Waiting Shed

Conclusion

Say hello to Erik James. :)

Beware: Profanities.

---

I closed my eyes so tightly to fucking calm myself from yelling profanities to Dianne. Pupunta ako sa program ngayon, sa school because I promise Ian that I would go. My FINAL decision but fck! Itong babaeng ito ay inimbitahan kami ng kapatid ko sa isang party ng kanyang tita. Sa malayong lugar! Okay lang sana kong bukas pa kami aalis dahil malayo talaga ito pero hindi eh. Nagarkila pa siya ng Van. I can decline to go but my brother pushed me. At wala na nga akong magawa kundi magpigil ng inis at manapak ng babaeng mukhang clown ngayon sa tabi ko habang tumatakbo ang van sa highway. Mabilis na iyong eksakto lang at dalawang sasakyan ang nasa harapan namin ngayon sa highway na ito.

Maliwanag ang kabuuan ng loob ng Van. Mahangin dahil bukas ang bintana. Binuksan ko. Nagreklamo si Dianne dahil sa ginawa ko pero wala siyang nagawa kundi magsalita na lang siya ng magsalita sa tabi ko. If I wouldn't open the window then I would be suffocated. Sobrang bango kase ni Dianne to the point na nakakahilo na. Di pa nakatulong na ang tapang-tapang na tila pinaghandaan para mangseduce pero hindi. Nakakamatay. Nakakawala ng ulirat. I can see how my brother on the passenger's seat look at the mirror to see us. Seryoso pero kapag tumitingin si Dianne ay ngingiti. Ngingiti din pabalik ang katabi ko and then she would look at me. Nakakairita. Iniisip ko na plinano nila ito. I knew how both of them hated my precious Jade. Hindi man ipinapakita ni kuya sa kay Ian, pero alam ko. He vocally admitted it to me that day when Ian went to the CR. That day after I made love to him. I could still remember the feeling inside of him. The way he pants and gasps. The way he moans my name and then groans. The sweat running all over his head down to his neck. The way I kissed him, sucked him, and marked him. Ah, I made love to a wonderful angel. Pero panira ng umaga si Kuya dahil sa mga sinabi niya. Gusto kong sapakin siya sa masasamang salitang sinabi niya pero buti napigilan. I couldn't hurt him. I just couldn't. If I did that then I would never see him again.

Kinalabit ako ni Dianne. Di ko iyon pinansin. Nakatingin lang ako sa mga nalalagpasan naming mga bahay, puno, at maging poste ng ilaw. Nag-aalala ako sa kay Ian. Kung anong mararamdaman niya ngayon. Malungkot iyon at nag-aalala sigurado. I don't want him worried over me. Dapat magsaya siya. Because his happiness all that matters to me. I want to be with him. But it looks like destiny played it very well. Now, I am stuck with my ex-girlfriend who I saw became obsessed of me since she left me.

Isang kalabit ulit at inis akong napatingin kay Dianne. "What?" I snapped. She blinked her eyes. Tapos bigla siyang ngumuso at nagpacute. Gusto kong umirap pero pinigilan ko lang. I need to calm down. Fucking calm down, Erik, or your doom. One word from your brother and goodbye Philippines.

May itinaas siyang isang malaking Piattos na kulay green at isang botelya ng tubig na may tatak na Wilkins. She smiled at me. "Aren't you hungry? Here, eat this."

I am not hungry. I want to tell her that but when my brother's eyes met mine, I have to act kind or else—Ah, fuck this!

Kinuha ko iyon at nagpasalamat. Mabilis akong tumingin sa bintana. Lumiko ang sasakyan at may nakita akong isang banner. You missed him? What are you waiting for? Come now and call Him. May nakasulat sa ibaba ng mga 4Ws. Pero ang nakasulat sa malalaki ang siyang kumuha ng atensyon ko. Umayos ako ng upo. I should call him. Kinapa ko ang cellphone ko pero wala iyon sa bulsa ko. Tumingin ako sa bag ko na nagpapahiwalay sa amin ni Dianne. Hinalughog koi yon at hinanap ang cellphone ko. Pero wala doon. Kumunot ang noo ko. Nasaan ba iyon? Inilagay ko lang dito eh.

Pinagmamasdan ako ni Dianne. "What are you looking for? Are you looking for this?"

I looked at her and she was holding on his right hand my phone. Tumingin ako sa kanya nang nakakunot ang aking noo. "Paano napunta sayo yan?"