Dream Academy: The Mystery of Magic Tree

|Chapter 1| •WELCOME TO DREAM ACADEMY•

LEIDIA'S P.O.V

Hayst~
Mukhang dalawang oras nang nagda-drive si Lola malayo kaya yung bago kung paaralan? At tsaka halos na nadadaanan namin ay puno lang ang nakikita.

Hala! Baka nawawala na kami sa daan?

"Lola, malayo pa po bah yung bago kung paaralan? Mukha kasing nawawala na tayo sa daan." Sabi ko kay Lola.

"Maghintay ka nalang diyan apo hah? Siguro mga 30 minutes nalang nandun na tayo." Sabi niya sa akin kaya tumahimik nalang ako at tumingin sa labas nang bintana.

Ay! By the way ako pala si Leidia Narione Darum and im 16 years old. Ang Lola ko naman ay si Leyla Darum, siya nalang ang natira sa akin.

Kase 9 years old pa lang ako namatay na ang mama at papa ko dahil sa isang aksidente

'Nahulog daw sila sa bangin' sabi nung nakakita sa aksidente, pagkatapos daw noon hindi daw nakita ang bangkay ni papa.

Hinahanap daw nila pero hanggang sa mag 13 ako pina hinto nalang ni lola ang paghahanap sa kanya.

Sabi din ni lola ay isang special school ang papasukan ko.
Hays~
Si lola kasi eh sineryoso niya kasi yung panaginip ko.

Nanaginip kasi ako nung isang araw na may kapangyarihan akong gumawa nang sarili kong panaginip at gawin itong totoo sa hinaharap pero di ako naniniwala dun sa panaginip eh wala nanmang ganon.

Meron nga akong panaginip bago yun, namatay daw yung best friend kong si Dianne na may cancer. Kinalabutan ako nun kaya nagising nalang ako bigla.

Kaya ayun pag gising ko magkikita sana kami pero pagdating ko sa bahay nila sabi nung parents niya patay na daw si Dianne kaya simula noon ayaw ko nang managinip.

Pero dumadaan ang mga araw, nananaginip parin ako nang mga kahit ano pero di ko na sineryuso kasi alam ko sa sarili ko na isa lang yung coincidence or maybe sign lang yun na namamaalam na nga si Dianne

Kaya ito kami ngayon, nag dadrive patungo sa school na papasukan ko.

--

Nagising nalang ako ra realidad nang bumukas ang isang malaking gate. Napaganda nang desenyo, mukha ngang special ang school na ito.

"We're here na Lei." Sambit ni lola.
Yeah "Lei" is my nickname only my friends and my lola calls me that at wala nang iba pa.

Sabi ni Lola isa daw itong boarding school.

"Hello Mrs. Darum." Sabi nung babae na mukhang nasa 30's pa pero mataas siya at tsaka coca cola body, ganyan ako mag describe.

"And you must be Leidia Narione Darum?" Sambit niya pagakatingin niya asa akin

"Yes its me Ms.-- ?" She interrupted my words...

"Ms. Alexa." Sabi niya..

"Ok po Good Afternoon." Sagot ko sabay bow.

"Welcome to Dream Academy a School for Special Students." Sabi niya at naglakad na kami papasuk sa building.

Dream Academy? How strange. Ngayon ko lang narinig ang pangalan nang skwelahang ito ah? Tsaka Special? Special bah ako?

Pumasok na kami sa mukhang Office niya. Ang ganda nang office niya puno nang mga halaman sa tabi, pati nga ceiling niya may halaman na may malaking Ilaw sa center nito.

"This will be your uniform, ihahatid nalang bukas ang libro mo mga 6:30 kasi 8:00 panaman ang klase mo." Sabi niya at tsaka binigay ang uniform. Hmm, maganda yung unifirm, color pink with black at tsaka ang skirt niya 1 inch above lang sa tuhod tsaka limang pares nang mataas na medyas.

"Follow me to your room." Sabi niya kaya sumunod ako.

"Lol-." Naputol nalang ang sasabihin ko kasi pag tingin ko sa tabi ko ay wala na siya.

"Uhhm, Ms. Alexa nasaan po si lola?" Tanong ko sa kanya.

"Umuwi na siya, ako na ang bahala sayo dito." Sagot niya sa tanong ko.

Huh? How strange, di man lang nagpaalam sa akin si lola? Hayst matatagalin din bago kami ulit magkita.

"This will be your room." Sabi niya at binuksan ang pinto tsaka may lumabas na dalawang babae ang ganda nila, yung isa may band sa bandang baba nang ulo

"Hi Leidia!" Sabi nung may band.

"Hi! Welcome to Dream Academy!" Sabi naman nung isa.

"Hello!" Sabi ko sa kanila nang may malaking ngiti.

Kinuha nila ang bag ko at ipinasok ito sa loob kaya pumasok din kami ni Ms. Alexa sa loob.

"Liedia they will be you roomates Si Marie may kapangyarihan siya nang tubig, siya naman si Jane may kapangyarihan siya nang apoy."
Paliwanag ni Ms. Alexa "Sige na alis na ako hah?" Sabi niya at umalis na din.

Nilinut ko ang tingin ko sa kwarto, maganda at magara ang lugar. Meron pang aircon at may dalawang kwarto, bakit kaya dalawa?

"Uhm, bakit dalawa ang kwarto dito?" Tanong ko sa mga kasama ko sa room.

"Anim kasi tayo sa iisang room, bale tayong tatlo dito tayo sa kabilang kwarto at yung tatlo doon sa kabila. Three girls and three boys kasi na sa isang room at tayo tayo lang magiging teammates kapag may mga gawain o project sa school." Paliwanag nung isang babae.

Di ko pa sila kilala masyado kaya dapat ko silang tanungin. Friendly naman ako kapag mabait din sa akin.

"Nga pala, anong full name niyo at ano ang dahilan kung bakit kayo pinapasok dito maliban sa meron kayong kakaibang kapangyarihan?" Tanong ko.

"Ako si Marie Krystal Nicks dito na ako lumaki simula nang iniwan daw ako ng mga tunay kong magulang at dito ako iniwan. Di na nila ako binalikan sabi ng mga teaching staff dito noon kaya ito ako ngayon, mas natututo nang marami about sa kapangyarihan ko at masnakakaalam na ako kung paano ito gamitin." Sabi ni Marie

Nalulungkot ako para sa kaniya kasi iniwan lang siya nang basta-basta ng mga magulang niya dito, ni di manlang bumalik at kunin ang anak nila.

"Eh ikaw Jane? Anong kwento mo?" Tanong ko sabay tingin kay Jane.

"Im Jane Louisse Dennil pinapasok ako dito nang madiskobrehan ng mga magulang ko ang kapangyarihan ko. Natakot sila sa akin at ikinahihiya pa nila ako sa mga tao kaya ipinadala ako dito nung ako ay 10 years palang. Mas marami na aKong natutunan tungkol sa kapangyarihan ko lalo na tungkol sa pag control dito kasi yun ang pinaka-importante na dapat matutunan, mahalaga kasi ito kasi pag di mo ito alam baka masaktan mo ang sarili mo ang ibang tao na nasa paligid mo kapag mas malakas pa ang kapangyarihan mo kesa sayo." Paliwanag ni Jane.

Nalulungkot din ako para sa kaniya ikinahiya siya ng mga magulang niya kaya siya nangdito sa Academy. Meron din palang mga magulang na ganyan ikinahihiya ang anak nila pag meron silang imperfections at flaws.

Hayst ako nga iniwanan ako ng bata parin ako, di ko nga maiwasang magdasal o humiling na sana bumalik ang buhay nila mama at papa o sana magparamdam man lang sa akin kasi miss ko na sila.

Ni minsan di ko sila napanaginipan di ko nga alam kung bakit pero sana kahit sa panaginip man lang makita ko sila.

I cant express how I Miss them so much after all these years, 16 years old na ako and Im still hoping na sana makita ko sila ulit.

I really miss them, even though they're not in my side for the past 13 years I really love them and I will never forget that they are my parents at alam kong maypag-asa pa na babalik sila.

Author's Note
—————————

Eyh yow!  Wews natapos din ang Chapter 1 sana basahin niya ang Chapter 2 kasi dito na makikita ang iba pang characters na bibida rin sa kwento.

Sana nagustohan niyo ang Chapter 1, please vote po and share this story with your friends!

Thank you! May the love of God be your reward !