BÖLÜM 17

145 74 12
                                    

İnstegram : yussufreyhan

Uzun bir aradan sonra karşınızdayım.

Üstümde ki lanetin kalkması için herşeyi yapabilirdim. Hep ben mi kaybedecektim, hep üzülen ben mi olacaktım. Şahsen klasik internet sorularına dönecek olursak havuzda dört kişi boğuluyor olsa ben aralarına atlar bende boğulurdum.
Yataktan yere düşerek kalktım arkamı döndüğümde ise Melisa arkamda yerde yatıyordu. Yer yatağını severim. Mutfağa ilerleyip bir bardak su içtim ki arkamdan bir ses. "Daha iyi misin?"
"Sanırım bu kez çok kötüyüm."
"Değmez kimse için kendini bu kadar üzmeye değmez."
"Kafam çok karışık. Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Ama ben biliyorum. "
"Ne yapacağız?"
"Öncelikle akşam için Kolpa konserine 3 bilet sonrada öğlen için Melisa yla beraber plannn."
Plan lafını iyice uzattı ama nedenini anlamış değildim.
"Plan ?"
Buzdolabının arkasından Melisa çıkıp "O Tolga buraya elinde çiçekle gelecek ve senin elinden tutup nikah masasına götürecek."
"Kızım sen sabah sabah ne içtin yahu."
Annemin bu sözüne bende katılıyorum.
Neyse ki plan belliydi öncelikle Tolga yı geri kazanacak sonra da eğlenmeye konsere gidicektik.
"Eee büyük ihtimalle planı anladık ne duruyoruz o zaman."
Annemi çok seven bir çocuk olmuştum artık nedenini bilmiyorum ama artık kızına düşkün bir anne vardı. Belki de kokuma hasret kalmıştı. Babamın yaptıkları aklıma gelince gün geçtikçe deliriyordum. Kardeşim ölümü meğer onun yüzündenmiş hiç beklemezdim. Bunca yıl ağladım hiç söylemediler.

Annem elinde bir kalem akıllı tahtaya yazmaya başladı.

"Plan 1 : Öncelikle Tolga Nerelere gidiyor. Bunu bilmemiz lazım."
"Spor Salonuna gider heralde."
"Kızım ne demek heralde?"
"Ya biz işte orda kavga ettik sonrada ayrıldık. Yani kavga o spor salonunda gerçekleşti."
"Bence gitmez."
"O zaman plan 2 : Evinin Nerde olduğunu biliyor muyuz?"
"Aa evet onun nerde olduğunu biliyorum."
"Hı iyi o zaman. "
Plan 1,2,3,4,5 böyle giderken plana başladılar. Babam görse bizi okuldan alırdı. Ama Tolga yı geri kazanmam lazım. Melisa üç eldiven getirip geldi.
"Kızım onlar ne?"
"Sen anlamassın dedektiflik koruması bunlar."
"Allahım yarabbim nelerle uğraşıyorum ben."
"Bırak isyan etmeyi hadi gidelim."
Annemde kendini iyi kaptırmıştı bu oyuna ama hadi hayırlısı.
Beraber evden çıktık ben yolu tarif ediyordum. Melisa halen plan üstünde annemle konuşuyorlardı. Tek merak ettiğim acaba beni karşısında görünce ne yapacaktı. Bi kere haklı olan benim gelip kendisi özür dilemesi gerektiği yerde ben planlar yapıyorum. Ev haliyle uzaktı. Beraber sallandığımız ve bana çıkma teklifi ettiği park karşımda beynime tank ediyordu. Bir anda sanki dünya durdu. O ana gittim gözümün önünde beni sallayışı benim kahkalarım sonra yakınlaşmamız beni öpmesi sevdiğini söylemesi. Bütün bunlar saniyeler içinde gözümde canlandı. Artık korkuyordum, cesaretim bu kadarına meyilli değildi. Annem lere dönüp titreyen dudaklarımla.
"Yapmayalım."
"Ne Yapmayalım?"
"Bakın bu onun kararı beennn ben korkuyorum ve istemiyorum kendisi gelip barışsın onun hatası ben kötü bir şey yapmadım." Arada kekemistim. Bu da benim korktuğum kanıtıydı.
"Kızım ne saçmalıyorsun buraya kadar geldik."
"Yani annene katılıyorum. Hem iki dakikada senin aklına kim girdi."
"Anılarım...Neyse belki de haklısınız hadi gidelim."
Bir anda oluşan sessizlik acayip korkutucuydu. Annemle Melisa artık konuşmuyorlardı.
Psikolojim bozulmuş gibiydi. Bir an sanki hafızam gitti gibi oldu ama sonra elimdeki şişeden şu içip biraz toparladım.

***

Yol boyu onların dedikodularını planlarına kulak ardı etmeye çalıştım. Biraz olsun becermiş oldum.
"Evet arkadaşlar ev burası 2. Kat"

"Ben Burak'ın evi daha güzeldi."
"Melisa ne saçmalıyorsun ondan ömür boyu uzaktık. Hatırlarsan."
"Of ne var sadece ağız gevelemesi."
"Ayy tamam kızlar hadi içeri giriyoruz. "
"Saatin farkındayız ama dimi."
"Saat tam 14.23" Annem elindeki saate bakarak söylemişti."
Beraber apartmandan içeriye geçtik. Apartmanın güneye bakan yamacında pencere olmadığı için içerisi oldukça karanlıktı. Annem ben Melisa asansöre hiç bakmadan merdivenleri çıktık. Onun kapısının önüne vardığımda. Karşı dairenin kapısı açıldı.
"Buyurun kime bakmıştınız?"
"Biz merdiveni temizlemeye geldik."
"Biz birine bakmaya geldik."
Annem ile Melisa aynı anda farklı şeyler söylediler.
Adam şaşkınlıkla bize bakarken.
"Hırsız mısınız?" adamın eli telefona gidince ben konuşmaya başladım.
"Biz bizz Tolga ya geldik."
Adam elindeki telefonu kenara bırakıp "Kim dedin?"
"Tolga."
"Gir içeri kızım." Şaşkın bir şekilde adamı takip ederek arkasından eve girdik.
Adamın ne yaptığına aklım ermiyordu. Tolga bu sabah
saat 5.00 te İstanbul'a annesinin yanına gitti. Sana bunu mektubu bıraktı." dedikten sonra elime bir kağıt verdi.
Duyduğum şeyle bir anda irkildim.
"İstanbulll " yine kekelemiştim,klasik Aslı işte.

Gözyaşlarım bir anda kendiliğinden kendi benliğime yenik gelerek akmaya başladı.
Annem şaşkın şaşkın baka kaldı. Melisa desem onunda gözleri doldu.

♡♡♡Bu aralar hemen yazamıyorum Kusura bakmayın ama bu kitabı final yapacam.♡♡♡

AŞK YOLU 🌹 TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin