol boyunca o kadını düşündüm. Ne kadar saçmaladığını düşünsemde kafamdan çıkmıyordu. Aşk bana çok uzak geliyordu hem de çok. Aşktan ne anlardım ben!? Hem bir çocuğa aşık olacak değildim. Kadının anlattıkları bana çok uzak geliyordu. Çıldıracağım! Bir kadın beni nasıl bu kadar etkileyebilirdi! Aşkmış... Aşk kim ben kim? Sinirle kafamı salladım. Olmayacak şeyleri düşünmemeliydim! Biri kolumu dürtüp duruyordu.

" Xavier!.. Xavier! " dönüp yardımcıma baktım.

" Dalmışsınız. "

" Ah..şey evet. "

" Ne düşünüyorsunuz? "

" Hiç... hiçbir şey. "

" Peki siz bilirsiniz fakat konuşacak bir konunuz varsa dinleyebilirim."

Biraz düşününce, konuşunca daha da rahatlayabilirdim.

" Var. "

" Benimle konuşabilirsiniz. "

" Şey...şey hakkında ne düşünüyorsun? şey işte anla. Şeyi...anlatır mısın? " Bir karısı vardı sonuçta. Aşk hakkında bilgili olmalıydı.

" Neyi? " dedi. Derin bir nefes alarak

" Aşk " dedim. Yardımcım kocaman bir kahkaha attı. Ters bir şekilde ona baktım. Gülmesini kesmeye çalışıyordu fakat halen gülüyordu.

" Tamam! Boşver. "

" Pardon. Şey... evet Aşk. Niye sordunuz bunu? Yoksa..." 

" Hayır! Tabiki hayır! Sadece merak ettim işte. "

"Peki. Tamam."

" Anlatacak mısın? "

" Dünyada bir yerde okumuştum birisi söylemiş. Galiba Eugene Delacroix . "

" Ne söylemiş? " dedim merakla.

" Aşkı anlatabilmek için yeryüzünde var olan dillerden başka bir dil ister. "

" Yani aşk anlatırmaz mı? "

" Benim düşüncem anlatırmaz yaşanır. "

" Öyle mi düşünüyorsun ? "

" Evet. Bir ara dinlemeyi değil de yaşamayı denemelisin. Karımı çok seviyorum. Aşık olmak ayrı bir şey. Olursan anlarsın beni. "

" Hım. " O önüne döndü bende önüme döndüm. Düşünmek istemiyordum fakat düşünmeden edemiyordum. Bu kadın 5 dakika da bütün hayatımı mahvetmişti. Dünya' ya neden gidiyordum? Orada ne yapacaktım? Hiçbir şey düşünmüyordum. Düşünmek istiyordum fakat yapamıyordum. Sadece o yaşlı kadın vardı aklımda. Aşk demişti. Beni kavuracakmış. 

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Her şey alt üst olmuştu. Hayatımda Aşka yer var mıydı? Şuan bunu düşünmek bile istemiyordum. Gözlerimi kapadım belki uyurum diye. Kafamda kadının sesi yankılanıyordu resmen. Aşk . Kavurmak. 

Bunları düşünürken derin bir uykuya daldım.

Nereden bilecekti ömür boyu bu anı düşüneceğini?