A Romance Story Of A Vampire? (ON-HOLD)

Chapter 10 Chatting a problems with parents..

Jadehlle Rim POV

Paano ba magmove-on?? Hayy..hindi ko na talaga alam kung ano ang gagawin ko..hanggang ngayon kasi 'di parin ma-absorve ng utak ko lahat ng nalaman ko eh..

"Rim! Anong ginagawa mo diyan? Hinahanap ka na nila tito..dumating sila kani-kanina lang." biglang sulpot nitong si Kaname..

"Ano ba?! Muntik na akong atakihin sa puso..hindi pa nga 'to magaling tapos bibiglain mo pa." sabi ko kay Kaname ng nakabusangot.

"Aba! Rim...humuhugot kana ngayon ahh.." pabirong sabi ni Kaname kaya naman tinignan ko siya ng masama.

"Alam mo Kaname makipag-biro kana sa taong nakamove-on na 'wag lang sa taong nagmo-move on pa lang. It still hurts. Kahapon pa lang 'tong sakit na'to so..please." sabi ko sa kanya sabay buntong hininga ng malalim.

"Sorry, Rim. I'm so insensitive. Stop crying." sabi niya habang pinapatahan ako. Ano?? Umiiyak na naman ako..wala na ba talagang katapusan ang mga luhang 'to?

"It's okay..nasaan na sila dad?" pag-iiba ko sa usapan namin.

"Nasa bababa..let's go?" sabi niya. Tumango na lang ako at nauna ng lumabas sa kwarto ko.

Pagkababa ko sa sala nakita ko sina mom and dad naka-upo sa sofa. Ng makita nila ako tumayo sila at niyakap ako.

"So..ama ina ano pong ginagawa niyo dito?" pagtatanong ko sa kanila.

"We just miss you. Ilang months ka kasi sa Philippines eh." sabi ni ina.

"Yeah..by the way Jade. How is your husband doing there?" sabi ni ama. Kaya naman medyo na bigla ako ng konti.

"Ah-ahm his just okay there ama. By the way ama ina...where is my twin?" pag-iiba ko ng usapan.

"Nasa vamp land. May ginagawang trabaho." sagot ni ina.

"Ahh.." nasabi ko na lamang.

Matinding katahimikan ang namalagi dito sa sala hanggang sa magsalita si Kaname.

"Tita, tito alam niyo na po ba yun---" hindi ko na pinatapos si Kaname sa sasabihin dapat niya. Dahil ako dapat ang magsabi no'n sa kanila.

"Kaname.." sabi ko sa kanya kaya napatingin siya sa akin at tinikom na lang niya ang kanyang bibig. "Ehem! Ama, ina pasensiya na po pero pwede ko na po bang hi-hiwalayan si Dark?" sabi ko kay dad at mom sabay iwas ng tingin.

"Why? I thought both of you love each other?" pagtatanong ni mom.

Love each other? Huh! Ako lang naman ang nagmamahal sa kasalang naganap eh. For pete sake! All those years that I spent with him was all a lie..how can I accept that? Gosh! Masyado akong naging tanga ng dahil sa mahal ko siya.

"Love each other?? Is that a joke? If yes, I'm happy then. But, I'm just the only one making this relationship goin' well. *sigh* he loves another woman t-than m-me." sabi ko in a shaking voice. 'di ko na talaga mapigilan kaya umiyak na naman ako. Dang! Ang sakit naman.

"Hey, Rim..stop crying naiiyak na din tuloy ako oh..." pagpapatahan sa akin ni Kaname with teary eyes. Aye?

"Tumigil ka nga diyan Kaname. Sinabayan mo pa ako eh.." sabi ko sa kanya.

"Ikaw kasi eh..umiiyak ka." sabi nito sa akin.

"Ab--" hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil biglang sumabat si mom.

"Hey, you two explain to us what's going on here. Why are you crying. And why do you want to devorce with your husband." sabi ni mom na ganito ang mukha oh..>>> (?~?)