37.Μονο του

505 20 0
                                    

Τις υπόλοιπες μέρες δεν βγήκα απο το σπιτι. Ο Λούκας ευτυχώς γύρισε Γερμανία. Δεν μπορούσα να τον κοιτάω στα ματια γνωρίζοντας τα λάθη που εχω κανει. Το κινητό μου ειναι απενεργοποιημένη όλες αυτές τις μέρες. Στο σπιτι επικρατεί ησυχία. Η μητέρα μου βρίσκεται ακομα σε κατάσταση σοκ και δεν βγαίνει απο το δωματιο της. Δεν την κατηγορω. Ο πατέρας μου ηταν ο μόνος αντρας που αγάπησε και εκανε παιδι μαζι του. Δεν πηγαίνει ούτε στην δουλεια. Δούλευαν μαζι και ετσι τα παντα της θυμίζουν αυτόν. Ρε μπαμπά εαν ήσουν εδω... "Αθηνά ήρθαν οι στάχτες του πατέρα σου" ειπε η Μαρί μπαίνοντας στο δωματιο μου. "Μπορεις να μου τις φέρεις;" ειπα ευγενικά. "Φυσικά" μου ειπε χαμογελώντας. Απο τότε που θυμάμαι τον μπαμπά μου, έλεγε οτι θελει να τον κάψουμε και να πετάξουμε τις στάχτες του κάπου κοντα στο σπιτι. Ντύθηκα, πηρα το κουτάκι με τις στάχτες και πήγα στο πάρκο να της πετάξω. Οταν έφτασα, τις σκόρπισα γύρω απο ενα παγκάκι και έκατσα στην μέση. Άρχισα να κλαίω και μετα δεν θυμάμαι τι έγινε γιατι κοιμήθηκα.


Ξύπνησα σε ενα σπιτι που μοιάζει γνωστό. Ειμαι δεμένη σε μια καρέκλα και τα χερια μου τα νιωθω μουδιασμένα. Πριν προλάβω να κανω το οτιδήποτε η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μεσα ο Κόντι. "Εισαι σοβαρός;" άρχισα να φωνάζω μολις τον ειδα. "Λύσε με" φωαναζα και κουνιομουν. "Ηξερα οτι δεν θα κάτσεις να με ακούσεις οποτε σε έδεσα" ειπε με ενα αυτάρεσκο χαμόγελο. "Εισαι μαλακας;" τον ρωτησα ευγενικά. "Απο μικρός αλλα ας παμε στο θέμα μας" ειπε χαμογελώντας. Όσο θυμωμένη κι αν ημουν, δεν μπορούσα να αντισταθώ σ'αυτα τα υπεροχοτελειοπανεμορφα λακακια του. "Καταρχάς μαλλον θα γνωρίζεις οτι οι γονείς μου εχουν πεθάνει" μου ειπε. Εγνευσα καταφατικά λιγο σοκαρισμένη. Θα μου μιλούσε οντως για το παρελθόν του; "Είχανε πάει για το δώρο μου και σκοτώθηκα με το αμαξι. Άρχισα να πίνω για να τα ξεχάσω ολα αυτα. Ενα βραδυ, σε ενα μπαρ που δεν θυμάμαι, με πλησιασε ένας τύπος. Ηταν τρομακτικός και μεγάλος. Όλοι τον φώναζαν Αρχηγό. Τον ειχα σαν μπαμπά μου για αρκετά χρόνια μεχρι που καταλαβα οτι με ηθελε για τις βρωμοδουλειές του. Εμπόριο ναρκωτικών. Μου ειχε βάλει να υπογράψω ενα συμβόλαιο το οποίο δεν καταλάβαινα και ετσι εξασφάλισε τις υπηρεσίες μου μεχρι να γινω 18." ειπε και έμεινα να τον κοιτάω σαν χαζη. "Και γιατι σκότωσες τον πατέρα μου;" ειπα θυμωμενη. "Αν με άκουγες εκείνο το βραδυ δεν θα χρειαζόταν να σε εχω δεμένη για να με ακούς" ειπε ελαφρά εκνευρισμένος. "Ο Όλιβερ δουλεύει και αυτος για τον Αρχηγό. Κανει πορνοταινίες με αθώα κοριτσάκια και περνει λεφτά. Γιαυτο σε πλησιασε εκείνο το γαμημενο βραδυ και σου ειπα να μείνεις μακριά του. Αλλα δεν με άκουσες" ειπε και πήγα να τον διακόψω αλλα συνέχισε. "Και όπως έλεγα, εχω γινει δεκαοκτώ πριν 1 μήνα περίπου. Οποτε το συμβόλαιο εχει ολοκληρωθεί. Ο Αρχηγός με ηθελε για μια ακομα δουλεια αλλα αρνήθηκα. Ειχα πει στον εαυτό μου οτι αφού γύρισες και εσυ, θα σταματήσω τις μαλακιες. Ο Αρχηγός όμως θύμωσε και έβαλε την πουστρα τον Όλιβερ να σκοτώσει τον πατέρα σου για να με ταρακουνήσει και να γυρισω πίσω στην δουλεια." μου ειπε και πήγα να κλάψω απο την ιστορία του. Ειχε περάσει τόσα πολλά και δεν μου ειχε πει τίποτα. "Κ-και δ-δηλαδή ε-εσυ ε-εισαι π-παλι μ-με τ-τον Α-Αρχηγο;" ρωτησα τραυλιζοντας. "Οχι. Έκοψα κάθε επαφη μαζι του. Συγνώμη για οτι σου προκάλεσα. Αν θες να φύγεις και να μην με ξαναδείς στα ματια σου, το καταλαβαίνω." ειπε και άρχισε να με λύνει. Μολις με ξελυσε έτρεξα προς την πόρτα για να φυγω. Στον δρόμο όμως σκαλωσα. Δεν έφταιγε αυτος. Ηταν ενα παιδι. Ενα μικρό παιδι που η ζωή δεν του συμπεριφέρθηκε δίκαια. Ηθελε κάποιον να τον αγαπήσει για αυτο που ειναι. Ημουν διατεθειμένη να τον αγαπώ κάθε μερα και πιο πολυ. Ετσι γυρισα. Γύρισα στο λάθος που ειχα κανει. Και οχι. Το καθος δεν ηταν ο Κόντι. Το λάθος ηταν να τον αφήσω μόνο του.

Μην με σκεφτεσαιWhere stories live. Discover now