Son of Aphrodite || ChanBaek

Işık Güven Verir, Sen Benim Işığımsın

Baekhyun ellerini Chanyeol'un yanağına bastırdı ve gülümsedi.
"Uzun zamandır bunun nasıl olduğunu düşünüyordum."

"Neyin?"

"Koruyucumun yanında uyanmanın."

Chanyeol gülerek yüzünde duran eli tuttu ve öptü.
"Koruyucun demek..?"

Baekhyun ona doğru utangaç bir şekilde yaklaşırken yatağın altından çıkan maskeli bir çocuk Chanyeol'u tutarak kendiyle birlikte yatağın altına çekti.
"Karanlığa uyan... Karanlığa uyan..." maskeli çocuk ona fısıldarken Chanyeol ondan kurtulmaya çalışıyordu.

"Karanlığa uyan..."

*****
"Uyan! Chanyeol, uyan!"

Chanyeol kulağına dolan yumuşak sesle gözlerini açtığında tepesinde ona endişeli endişeli bakan Baekhyun'u gördü.
"Ne..? Saat kaç? Hava hala karanlık..."

"Bilmiyorum. Kabus görüyordun, uyandırmak istedim."

"Kabus gördüğümü nereden anladın?"

Baekhyun bir süre dudaklarını ısırarak etrafa baktı ve ona doğru eğildi.
"Çünkü ben de görüyordum."

Chanyeol'un gözleri büyürken yattığı yerde doğruldu.
"Bu da ne demek?"

"Ben kötü bir şey hissettiğimde sen de huzursuz hissediyorsun, veya sen kabus gördüğünde ben de görüyorum."

"Nasıl..?"

"Bilmiyorum. Kahin anlattı."

"Kahin neden benimle ilgili şeyler anlatıyor? Kardeş falan mıyız?"

Baekhyun küçük bir kahkaha atarak başını salladı. "Kesinlikle değiliz."

"Neden gülerek söyledin?"

"Boşver, yok bir şey."

Chanyeol hızla ayağa kalktı ve kapıya doğru ilerledi.
"Nereye gidiyorsun?"

"Kahine."

"Hey, olmaz!"

Chanyeol onu dinlemeden hızlıca bahçeye çıktı ve kahinin kulübesine koşmaya başladı.
Art arda kapıya vurdu ve geriye çekildi. Yaşlı, sakallı adam kapıyı açtığında hala uykuluydu.
"Ne oldu çocuğum?"

Chanyeol onu iterek içeri girdi ve dua yazılarıyla dolu masadaki bıçağı alarak elini kesti.
"Al! Ne gördüğünü söyle?"

"İyi misin yüce Ares'in oğlu?"

"Değilim, elime bak ve bana Baekhyun'la ne ilgim olduğunu söyle!"

Kahin bir süre ona uzanan kanlı ele baktı.
"Bunu sana söylersem kaderinle oynamış olurum çocuğum."

"Söyle! Ona her şeyi anlattın!"

Kahin uzun uzun sakalıyla oynadı ve derin bir nefes aldı.
"Işığının karanlık yüzü ortaya çıktığı zaman güçleneceksin."

"Ne?"

"Başka bir şey söylememi bekleme."

"Ama-!" kahin baş parmağını hızlıca Chanyeol'un alnına bastırdı.
"Ah!"

Chanyeol hissettiği acıyla dizlerinin üstüne çökerken gözlerini kapadı. Küçüklüğünden beri Kahin onları bu şekilde kontrol ederdi. Eskiden Sehun'la birlikte göletteki nimfleri yakalayıp kavanoza kapattıklarında da Kahin elini alınlarına bastırır ve onları cezalandırırdı.

"Tamam! Tamam, gidiyorum!"

"Aferin çocuğum."

Chanyeol kanayan elini tutarak dışarı çıktı. Yeni yeni aydınlanmaya başlayan hava güzel bir manzara oluşturmuştu. Kulübesine geri döndüğünde kapının önünde oturan Baekhyun'u görerek bir süre durakladı.