Samen een - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 15

Verbaasd kijkt Marion me aan. Blijkbaar had ze dit niet verwacht toen ik hier bij haar aanbelde. Haar verbaasde blik veranderd in een grote glimlach.
'Dus toch! Daarom hou je het zo lang met hem uit!' roept ze blij. Met een glimlach kijk ik haar aan en knik.
'We hebben ook al samen geslapen maar dat was vanwege omstandigheden en we hebben ook al een keer gezoend,' vertel ik haar met een blos op mijn wangen. Lachend kijkt ze me aan.
'Maar ik heb na de zoen dus gezegd dat het beter is als we vrienden blijven. Ook omdat we allebei in een relatie zitten en sindsdien doet hij afstandelijk tegen me. Ik weet ook niet wat ik nu moet doen want wat als hij niet van mij houdt? Dan zet ik daarmee alles op het spel, mijn relatie, mijn werkpartner die nu eindelijk eens goed werkt,' zucht ik en kijk Marion hulpeloos aan.
'Ik snap het dat hij afstandelijk doet. Dat is namelijk een teken dat hij van je houdt. Als jij dan zegt dat het beter is om vrienden te zijn ziet hij dat als een afwijzing en doet nu afstandelijk omdat hij een beetje beledigd is. En als je van Wolfs houdt, waarom dan bij Frank blijven als Wolfs je veel gelukkiger maakt. Daarbij mag je waarschijnlijk gewoon werkpartners met Wolfs blijven want Mechels is blij dat er eindelijk geen nieuwe werkpartner voor je gezocht hoeft te worden dus daar hoef je ook niet bang voor te zijn. Ik geef je dus een tip en dat is het opbiechten aan Wolfs,' eindigt ze haar relaas wat haar mening moet zijn. Met een glimlach kijk ik haar aan.
'Dankje, jou mening heeft me echt geholpen Marion. Ik ga gewoon eerlijk zijn tegen Wolfs. Hij doet wat afstandelijk nu zoals ik al zei dus ik denk dat ik hem als verassing meeneem naar het strand. Ik doe dat wel pas van het weekend want Frank en Tanja zijn er van de week de hele tijd en volgens mij had Frank het gisteren tegen Tanja erover dat ze zaterdag de hele dag naar de groothandel moeten dus dan kan ik mooi met Wolfs naar het strand,' zeg ik terwijl ik mezelf ervan overtuig dat ik het echt moet doen omdat het anders helemaal verpest wordt tussen wolfs en mij. Marion kijkt me weer met een verbaasde blik aan.
'Wat is er?' vraag ik dan ook.
'Sinds wanneer moet Frank zo vaak naar de groothandel? Sinds dat Tanja er werkt moet hij niks als weg,' reageert ze verbaasd waaruit ik de conclusie kan trekken dat ze aan hetzelfde denkt als ik.
'Ja, ik heb al zo'n idee dat die twee samen wat hebben en ik heb er ook al met Wolfs over gepraat en hij denkt hetzelfde. Al voelt hij zich niet meer zo fijn in hun relatie omdat er wat dingen gebeurd zijn. Maar Frank en ik zit eigenlijk nog goed, althans hoe we met elkaar omgaan. Natuurlijk kust Tanja, Wolfs ook nog wel als ze thuiskomt maar niet zoals ze eerst deed volgens Wolfs. Ook Frank geeft ineens vele korte kussen. Toen Wolfs en ik deze conclusie trokken zijn we erop gaan letten en dan vallen die dingen echt enorm op,' vertel ik haar dat Wolfs en ik hetzelfde in ons hoofd hadden als wat Marion nu denkt.
'Als het zo is heeft hij in elk geval geen reden om boos te zijn als je aan hem opbiecht op Wolfs verliefd te zijn,' vertelt ze me wat ergens in mijn lichaam een opgelucht gevoel geeft.
'Maar wat als het niet zo is, dan heeft hij wel redenen om boos te zijn,' zucht ik. Het is zo'n moeilijke situatie waar ik in beland ben. Van de ene kant wil ik dat Wolfs nooit mijn partner was geworden dan had ik deze moeilijke beslissing niet hoeven nemen maar van de andere kant, dan had ik hem nooit ontmoet en daar zou ik ook spijt van gehad hebben. Hier had ik echt niet aan gedacht toen Mechels me riep voor een nieuwe partner. Toen waren mijn enige gedachte, hoe ik die man zo snel mogelijk weg zou krijgen.
'Jij gaat je nu niet druk maken over wat als het niet zo is dat Frank je bedriegt. Jij gaat het goed maken met Wolfs en daarna het aan Frank vertellen. Want je vind het niet leuk dat Frank je bedriegt maar als je, je gevoelens tegen blijft houden dan barst de bom op een gegeven moment en kan je jezelf niet meer inhouden en duik je vanzelf met Wolfs het bed in. Dus je weet wat je te doen staat, ga ervoor Eva, voor je eigen geluk!'