Th1rteen R3asons Why • Dramione

Tape 7 - Side A.

Tape 7 - Side A.

"Een nieuwe tape maar hetzelfde persoon als op de vorige tape, Hermelien. Natuurlijk kan ik ons verhaal niet op één simpele tape kwijt, daar is simpelweg veel te veel voor gebeurd. Ik vertel nog niet eens alles waarschijnlijk, wel al het negatieve jammer genoeg. Ik zou alle dertien tapes wel kunnen vullen met verhalen over jou, over ons. Opnieuw, welkom bij je eigen tape Hermelien."

"Voor iedereen die een pauze heeft genomen tussen de vorige tape en deze tape, we waren gebleven bij het feit dat Hermelien en ik een relatie hadden gekregen nadat ik dronken toegaf wat ik voor haar voelde. November was net voorbij, deze tape begint bij de eerste ruzie van mij en Hermelien. Een ruzie die zich vlak voor de kerstvakantie afspeelde en bijna onze eerste kerst samen verpest had.."

Direct weet Hermelien precies waarover het gaat, ze hoeft haar ogen maar te sluiten en de herinnering komt alweer in haar op. De woorden die hij haar vertelde en hoe vreselijk zij erop reageerde, ze weet nog precies wat voor een tering bitch ze wel niet was. Hun eerste ruzie was compleet haar schuld.

"Hermelien en ik waren samen in de Kamer van Hoge Nood zoals bijna elke avond, we zaten gewoon een beetje te praten. Toen vroeg ik.."

"Wanneer gaan we onze relatie bekendmaken?" vroeg Draco, hij keek Hermelien liefdevol aan. Nog steeds is hij zo trots op het feit dat hij haar zijn vriendin kan noemen, zijn meisje. "Ik weet het niet," had Hermelien aarzelend geantwoord. Het liefste hield ze de relatie tussen haar en Draco voor nog een lange tijd geheim. Mensen hoefden het van haar niet te weten, er zou toch alleen maar gezeik van komen.

"We kunnen het gewoon morgen doen?" opperde Draco, "Nee!" zei Hermelien direct. Het was veel te ruw en hard geweest, direct had Draco door dat er wat mis was. En zoals bijna iedereen die onzeker is dacht hij dat het aan hem lag, aan wie moest het anders liggen? Wat kon er anders mis zijn?

"Ik wist zeker dat het iets met mij te maken had, ook al gaf je dat pas na een halfuur toe. Telkens had je je geprobeerd er uit te lullen echter lukte dat niet. Hoe had je je er überhaupt uit willen lullen? Ik moet toch bekennen dat ik er wel respect voor heb dat je het zomaar toegaf toen je doorhad dat het geen nut had om het te ontkennen.."

"Nee ik schaam me niet voor je!" had Hermelien gefrustreerd lopen schreeuwen, "Wat is er dan mis?" had Draco woedend terug geschreeuwd. Hermelien zuchtte diep en haalde een hand door haar haren. Een enkele traan liep over haar wangen, ze haatte ruzies.

"Ik wil geen gezeik. Hoe denk je dat mensen reageren als ze zien dat ik met jou heb Draco?" vroeg ze hem vervolgens.

"Met jou? Dat klonk echt naar Hermelien. Op dat moment was ik er van overtuigd dat je je echt voor me schaamde, dat je je schaamde voor je eigen fucking vriendje. Misschien deed je dat ook wel maar had je de ballen niet om me dat te vertellen, al moet ik zeggen dat je niet het type bent wat liegt. Laten we er dus maar vanuit gaan dat je je niet voor me schaamde, dat je gewoon bang was voor de reacties."

Hermelien zucht, ze haalt een hand door haar haren. Met heel haar hart hoopt ze dat Draco niet uitgebreid al hun ruzies gaat bespreken, dan wordt ze echt langzaam gek. Ze weet niet als ze dat wel aan kan.

"Diezelfde avond kwam het nog goed, het bleek dat we elkaar verkeerd begrepen hadden. Toch is het wel wat hoor, de eerste ruzie.. In elk geval toen was het eindelijk kerst, je was bewust op Zweinstein gebleven en niet met je vrienden vertrokken om de vakantie te vieren."

"Hé Hermelien, wat doe jij hier dan nog?" vroeg Draco aan zijn vriendin, hij pakt haar hand vast. Hermelien glimlacht breeduit, "Nee serieus, heb je je trein gemist?" vraagt Draco verder. Hermelien schudt nog glimlachend haar hoofd. "Wat doe je hier dan?" vroeg Draco opnieuw.