'คุณเคยรู้สึกแบบนี้หรือเปล่า...?
ความรู้สึกกระอั่กกระอ่วม คลื่นไส้ ได้เพียงแต่มองตัวเองในกระจกห้องน้ำด้วยสภาพที่น่าเวทนาน้ำตาทั้งหลายพรั่งพรูออกมาจากดวงตาของคุณมากมาย...และดูเหมือนว่ามันจะไม่มีวันสิ้นสุด
อยากจะอาเจียนออกมาเหลือเกิน แม้จะมีเพียงลมที่ออกมาก็ตาม.'
"ฟิล์ม ทอมออกไปอีเว้นท์กับพวกพี่โอกับมนแล้วนะ"เสียงนุ่มทุ้มของผู้ที่ชื่อได้ว่าเป็น 'สามี' เอ่ยออกมาก เรียกสติของผู้ถูกเรียกให้หลุดจากภวังค์ของเจ้าตัว
หญิงสาวเจ้าของชื่อเมื่อได้ยินดังนั้นใบหน้าที่ถูกประดับด้วยรอยยิ้มสดใสตลอดเวลากลับหมองหม่นขึ้นมาทันตา ริมฝีปากบางที่ยิ้มจนจะถึงใบหูหุบลงโดยอัตโนมัติแต่สีหน้าเศร้าที่แสดงออกอย่างชัดเจนนั้นกลับไม่ได้ทำให้อีกคนลดละรอยยิ้มบนใบหน้านั้นเลย กลับกันมันกลับถูกฉีกกว้างกว่าเดิมแล้วส่งสายตาราวกับจะเอาคำบอกลา....
นั่นไม่ใช่คำตอบที่มีอยู่ในใจเธอ....'ไม่เอานะ...ทอม อยู่กับฟิล์มก่อนสิ......'
ความในใจในตอนนี้ที่ตัวเธอเองอยากจะตะโกนมันออกไปซะเหลือเกิน...
"อืม! ขอให้โชคดีนะ..เดินทางปลอดภัย......
...ฝากสวัสดีมนกับพี่โอด้วยนะ"
ริมฝีปากได้รูปยิ้มรับน้อยๆ ให้กับคู่รักของตัวเอง น้ำเสียงที่ดูสดใสแบบปรุงแต่งนั้นบวกกับรูปประโยคที่ถูกเว้นแปลกๆ ราวกับต้องการจะปกปิดน้ำเสียงที่สั่นเครือนั้นไว้ แต่เมื่อพอมือหนาของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีคว้าสะโพกของเธอให้เข้าไปอยู่ภายใต้อ้อมกอดอบอุ่น พลันภายในใจก็ราวกับถูกเติมเต็มขึ้นมาีท่าทีสะดุ้งตกใจเล็กน้อยในตอนแรกกลับถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกดีใจเต็มอก
เธอซบใบหน้าเข้ากับอกแกร่งราวกับนี่จะเป็นอ้อมกอดสุดท้าย ความอิ่มเอมในใจมันดังจนแทบจะทะลุออกมา ดังจนตัวเธอเองกลัวว่าคนตรงหน้าจะได้ยินมันด้วยซ้ำ.......
แขนสวยรัดกับไหล่หนากว่าเพื่อให้ร่างกายแนบชิดกันมากขึ้นกว่าเดิม
ŞİMDİ OKUDUĞUN
รวมฟิคสั้น? TMS
Hayran Kurguดองค่ะอันนี้ มัธยมหน้ากากนี่รีไรท์อยู่รอลงทีเดียวค่ะ ขออภัยคนที่รออยู่จริงๆ น้าาา 😭 อันนี้เป็นการลองฝึกมือนะคะ ภาษาเป็นยังไงสามารถคอมเม้นติ คำผิดได้ จะรับไว้พิจารณาและแก้ไขให้ ขอบคุณทั้งคนที่เผลอกดเข้ามาอ่านและตั้งใจมาอ่านจริงๆ ค่ะ เลิฟยูวออล 😘🙏