Als ik op mijn bed zit is het eerste wat ik doe de tas uitpakken en de buit op mijn bed uitstallen. Een mobieltje, wat kleren en wat nieuwe onderbroeken. In het mobieltje staan een paar nummer, zonder de namen en het kleding wijkt volledig af van wat ik normaal draag. Het zijn croptops, croptruien, doorschijnende bloesje. Voor de rest zitten er nog wat elastiekjes, een haarborstel en een mascara Ik frons. Wat verwachten zij van mij? Ik schud mijn hoofd en werp een blik op het mobieltje. Er staan vier nummers in, maar zonder de namen. Ik zucht, alsof ik daar wat mee kan. Met een beetje geluk is Duncan er nog en kan ik hem het vragen. En ik race naar beneden.
Als ik beneden kom staat Duncan op het punt weg te gaan. "Duncan, kan je nog even snel de namen bij de nummers doen? Volgens mij ben je dat vergeten." "Tuurlijk, geef maar." antwoordt hij en ik leg de telefoon in zijn uitgestoken hand.
Als Duncan klaar is met de nummers geeft hij de telefoon weer terug. "Dankje." zeg ik, het komt er best wel oprecht uit. Ik geef hen snel een knuffel, wat me rare blikken van Link en Harm oplevert en ik sprint naar boven. Als ik een snelle blik over mijn schouder werp staren de jongens me nog steeds aan. "Sukkels." grinnik ik.
Als ik weer op mijn kamer zit bedenk ik wat ik kan doen. Aangezien de mogelijkheden beperkt zijn en die Don en Milan over een halfuurtje komen speel ik een beetje met mijn telefoon. Ik scroll een beetje door de contacten heen, om vervolgens vijf contacten te zien:
- Harm👖
- Joost (ik heb geen giraffe emoji😞)
- Jeremy💧
- Link 🐯
- Duncan😍Ik grinnik als ik zie dat Duncan zijn nummer erbij heeft gezet en verander de namen naar alleen de namen, zonder emoji's. Aangezien ik de telefoon nu wel gezien heb besluit ik naar beneden te lopen.
"Yow." zeg ik als ik op de bank plof. "Wat komen die Don en Milan hier zo doen?" vraag ik dan. Ik zie Link en Joost een blik uitwisselen. "Dingen die jou niks aan gaan. Ga je je trouwens omkleden? Ze zijn er over vijf minuten." Ik wil mijn mond opentrekken over de kleding ald ik een blik opvang vang Joost. Hij kijkt best wel pissed en ik besluit om maar naar boven te gaan.
Als ik voor de klerenheuvel sta probeer ik de kleding uit te kiezen die het meeste bij mijn stijl passen, wat al een hele klus opzich is. Uiteindelijk kies ik een babyblauwe crop-top die grenst aan de broekband van de uitgekozen boyfriend jeans met gaten. Als ik de kleding heb aangetrokken doe ik nog een klein laagje mascara op en dan loop ik naar beneden.
Ik zit amper als de bel gaat. "Doe jij even open?" vraagt Joost. Ik haal mijn schouders op en loop naar de deur.
Als ik de deur opendoe staan er twee gappies(?ik weet nog steeds niet hoe ik ze moet noemen...) voor de deur. Allebei zijn ze redelijk lang, maar de ene is blond en de andere heeft zwart haar. De blonde trekt zijn wenkbrauwen omhoog en loopt me voorbij, richting de woonkamer waarop de donkerharige hem volgt, zonder allebei een woord te zeggen. Ik kijk ze verbaasd na en haal m'n schouder op, het zal allemaal wel.
Een korter deel dit keer, want ik vond het wel leuk om zo te eindigen. Ik ben benieuwd hoe Don en Milan zijn😏. Nee oké, ik weet het al but ok.
X
JE LEEST
Lekker dit... || de Squad
FanficCOMPLETED✔ Beau heeft het niet makkelijk thuis. Haar moeder is bijna altijd weg en haar vader komt elke avond stomdronken thuis. Maar of ze daarom ook akkoord gaan als ze "ontvoerd" wordt door een groepje jongens... *vervolg in the making...* ...