24.BÖLÜM

9.7K 190 44
                                    

BÖCEKLERİM LÜTFEN OKUYUN...YARIN BİR KİTABIMA 3 TANE UZUN TUTMAYA ÇALIŞACAĞIM BÖLÜM ATMAYA DÜŞÜNÜYORUM AMA HANGİSİNE KARAR VEREMEDİM (BU ARADA BÖLÜMLER PEŞPEŞE GELMEYECEKKİ HEYECAN KATSIN)BANA PONÇİK YORUMLARINIZI ATARKEN HANGİ KİTABI İSTEDİĞİNİZİ YAZARMISINIZ ÖPÜCÜKLERİM SİZİNLE 💕😘


SELİN
"GİT TEDAVİ OL"
Duraksadı önce sinirlenmişti yine nefes alışı ve gözlerinin mavisinden belli oluyordu ellerini saçlarının arasından geçirdi
"Sakin kalmaya çalışıyorum anlamaya çalışıyorum ama beni zorluyorsun"
Dedi dişlerinin arasından
"BU BENİ ANLAMAYA ÇALIŞTIĞIN HALİNMİ"
Üzerime adımlayıp beni duvara sertçe yasladı kollarını iki yana yaslayıp kaçmamı engelledi
"BAK GÖZLERİME BAKK!"
Diye kükredi ürkmüştüm ama yinede karşılığını veriyordum
"BAK SANA NASIL DEĞER VERDİĞİME BAK"
Sinirimimi yokluyordu bu her seferinde bana olan sevgisinden bahsedip duruyordu biranda gelen kuvvetle onu itikledim
"SEN BAK BENİM GÖZLERİME SENDEN NASIL İĞRENDİĞİMİ GÖR"

----
Saatler dakikaları dakikalar saniyeleri kovalıyordu ben camın kenarında oturuyorken o aşağıda büyük ihtimalle salonda oturuyordu
En sonki kavgamızdan sonra ne o ağzını açtı nede ben , babamı özlemiştim evimi odamı herşeyimi ama şimdi beni herşeye yaptığı gibi zorlayarak evlendirmişti baba evinden çıkmıştım ,elimdeki kahvenin içine gözyaşlarımdan bir tanesi damladı
Yağan yağmura döndüm ikimiz beraber ağlıyorduk

-----
1 HAFTA SONRA
Yine aynı odadaydım 1 haftadır ne doğru düzgün birşeyler yedim nede doğru düzgün uyuyabildim
Ali iş için gelen adamları sürekli eve davet etmek zorunda kaldığı için beni odaya kilitliyordu bu arada  1 haftadır onunla kurduğım tek dialog "Acıktım"
Olmuştu onun dışında tek bir kelime bile etmemiştim o benim aksime herşey normalmiş biz normal bir çiftmişiz gibi konuşuyordu bu ara eve gelen iş adamları için söylediği tek şey"kimsenin bana ait olanını görmesini istemiyorum"diyordu
Kızmayın bana dedim ya konuşmuyorum diye
Gülmeyin sakın nefret ediyorum ondan biliyorum hepiniz bizi beraber istiyorsunuz ama napiyim bana yaptıklarına hepiniz şaitsiniz
(Yazarınız burda sizle konuşuyomuş gibi şeetmeye şeetti neyse takmayın devam edin😂)

Bu aralar fazla acıkıyordum saçlarımı tarayıpuygun bir kıyafet giydikten sonra odamdan dışarıya adım attım hani şu hastalık vardı ya evden dışarıya çıkamazlar dışarıdanda pislik gelsin istemezler
Aynı onlar gibiyim tek farkım evden çıkma korkum yok evin içindeki odadan çıkma korkum vardı
Çünkü en son çıktığımda kolumu mosmor yapmıştı
Falat bu sefer izin vermeyecektim
Sessiz adımlarla aşağıya indim ali ve herneyse birkaç adam salonda iken mutfağa girdim
Buzdolabını araladığımda birçok yemekle karşılaştığım için gülümsedim
Şaşırdınız dimi ilk gülümseyişim ama o da yemek sayesinde
Birkaç tabağı alıp yukarıya çıktım
Ben merdivenlerden çıkarken ali beni bi ara görmüştü ama umrumda değildi şuan tek düşündüğüm yemek
----
Bir kaç saat sonra odaya girdiğinde ben yatakta kıvranıyordum karnımın ağrısından geberecektim
"Noldu sana"
"D-dokunma bana sakın"
Diyebildim güçlükle
Yediğim herşey ağzıma doğru geldiğinde onu itip banyoya koştum
Odaya geri döndüğümde yatakta oturmuş bana bakıyordu
"İyimisin"
Dedi sessizce
"Seni görmekten artık kusuyorum"
Yanından geçip yatağa uzandım
Karnım hala ağrıyordu
Ha bu arada merak ediyorsanız diye söylüyorum biz aynı yatakta yatmıyoruz o nerde yatıyor beni ilgilendirmez yatağıma almıyordum
İç çekti derince gözlerimi yumdum o sırada gözümün önüne yeşil ekşi ve sulu erik düştüğünde hemen açtım gözlerimi
"Erik"
Dedim biranda
Ali bana dönüp anlamsız bakışlarını atarken
"Sen hala burdamısın bak miğdemde kalanları kusucağım artık"
İçimde kaldı işte erik istiyorum ben

(AÇIKLAMAYA YAZDIĞIMI UNUTMAYIN)

AŞK MI BU? +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin