Who are you?

V.

"She looks familiar, i think i saw her na.."

"i don't like to say this but, she looks like Madison Mourino.."

"No way! Look at her. Madison Mourino doesn't wear clothes like that. So unfashionable."

Relax.
Remember the rules Allison.
Ayaw mo naman sigurong dumiretso agad sa Detention Room sa unang araw mo dito diba? Tama na yung warm-up mo kanina.
Relax...

"I don't think she's Madison."

"Then who is she?"

Mukhang hindi nga nila alam na may kakambal ang famous Madison Mourino. Well, hindi naman ako mahalaga kaya hindi na nila ako kinilala. Tsaka, mabuti na rin tong wala masyadong nakakakilala sakin dito. Baka mamaya, dito pala nag aaral ang ibang myembro nung mga gang na nakalaban ko doon sa previous school ko, tas kumalat ang balitang dito ako nag transfer at nalaman nila 'yon, edi mapapa-away na naman ako.

Nandito ako ngayon sa cafeteria. Nagutom ako pagkatapos kong sayangin ang lakas ko sa mga hinayupak na yun. Kaya lang, agad rin akong nawalan ng gana, ng pag chismisan na ko nitong mga mukhang clown na mga babae sa katabing mesa. Tama nga ko, makakasalubong ko na araw-araw dito ang mga ganitong klase ng mga babae. Napakakintab naman ata ng mga labi nila. Kakakain lang ba nila ng lechon?

Tumayo na ko at lumabas ng cafeteria, babalik nako sa room at baka marami ng tao dun. At hindi nga ako nagkamali. Pagpasok na pagpasok ko ay sumalubong sakin ang nag kukumpulang mga estudyante na tila may mga sari-sariling mundo. Base sa ingay nila, siguradong magkaklase na ang mga 'to last school year pa. Halos puno na rin mga upuan.
As expected. Daming mata na naman ang nakatitig sakin. I don't like this kind of attention.
It makes me feel anxious.

Nilibot ko ang paningin ko at naghanap ng bakanteng upuan.
Dun nalang ako sa pinakalikuran. Mas gusto ko ang pwesto dun.
Nang makaupo na ko, pumasok rin agad ang isang lalaking guro. Mukha syang nasa 20's.

"Okay, sit down."
Napa upo agad ang lahat pagkarinig sa boses nya. Sya yung tipo ng guro na merong bossy na aura. Nakakagwapo rin sakanya ang eyeglasses na suot nya.
"Good morning, I am Nelson Suarez your classroom adviser and at the same time, your math teacher."

"Good morning sir Nelson."  bati naming lahat. At mangyayari na ang pinaka ayaw kong mangyari tuwing unang araw ng klase.

"Bago ako dito sa Academe of Roanoke, kaya naman maaari ba kayong tumayo at isa-isang magpakilala dito sa harapan?"

No freakin' way!
"Mag start tayo sa mga transferees" Napasinghap ako. Nalintekan na!
Nagulat ako ng may tumama sa kanang bahagi ng ulo ko. Pota! Galit kong nilingon ang nambato sakin pero sinalubong lang ako ng nakangiting mukha nya.

"Ikaw na naman?"  i mouthed. Tinignan ko kung ano yung binato nya sakin. Tsss. Papel. So magkaklase nga kami. Wow! Just wow! Ang gandang bungad naman nito sakin ngayong school year. Galing.

"Transferees raw mauuna. Go!"   kitang kita ko kung paano gumuhit ang isang ngiti mula sa kaniyang mga labi. Isa pa, mapupunit ko na yan tangina!
Inangat ko ng kaunti ang katawan ko at akmang papaliparin na ang kamao ko sa panga nya ng biglang---

"You! the one who's wearing a ball cap."  napatigil ako. "You look familiar, are you a transferee here?" tinago ko ng bahagya ang kamao ko at nagpakita ng mabait at maaliwalas na aura.

"Yes po" Blech!

"Sino pa transferred students dito sa section na to? wala na ba?"  wala ng sumagot. WTF! bat ako lang?!

"Okay miss, maari bang unahan mo na ang pagpapakilala dito sa harapan?"    No fucking hell way!

"Sure sir."  like I have a choice. Bago ako tuluyang tumayo, pinandilitan ko muna ng mata ang kapreng nasa tabi ko. Lintek na to pahamak! Dahan dahan akong naglakad sa aisle ng room. Medyo nakayuko ang ulo ko at sa malamig na sahig lang nakatutok ang mga mata ko. Pero taangina, ramdam ko parin ang mas malalamig na tingin sakin ng mga bago kong kaklase.

Alam kong sari-saring mga katanungan ang umiikot sa makikitid nilang utak tungkol sa kung sino ako at kung  anong pagkatao meron ako. I'm a wicked witch. Now tell me, do you still want to know?

I faced them...

"Hi, I'm—Allison Mourino, 17."
Nakarinig ako ng mahinang pagkagulat mula sa mga babaeng nasa harapan ko. Pero ng magtama ang aming mga paningin, agad din silang yumuko.

I was about to step forward and get back to my chair, when a student from the back raised his hand.
"Excuse miss Mourino. But, what happened to your hand?" Napababa ang tingin ko sa nakabalot kong knuckles. Tch.. Why the hell do you care?

"Nothing."  sabay tago ko ng kamay ko sa likod. Nakarinig kaming lahat ng pagkalas ng upuan sa likuran malapit sa Bookshelf. I smirked. It's the guy i punched earlier. Haha! He looks nervous. Maybe because he knew that it was his fault why my knuckles are now covered.

I gave him a sweet smile. Making him pale even more. I let out a soft laugh. "Miss Mourino, can you tell us the name of your previous school?"  sir Nelson. Should I lie? Base sa mga reaction ng mga babae dito sa harap ko kanina ng marinig nila ang pangalan ko, mukhang kilala nila ako.
Tsk. Bahala na nga.

"I'm from an All-girl school in Taiwan."

"Ohh~"  they chorused.

I lied.
"..and uhm~" Nagulat ako ng mag vibrate ang cellphone sa bulsa ko.
Pagtingin ko, si Madison tumatawag...

"Excuse me sir, I'm sorry but i have to answer this call."

"Yes, sure."
Tumakbo ako palabas.

"Hel--"
[AHHH! OMG SIS!]

"Do you—have to shout? Really?"
[Ihhh! I have a good news!]

I can imagine her jumping on her bed right now. "What is it?"
[Nah! I'll tell you when you're home na, hahaha]

"So, why exactly did you call?"
[To ask if your classmates are still okay.] That's odd. Why is she asking if my classmates are okay?

"Aren't you suppose to ask if I'm okay?"
[of course not haha! I am more worried about what will happen to those students who will end up being your classmates for the whole school year.]

"Wow, that's so sweet. Thanks for worrying but we're perfectly fine." sarcastic kong sabi.
[That's good to hear sissy—oh wait a second—YES MANANG TERESA??--OKAY OKAY!]

"What happened? "
[Manang Teresa is calling me for a snack downstairs. I think i should go. Bye sis, enjoy your first day.]
*phone call ended*

Honestly, I don't think Madison has a good news. Sometimes, what's good for her can actually cause bad in the future.

————————————
xEightPotatoedt