5 Ay sonra Uzayın atkısını aldıktan sonra yanına ilerledim "Bebeğim bunuda takalım" Atkısını bağladım ve pusetine yerleştirdim "Afferin benim akıllı oğluşuma" Uzay gülmeye başlarken gülümsemeden edemedim "Şimdi babaya gidelim olur mu" Uzay eliyle alkış yaparken montumu giydim ve bizim için hazırlanan arabaya bindim Uzay gitgide aliye benziyordu sarı saçlarından mavi gözlerine.. Aliye gelmişken ali tam 5 aydır yoğun bakımdaydı hiçbir gelişme olmamıştı ama bir gerilemede yoktu bakmayın öyle tek motivem bu onsuz yapamam Uzaya bakıp gülümsedim "Babamız iyileşicek bitanem" —— Hastanenin koridorunda 5 aydır ezbere bildiğim odaya doğru ilerledim uzayı bugün ilk defa onun yanına sokucaktım Belkide tek ihtiyacı olan şey hepimizin bir arada olmasıydı belki uzay ona çok iyi gelirdi Doktorun çıktığını gördüğüm odanın önünde durdum "Bir gelişme var mı" "Maalesef durumu aynı" Başımı sallayıp uzaya döndüm "Annecim hadi babanın yanına girelim olur mu" Sanki bana cevap veriyormuş gibi gülmeye başlayan uzay ile alinin 5 koca aydır yattığı odaya girdik bağlı olduğu makinelerin sesi sessiz odanın içinde aynı ritimle ötüyordu Uzayın dikkati makinelerin sesine kaydığında ağlar gibi olmuştu Onu kucağıma aldım "Bir şey yok annecim bak baba uyuyor" Uzay aliye dikkatlice bakarken dikkati sürekli makinelere kayıyordu huysuzlanmaya başladığında koltuğa oturdum ve uzayı koluma yatırıp ninni söylemeye başladım Uzay ağlamaya meyilli olduğu zamanlarda hep bu ninniyi söyler onu sakinleştirirdim "Annesinin yavrusu,kuzusu,pamuğu..." Uzay kollarımda istemsizce uyuyakalırken yanıbaşımda uyuyan aliye baktım gözünün mavisine hasret kaldığım adama baktım uyuyordu sessiz ,hareketsiz ah be adam ne zaman bu savaşa galip geleceksin? —————————-2 HAFTA SONRA———— "Araba hala hazır değil mi" Yukarıda unuttuğum uzayın çantası aklıma geldiğinde sessiz adımlarla uzayı uyandırmadan üst kata çıktım ve uzayın çantasını alıp aşşağıya indim İçinde uyuyan uzayın pusetini yavaşça elime aldım ve evden çıktım Hastaneye varmak üzereyken masmavi gözlerini aralayan uzay deli gibi sanki ona vurmuşum gibi ağlamaya başlamıştı hastanenin otoparkında durduğumuzda uzayı pusetinden aldım ve arabadan indim hastaneye girdiğim gibi önce uzay için bebek bakım odasına girdim ve uzayı emzirdim benim minik kuşum nasılda acıkmış göğüslerimin uçlarını öyle bir acıtıyorduki anlatamam Uzay sakinleştiğinde toparlandım ve alinin odasına doğru ilerledim Kata geldiğimde doktorlar ve hemşireler alinin yattığı odaya koşuşuyordu gözümdeki yaş kendini akmaya hazırlarken kucağımdaki uzayla koşarak odaya girdim "Ne oluyor" Makinadaki kalp atışını duyabiliyordum buna rağmen neydi bu telaşları "Selin hanım dışarı çıkın lütfen" "Hayır çıkamam onun bize ihtiyacı var" Uzay bu gergin andan etkilenip ağlamaya başladığında gerçekten ne yapacağımı bilemiyordum tam o sırada odanın kapısı açıldı "Ne oldu abime" Kapıda gördüğüm furkanı Allah göndermiş olmalıydı "Furkan henüz bir şey yok ama benim onun yanında olmam gerekiyor lütfen uzayı al" Furkan hiç ikiletmeden kucağımdaki huysuz uzayı aldığında uzay benden ayrıldığı için daha şiddetli ağlamaya başlamıştı Üzgünüm annecim babanın anneye ihtiyacı var Furkan uzayla odadan ayrıldığında müdahale etmeye çalışan doktorun yanına ilerledim "Ali,hadi uyan aşkım" Gözümde zor tuttuğum yaşımı çoktan salmıştım Makinedeki ses düzleştiğinde elini tuttum "Ali hayır gidemezsin şimdi olmaz gidemezsin" "Selin hanımı dışarı çıkaralım lütfen" Hemşireler beni ondan uzaklaştırdıklarında kapının önünde yere çöktüm gitmezdi gidemezdi o bizi bırakamazdı 5 ay sonra duyduğum o ses Her zamankinden daha kötü etkilemişti beni şimdi olmaz... Yarım saat sonra odanın kapısı açıldığında doktordaki yorgunluğu ben bile hissetmiştim "N-ne oldu" "Geçmiş olsun selin hanım hastanın durumu gayet iyi bizide uğraştırdı ama yinede kendiside inatçıymış" Kapının önünde donakalmıştım bakışlarımı içeriye çevirdiğimde aylardır kapalı olan gözleri şimdi bana bakıyordu "A-ali" Odaya nasıl girdiğimi hatırlamıyorum koşup elini tuttum ve eline öpücükler kondurdum "Aşkım,uyanmışsın" Derin bir nefes aldı ve sanki aylarca hiç uyumamış gibi "Seni bırakacağımı düşünmedin herhalde" Zorlansada sesinin bu tonunu bile özlemiştim eğilip kuruyan dudaklarına ufak bir öpücük bıraktım "Bir dakika" Dedim ve koridora çıkıp furkanla uzayı aradım gözlerim onları bulduğunda koşarak yanlarına ilerledim hâla huysuzluğu üzerinde olan uzayı kucağıma alınca sakinleşmişti "Furkan ali uyandı hadi gel" Furkan şaşırmıştı "Ciddi misin" Başımı salladım furkan benim önümden alinin odasına ilerlediğinde gülümseyip omzuma yatan uzaya "Babamız uyandı uzay" Diye fısıldadım ve bende odaya ilerledim Kapıyı açtığımda alinin tüm dikkati uzaya kaymıştı "Oğlum" Diyebildi zorlukla "Kocaman olmuş" Diyebildi tek nefesiyle uzay yattığı omzumdan kafasını kaldırıp aliyi inceledi ve tekrar bana sarılıp yattı Ali yatağında dikleşmeye çalıştı "Alii yat şuraya daha yeni uyandın ne bu kalkma çaban hemen" "Bende seni özledim aşkım" Gülümsemeden edemedim uzay her zamankinden daha mutlu görünüyordu sürekli aliye dönüyor ve utanmış gibi omzuma saklanıyordu "Bebeğim uzayım bir tanem bak baban uyandı aşkım" Uzaya anlıyormuş gibi bunları söylediğimde uzayda bana anlıyormuş gibi bakıyordu "Hayatım,ağrın var mı " Eliyle yaklaş işareti yaptı Uzayı furkanın kucağına yerleştirdim ve alinin yanına yaklaştım Biraz daha yaklaş manasında elini tekrar oynattı bir şey demesini beklerken belimden tutup beni kendisine çekti anında dudaklarımız yapışırken hiç bir ağrısının olmadığını hatta tam kuvvet iyileştiğini tam o an anlamıştım "İyileşmiş miyim?" "Çook" "Rüyalarımda hep sen vardın beni iyileştiren sendin selin" Gözlerim dolmuştu ,mutluluktan Aylarca gözlerinin rengine hasret kaldığım adam iyiydi ya daha ne isteyebilirdim?
———2 Ay Sonra——— Uzay artık 7. Ayını bitirmek üzereydi ali hastaneden çıktığından beri iyiydi ilk zamanlar yürümekte biraz zorluk çeksede zamanla dinen ağrıları artık yürümesine engel olmuyordu Aliyle hastaneden çıkmasına rağmen henüz özlemimizi gidermemiştik Uzay bu aralar o kadar çok huysuz ki bize bu fırsatı 2 ay geçmesine rağmen vermemişti "Hayatım akşam yemeği hazır ellerini yıkada gel" Aliye seslenip kendi kendine oynayan uzaya döndüm "Bitanem benim mavişim oyun mu oynuyormuş bakayım" Uzay oyuncaklarını fırlattığında her zamanki gibi modunda olmadığını anladım "Babacım,çok ayıp hiç atılır mı onlar" Uzay surat ifadesini hiç değiştirmeden boynuma sarıldı ve kucağımda boynuma kafasını soktu Ali bize bakıp gülümserken telefonunu çıkardı ve resmimizi çekti Uzay istifini hiç bozmuyordu "Hadi aşkım yemek yiyelim" Bu akşam yemekleri ben yapmıştım ali ile özel bir gece olmasını umuyorum 1 kase çorba içtikten sonra masadan kalktım "Aşkım ben uzayı sallayayım belki uyur " "Tamam birtanem istersen yardıma gelebilirim" "Sen keyfine bak sevgilim ben hallederim" Aliye öpücük atıp uzayla üst kata uzayın odasına çıktım ve uzayı uyutmak için çalışmaya başladım "Hadi annecim uyuyalım" ———————45 Dakika sonra————— Odadan yorgun bir şekilde çıktım ve aşşağıya indim "Ali hadi yatalım mavişim çok yoruldum" "Yoruldun?" Evet anlamında kafamı salladım ve merdivenlerden geri yukarı çıkıp odamıza girdim Alinin üzüldüğüne eminim bakmayın öyle benimde ihtiyaçlarım var sadece ali mi üzülecek dolabımı açtım ve durumumuza uygun uygun bir fantezi geceliği buldum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(MM-Selin Hemşire Fantezi gecelik) Saçımı ve rujuma son kez baktıktan sonra yatağa uzandım ve alinin çıkmasını bekledim Kısa süre sonra ayak sesleri geldiğinde ilk kez kendimi ona teslim edicekmişim gibi heyecanlanmıştım Kapıyı açıp kafasını kaldırdığında dona kalmıştı "Seni özledim sevgilim" Dedim tüm cezbedici ses tonumla gülümsedi ve t-shirtini çıkartıp yatağın başında durdu bacaklarımı omuzlarına kaldırdı ve parmaklarıyla delirtici bir keşfe çıktı bacaklarımda ufak ufak daireler çizerek kadınlığıma dokundu geceliğimi basit bir şekilde yırtarak 2 parmağını içime soktu Kendimden nasıl geçtiğimi anlatamam bu duyguyu özleyeceğim aklıma gelmezdi ,git gellere başladığında neredeyse gelmek üzereydim "Cık cık cık sevgilim ben yokken her şeyi unutmuşsun gecemiz daha yeni başlıyor hemen gelemezsin" Parmaklarını çekip dudaklarını kadınlığımla buluşturdu diliyle yaptığı profesyonelce darbeler ile inlemelerim eşliğinde kafasını bastırıyordum "İnle sevgilim kulaklarım senin sesinle dolsun" "Sende benim içimi doldur artık mavişim dayanamıyoruğğm" Ali gülmeye başladı ve kemerini çözüp pantolonundan kurtuldu erkekliğini göğüslerimin arasından dolaştırdı altından kalkıp alinin altta kalmasını sağladım ve erkekliğini elime aldım elimle gel git yaparken dilimi oyuna kattım "Sikeyim,sen benim karımsın,benimsin sadece benim kalacaksın" Ettiği küfürleri söylemiyorum ve duymuyorum bile "Sen gel artık buraya" Beni altına almasıyla kendisini içime itmesi eş zamanlı olmuştu tam inleyeceğim sırada dudaklarımız özlemle kavuşurken ağzının içine inlemiştim "Sikeyim nasıl darsın" "Seni çok özledim kocacığım ahh" "Seve seve özlemini gidereceğim karıcığım"
