12.Bölüm \ İlk Kahvaltı Ve Yüksek IQ'lu Enayi

72 5 0
                                    

~ İlk Kahvaltı Ve Yüksek IQ’lu Enayi ~

Sabah erkenden uyandım. Xavier ile gecem güzels onlanmıştı. Tabi o kadar ileri gitmemiştik. Ama olmuştu bir şeyler işte. Öpüşmüştük. Ah!!

Hızla aşağı indiğimde Xavier’ın hala uyanmamıştı. Biz artık sevgiliydik ve sevgiliyken bu ilk yemeğimiz olacaktı! Ona güzel bir yemek hazırlamalıydım! Ama nasıl? Çok iyi yemek yapamazdım ki. Genelde dadım yemeklerimi getirirdi. Sadece omlet yapmayı biliyordum onu da dadımın zoruyla öğrenmiştim. Sanırım omlet yapmalıydım!

Omleti hazırlayıp hızla sofrayı kurdum. Xavier hala kalkmamıştı. Hızla yukarı çıkıp odasına girdim. Mışır mışır uyuyordu. Ne kadar tatlıydı.

Yanına gidip yanağına öpücük bıraktım. Uyanmadı. Öpmeye devam ettim ama hiç sesi çıkmıyordu.

“ Uyansana! “ dedim.

“ Belki yanlış yeri öpüyorsundur. “ dedi.

“ Sen nereni öpmemi isterdin? “ dedim. Eliyle dudağını göstererk.

“ Burayı. “ dedi. Ona doğru eğildim ve dudağımı dudağına sürtüp geri çektim.

“ Hadi kahvaltı hazırladım aşağı gel. “ dedim.

“ Ne!? Bu kadarcık mı? Öpmedin bile beni! “ dedi. Sırıtarak;

“ Önce yemek, sonra öpüşmek. “ dedim.

“ Yemeden öpüşemiyor musun? “ dedi.

“ Hayır. Önce karnımı doyurmalıyım. “ dedim.

“ Obur. “ dedi.

“ Ben mi? “ dedim.

“ Evet. Sen! “ dedi. Yatağın üzerine atlayıp yastıkla vurmaya başladım. Elimden yastığı almaya çalışıyordu. Sonunda alamayınca beni belimden tutup altına aldı.

“ Ne yapıyorsun!? “ dedim.

“ Öpücük? “ dedi.

“ Efendim!? “ dedim.

“ Önce öpücük sonra buradan kalkacağız. Öpücük yoksa burada böyle kalacağız. “ dedi.

“ Çocuk gibisin! “ dedim.

“ Asıl sen çocuksun. Sevgiline öpücük bile vermiyorsun. “ dedi. Dudağına ufak bir öpücük kondurup hızla onu itip aşağıya kaçtım.

Biraz sonra Xavier giyinmiş bir şekilde aşağı indi.

“ Vay… Gerçekten! Diyecek bir şey bulamıyorum. Bu zamana kadar yemek yapabildiğini niye söylemedin? “ dedi.

“ Çünkü bilmiyorum. Sadece omlet yapmayı biliyorum. “dedim.

“ Hımm. Artık sende benim yaptıklarımı yersin. “dedi.

“ Bende öyle umuyorum zaten. “ dedim gülerek. Birlikte oturup yemeği yemeğe başladık. Xaver;

“ Ah... “ dedi. Ağzından yumurta kabuğunu çıkardı.Tam bir rezillikti!

“ Bence artık sen mutfağa girme. “ dedi.

Mahçupca gülümseyerek;

“ Sanırım haklısın. “ dedim.

Bir süre sonra;

“ İşe mi gidiyoruz? “ dedim.

“ Evet. Malesef. “ dedi. Bugün güzel giyinip, Emilyve diğer cadolozlara gününü göstermeliydim!

MucizeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin