GÜZEL YORUMLARINIZI ÖPERİM 💕BÖLÜMÜ UZUN TUTMAYA ÇALIŞTIM SEVİYORUM SİZİ💙
SELİN Uyandığımda hala arabadaydık üstüme montunu örtmüştü uyku sersemi olarak dahada sarıldığımda bakışları bana kaydı trafik vardı ve biz hala gelememiştik bakışlarım dışarıda yağan yağmuru seyrediyordu ali ise beni "Günaydın uyuyan prenses" Bir cevap vermeden üstüme örttüğü montunu arka koltuğa fırlattım yüzüne fırlatırdım ama araba kullanıyordu dua etsin saate baktığımda paniklemenin tam sırasıydı Saat 18:25'i gösteriyordu ve ben daha eve gidememiştim "Eyvah" Dedim cebimdeki telefonumu çıkartırken babam beni birçok kez aramıştı rehberime girip babamı buldum ve aradım "Baba kızma ya geliyorum yetişicem" Sinirle döndüm aliye "Senin gerizekalılığın yüzünden geç kaldım saat 19:00'a kadar evde olmak zorundayım" Güldü "Yetişeceğin davet bizim davetimiz küçük hanım sorun yok davetin verildiği yere gidiyoruz elbisen hazır" "Ya sen nasıl bi psikopatsın ben eve gitmek istiyorum şuan" "O biraz imkansızda" Sinirle arkama yaslandım şu hayvanla aynı arabadaydım ve yapacak birşeyim yoktu Kemerimi çıkarttığımda bakışları tekrar bende buluşmuştu "Kemerini tak" Dedi tüm ciddiyetiyle "Takmıyorum" "Tak dedim" Trafik olduğu için araç fazla hareket etmiyordu kapının koluna uzanıp açmaya çalışmam boşaydı "Ciddimisin sen,tak şu kemeri rahat dur" Tüm söylemelerine rağmen kemeri takmamıştım hayvan kapılaroda kilitlemişti kaçamıyordum "Sen varya" Dedi sinirle "Tam inatsın" Arabayı aniden durdurup kendi kemerini çıkarttı eğilip benim kemerimi taktı peşinden çıkartmak için elimi uzattığımda "O kemer" Dedi kendi kemerini takıp gaza basarken "Çıkmayacak" Sapaktan döndü ve boş olan yolda tahmin edilemeyecek bir hızla ilerledi ölebilirdim savaşa mesaj atmıştım beni davetin olacağı otelin girişinde bekleyecekti
---- Aşırı hızın sonunda otelin önüne gelmiştik sırtçantamı alıp arabadan indim ve savaşın yanına ilerledim Babam çoktan gelmişti içerideydi,Ali arabasından inip savaşın karşısına geçti "Bana bak mertoğlu" Dedi parmağını alinin göğüsüne bastırırken "Bu kızdan uzak duracaksın anladınmı" Benim elimden tutarak içeriye soktu beni Nazlı bana uygun bir elbise getirmişti getirdiği elbiseyi üzerime giydim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(MM-SELİN ,NAZLI) Makyajımı kendim tamamladıktan sonra savaş ve nazlıyla beraber salona indim "Babacım çok üzgünüm" "Tamam kızım önemli değil savaş bana anlattı trafik varmış geç kalmışsınız" Kendi söylediğim yalanı unutuyordum az kalsın Gülümserken aliyle göz göze geldim Gülümseyip elindeki kokteyli dikti kafasına yanımıza gelip babamla selamlaştı "Hoşgeldiniz" Dedi elini bana uzatırken babam yanımızda olmasaydı hoşgeldinizi gösterirdim ben ona nazikçe elini sıktım ve hemen çektim 3 gün sonra 18 yaşıma girecektim böyle salaklar benim moralimi düşüremezdi Savaş babamın yanına geçti "Amca iznin olursa nazlıyla ben selini londraya götürmek istiyoruz" "Savaş biliyorsun sana güvenim sonsuz ama.." "Amca kafanı yorma 2 gün kalacağız doğum gününde yine yanında olacak"
Ben sanki herşeyden haberim varmış gibi dinliyordum onları ali ise hala yanımızda kokteylini yudumluyordu "Bi dakika bi dakika savaş" "Kuzen aslında bu süpriz olacaktı ama hem izin almam gerekiyordu hemde uçak bu gece kalkacak en uygun zaman bu" Sevinerek babamın yanaklarına saldırdım "Baba baba baba nolurrrr hem bak herşeyi planlamışlar hadi baba nolur ya yabancı birisiyle gitmiyorjm" Dedim alinin gözlerine bakarken "Kuzenimle gidiyorum ya " "Pekala kızım bu doğum günün senin için çok önemli bu yüzden izin veriyorum zaten doğum gününde yine burda olacaksın burda yine beraber kutlarız" "Ya baba biliyorum şimdi izin vermiyecek-" Durdum "Sen gidebilirsinmi....Yaaaa baba" Babama sarılırken alinin gözleri hala üstümdeydi Savaş bunu farketti "O zaman biz gidelim daha bavul falan hazırlarsınız siz" Babam savaşı onaylarken bende savaş ve nazlıyla birlikte otelden çıktım sırt çantamı içerde unutmuştum arkamı döndüğümde elinde sırt çantamla ali karşımdaydı çantamı çekip aldım savaşın yanına ilerleyeceğim sırada kolumdan tuttu "Bırak" Dedim sessizce Savaşın olay çıkarmasını istemiyordum Kolumu kurtarıp savaşın arabasına bindim Telefonumu çıkartırken Gencay geldi aklıma GÖNDERİLEn:GENCAY "Gencay çok özür dilerim iyisin değilmi"
Kısa sürede cevabı geldi GÖNDEREN:Gencay "Ne gencaymış be.."
"Kahretsin ali" Dedim kısık bir sesle Bilinmeyen numaraya girdim GÖNDERİLEN:BİLİNMEYEN NUMARA "Gencayı rahat bırak senin derdin benim"
Eve gelmiştik savaş beni eve bırakmıştı 4-5 saat sonra gelip alacağını söylemişti GÖNDEREN:Bilinmeyen Numara "Evet doğru benim derdim sensin bu yüzden cezasını o çekicek"
"Kahretsin" Dedim evde kimse yokken Üstümü değiştirdim bu arada küçük bavulumu hazırlamıştım bu olayı halledecektim Numarayı aradım "Gel yarım saate al beni " Telefonu kapattım ve beklemeye başladım Evin camından bahçeye bakıyordum önce farları sonra arbasını gördüm Evden çıktım ve arabasına bindim "Şimdi" Dedim kemerimi takarken "Gencayın yanına gidicez sen onu bırakacaksın" "Düşünülür" Dedi evin bahçesinden hızlı bir şekilde çıkarak Yolculuk boyunca tek kelime etmemiştim Issız bi yerde terkedilmiş bir fabrikaya gelmiştik Arabadan inip ilerlediğimde beni durdurdu Arabaya yaslayıp önümde durdu "Çok güzelsin biliyorsun değilmi fazlasıyla" Dedi saçlarımla oynarken İttim onu "Unutmaki" Dedim aramızdaki mesafeyi iyice açarken "Ben buraya kendi rızamla geldim ama gencay için" "Hatırlatmana gerek yok" Dedi sinirlendiğini belli ederken Önünden geçip içeriye girdiğimde Gencay ordaydı yanına ilerleyip bağlı olan ellerini çözdüm ve sarıldım "Gencay git burdan nolur beni dert etme babama veya savaşa kimseye bişey söyleme" "Selin" Dedi yorgun sesiyle "Bişey deme nolur git hadi lütfen" Gencayı gönderdiğimde aliye döndüm "Bana bak,bu çocuğa yaklaşma ondanda bendende uzak dur" "Ama" Dedi bana yaklaşırken "Benden uzak dur" Dedim geri adım atarken Bana yaklaştı ve etrafımda dolanarak devam etti "Ama sen vazgeçilmeyecek kadar güzelsin"
