Samen een - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 1

'Van dongen, mijn kantoor!' Wordt er hard door de kantoortuin geroepen. Het is weer zover. Voor de zoveelste keer in de afgelopen maanden moet ik kennis gaan maken met mijn nieuwe werkpartner. Ik sta op en loop richting het kantoor van mijn leidinggevende, Frieda Mechels. 'Succes he' hoor ik een collega lachend zeggen. 'U riep mij' zei ik terwijl ik haar kantoor inliep en de deur achter me sloot. 'Inderdaad, ze zijn zo onderhand op aan het raken hier in Nederland maar ik heb een goede rechercheur gevonden. Hij komt zo, zijn naam is Floris Wolfs.' Ik zuchtte. Ik heb helemaal geen zin in een nieuwe werkpartner en al helemaal niet in een mannelijke. 'Het is een Amsterdammer' hoor ik Mechels zeggen. Een diepere zucht verlaat mijn mond. Amsterdammers, ik heb er zo'n hekel. Een zacht geklop op de deur zorgt ervoor dat ik geen commentaar meer kan leveren. 'Binnen!' Roept Mechels. Een man van ongeveer dertig komt het kantoor ingelopen. 'Frieda Mechels? Aangenaam Floris Wolfs' zegt hij en steekt zijn hand naar haar uit waarna zij hem schud. 'Aangenaam, Frieda Mechels inderdaad. Ik zal je gelijk voorstellen aan je nieuwe werkpartner Eva.' Hij draait mijn kant op en steekt weer zijn hand uit. 'Floris Wolfs, aangenaam.' Met tegenzin schud ik zijn hand. 'Eva' is het enigste wat ik zeg. 'Mooie naam' krijg ik tot mijn verbazing te horen. 'Dankje' zeg ik dan toch met een klein glimlachje op mijn gezicht. 'Er is voor jullie helaas geen zaak wat nu eigenlijk goed uitkomt, zo kan Eva je mooi het bureau laten zien en kennis laten maken met je collega's.' Veel zin had het niet om commentaar te leveren dus liet ik het er maar bij en verliet het kantoor. 'Mag ik ook je achternaam weten of is die geheim?' Hoor ik Floris achter me zeggen. 'Geheim' antwoord ik alleen maar. Eigenlijk snap ik bij Floris niet waarom ik zo doe. Hij valt op het eerste gezicht best wel mee vergeleken met de rest en hij is ook niet zo'n groentje aan wie je van alles nog moet leren. 'Nou ik zal je het bureau laten zien, Floris.' Net voordat ik naar onze bureaus kan lopen komt Marion al onze kant op. 'Ben je de nieuwe partner van Eva?' 'Ja, Floris Wolfs' knikt hij. 'Succes want het is een pittige tante maar als je haar eenmaal kent valt ze reuze mee.' 'Daar zal ik nog achter komen dan' antwoord Floris. Op de achtergrond hoor ik gelach. 'Niet dan?' Kijkt Floris vragend, de voor hem nog onbekende, collega's aan. 'Je bent Eva haar veertiende werkpartner in nog geen twee maanden tijd' hoor ik Romeo achter me zeggen. 'Jaja dat weet ik nu ook wel' zucht ik en loop naar de koffieautomaat om thee te halen voor mezelf. 'Wedden dat hij het niet langer volhoudt' hoor ik een collega fluisteren. 'Wedden van twee' hoor ik een andere collega er op ingaan. Fijn dat er nu ook al weddenschappen gesloten worden over hoe lang een partner het bij mij uithoudt. 'Zullen we beginnen met de rondleiding?' Komt Floris naast me staan. Ik haal het bekertje thee onder het apparaat uit. 'En trouwens, noem me maar Wolfs dat ben ik gewend' zegt hij met een glimlach. 'Zal ik doen, Wolfs.' Hij grinnikt en pakt koffie voor zichzelf. In stilte staan we bij het koffieapparaat ons drinken op te drinken. Althans ik sta in stilte, Wolfs staat nog wat te praten met een collega die ook koffie is komen halen. 'Dan zullen we er maar eens aan beginnen' zeg ik waarna ik mijn lege bekertje weggooi waarna we aan de rondleiding konden beginnen.

Het heeft even geduurd maar hier is dan eindelijk een nieuw verhaal! Ik heb het nog niet helemaal uitgeschreven maar probeert dat wel zo snel mogelijk te doen. Tot die tijd krijgen jullie elke dag gewoon een deel!