Th1rteen R3asons Why • Dramione

Tape 1 - Side A.

Tape 1 - Side A.

Hermelien zucht wanneer ze haarzelf voor de zoveelste keer omdraait die avond. Ze sluit haar ogen. Probeert in slaap te vallen. Haar gedachtes gaan alle kanten uit. Toch eindigt het telkens met denken aan hem. Draco Malfidus. Anderhalve maand lang is hij al weg. Niemand weet waar hij is. Hermelien herinnert zich elke dag opnieuw haar laatste gesprek met Draco. Al snel rolt er weer een traan over de wangen van Hermelien. Ze hoort haarzelf zeggen dat hij het maar met doen, dat ze niet toch niet om hem geeft. Nog nooit eerder heeft ze zo'n spijt gehad van haar woorden. Ze heeft hem weggejaagd. Ze had hem niet moeten laten gaan. Hoeveel excuses ze ook probeert te verzinnen voor haarzelf, geen één excuus is goed genoeg. Hermelien raakt afgeleid van een tik op het raam. Ze negeert het en haar gedachtes gaan weer naar Draco. Tot ze opnieuw een tik hoort. Hermelien negeert het weer. Ze denkt aan Draco. Ze kan niet leven met de vraag als hij dood is of niet. Hij is verdwenen. Maar niemand weet waarheen. Hij was weg. De vraag is waar hij is maar nog belangrijker, of hij nog in leven is.

Het tikken op het raam wordt harder en de tikjes volgen elkaar sneller op. Hermelien zucht diep. Opnieuw draait ze zich om. Ze blijft het tikken maar horen en vindt het steeds irritanter worden. Hermelien gokt dat het Foppe is of dat er een takje verkeerd hangt en telkens tegen het raam aankomt. Ze opent haar ogen en draait zich opnieuw om. Het heeft allemaal geen nut. Ze weet dat ze niet in slaap valt, ze valt pas in slaap na drie dagen niet te slapen. Of ze valt in slaap wanneer ze in de lessen zit of in de kantine. Ze gaat in elk geval niet meer slapen vannacht en al helemaal niet als dat getik zo blijft doorgaan. Hermelien zucht diep en gooit dan haar dekbed van haar af. Ze rilt van de windvlaag die over haar blote benen terecht komt. Hermelien loopt richting het raam. Gekleed in een simpel, kort satijnen pyjama broekje in het groen en een bijpassend topje loopt ze de slaapzaal door. Ze trilt van de kou. Ze kijkt naar het kippenvel op haar armen en benen, ze ziet haar pyjama en denkt direct aan Draco. Het was één van de kerstcadeaus die hij haar gaf.

Hermelien opent het raam, als gevolg hiervan voelt ze direct een sterke windvlaag. Ze hangt een beetje het raam uit, kijkend naar een takje wat tegen het raam aantikt. Echter ziet ze niks. Hermelien zucht en bedenkt zich dat ze haar tijd heeft verspilt. Geïrriteerd loopt ze terug naar haar bed. Voor de spiegel blijft Hermelien even stilstaan. Voor een kort moment denkt ze aan toen Draco haar deze pyjama gaf. Ze weet nog hoe hij grinnikend had gezegd hoe hij haar in zijn afdelingskleuren wilde zien. Hermelien zucht.

Dan loopt ze naar haar bed. Direct ziet ze dat er iets niet klopt. Op haar bed ligt een knalrode doos. Vol verbazing loopt Hermelien er naar toe. Ze opent de doos en ziet direct dat er verschillende tapes in liggen. Hermelien vraagt zich af wat het is, wat het te betekenen heeft. Hermelien pakt één van de tapes, ze ziet het nummer 1 er op staat en op de andere kant nummer twee. Hermelien bedenkt zich dat ze een cassettespeler nodig is en snel ook. Ze pakt haar toverstok van mompelt: "Accio cassettespeler." Vol verbazing ziet ze hoe er een cassettespeler uit de doos komt. Die was haar nog niet eens opgevallen. Hermelien drukt de eerste tape erin, doet de oortjes in en drukt op de play knop.

"Hé," Direct drukt Hermelien weer op pauze. Nooit dat ze dit goed gehoord heeft. Het leek net alsof het de stem van Draco was. "Als je dit hoort dan betekend dat dat ik het op heb gegeven.. Dat ik dood ben. En dat jij één van de redenen bent dan ik mezelf vermoord heb." Pauze. Hermelien is doodsbang. Ze hoort de stem van Draco, ze hoort de woorden maar begrijpt niet wat hij bedoelt. Is hij echt dood? Is zij één van de redenen dat hij dood is? Waarom zou ze één van redenen zijn? "Voor als je het niet door hebt, Draco Malfidus hier. Ik ga jullie dertien allemaal vertellen waarom ik mezelf vermoord heb want het is allemaal jullie schuld." Hermelien weet niet wat ze moet denken.

"Dertien tapes. Dertien redenen. Dertien mensen. Dertien mensen die ervoor hebben gezorgd dat ik mezelf vermoord heb. Jullie zijn dat. Iedereen van jullie gaat deze tapes horen, iedereen van jullie gaat weten wat je mis hebt gedaan en wat de rest heeft gedaan. Leer ervan zal ik zeggen." Hermelien haalt diep adem. Tranen rollen over haar wangen. Wat heeft ze gedaan? Waarom is ze op deze tapes beland? "Om dit proces goed te laten verlopen heb ik enkele regels opgesteld. Regel één: je luistert elke tape. Niet zoeken naar je eigen tape, gewoon alles luisteren want geloof mij maar je naam komt vanzelf wel te voorschijn. Regel twee: je praat met niemand over deze tapes, op de personen na die ook op de tapes staan. Dat zal dus wel gezellig worden, Griffoendor en Zwadderich bij elkaar met leerlingen in Azkaban. Gezellig. Het wordt vast een succes. Simpel niet waar? De laatste die deze tapes krijgt mag beslissen wat er verder mee moet gebeuren: laat alle spreuken die je maar kent erop los of maak ze openbaar. Het interesseert me niet, ik ben toch dood als het goed is."