AŞK'IN BEDELİ

❤1. Bölüm♥

Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz.Multimedya Emir ve Melis.
~~Melis'den~~

Okuldan kızlarla beraber çıktık. Bu sene lise son sınıftaydım.Kızlarla hem konuşuyor hem gülüyorduk. Kızlarla vedalaşıp eve doğru yürümeye başladım. Sokaklar o kadar sessizdi ki içime bı ürperti düştü. Sokakta kimse yoktu. Sanki evler bomboştu. Sadece benim ayak seslerim ve rüzgarın hafif esinti sesi vardı. Her adımımda arkama bakma ihtiyacı hissediyordum. Normalde bu kadar sessiz değildi buralar. Acaba noldu burada demeden edemedim kendi kendime.

Nihayet eve gelmiştim. Evimiz iki katlı şirin bir bahçesi olan bir evdi. Bahçe kapısını açıp içeriye geçtim. Garajın kapısı açıktı babam mı geldi acaba dedim kendi kendime ama babam bu kadar erken gelmezdi ki! Garaja doğru ilerleyip içeriye baktım. Evet babamın arabası buradaydı. Babam normalde akşam 7-8 gibi gelirdi. Acaba bugün işleri erken mı bitmişti? Garajdan ayrılıp eve doğru yürümeye başladım. Neden hiçbir ses yoktu. Normalde babam erken geldiğinde annemle babam bahçede oturup sohbet ederlerdi hatta ben yanlarına gittiğimde beni bile farketmezlerdi. O derece sohbete dalmış olurlardı. Acaba eve girmeden bahçeye mı baksam belki ordalardı. Koşarak bahçeye çıktım"Anneee babaaa"diyerek oraya gittim ama orada da yoklardı. Belki de içeride televizyon seyrediyorlardır diyerek evin kapısına geldim.

Kapıya geldiğimde kapının açık olduğunu gördüm 'Allah Allah'diyerek içeriye bir adım attım. Yine "annee "dedim ama cevap veren yoktu.Bu sefer "babaa"dedim yine cevap yok. içeriye doğru ilerledim. İçimde korku yavaş yavaş gün yüzüne çıkmaya başladı.

"Annee babaa"dedim tekrardan cevap veren yoktu yine. Bu sefer salona doğru adım attım ama sanki ayaklarım geri geri gidiyordu. Salona nedense hiç girmek istemiyordum. İçimdeki korku daha fazla bastırdı yavaş adımlarla salona ilerliyordum.

Salonun kapısına doğru yaklaştım bir ayakkabı gördüm. Bu benim daha çok korkmamı sağladı kalbim sanki yerinden çıkacakmış gibi göğüs kafesini zorluyordu. Ayakkabıyı görünce daha hızlı adım attım ve gördüğüm manzara karşısında adeta donup kaldım.

Babam kapının hemen yan tarafında boylu boyunca uzanmış yatıyordu. Karnından akan kan yerde bir gölet oluşturmuş beyaz gömleği kandan dolayı kıpkırmızı olmuştu.Karnından ve başından yaralanmıştı. Başı yan tarafa dönmüş o güzelim yeşil gözleri kapalıydı.Annem ise koltuğun üzerine öyleyece yığılmış kolu koltuktan aşağıya sarkıyordu. Annem de karnından yaralanmış onun da kıyafetleri kandan dolayı kırmızı olmuştu. Hemen babamın yanına gittim ama nabzı atmıyordu hayır! Hayır olamaz babam ölmez! Babamın yanından kalkıp annemin yanına gittim. Annem kafasını çevirip bana baktı "Anne" dedim ağlayarak annem elini zorlukla kaldırıp yanağıma koydu. Kafamı eline yaslayıp onun kahve gözlerine baktım ağlayarak."Güzelim... A-Ağlama. Seni çok seviyorum bunu sakın unutma"dedi zorla."
"Bende seni seviyorum annemm ben de seni çok seviyorum"dedim.
Annemin gözünden bir damla yaş düştü yanağından yavaşça ilerledi."Bitanem benim artık gitmem gerekiyor"dedi sonra gözleri yerde yatan babama kaydı gözünden birkaç damla daha düştü. "Baban beni bekliyor orda"
"Annee hayır konuşma böyle sen iyileşeceksin. Lütfen beni bırakma lütfen yalvarırım ben siz olmadan nasıl yaşarım bu hayatta. Nolur beni bırakma anne"dedim ağlamaya devam ediyordum gözümden düşen yaşlar annemin elini ıslatmıştı. Annem yutkunarak"Bitanem... Seni baban da ben de çok sevdik ama artık gitme zamanı. Seni çok sevdim meleğim"dedi zorla konuşarak. Sonra şahadet getirmeye başladı. "Anne anne hayır lütfen"dedim ellerimleelini tuttum "anne beni bırakma yalvarırım"dedim annem bana baktı ve zorla tebessüm edip "Meleğim"dedi ve gözleri kapandı başı yan tarafa düştü.Ben yanağındaki elini tutarak

"Anneeeeeee hayırrrrrrr"dedim. Ama o güzelim kahve gözleri çoktan kapanmıştı. Annemi sarsmaya başladım "anne nolur uyan nolur yine bana bitanem de yine bana o kahve gözlerine bak annem nolursun aç gözlerini" dedim yanaklarımdan yaşlar öyle hızlı dökülüyordu ki annemin yanağına damladı gözyaşlarım. "Anne,anne bırakma beni nolursun"dedim kafamı annemin göğsüne yaslayarak ağlamaya devam ettim. O sırada birisi beni tutup kaldırdı "bırak beni bırak annem ölmedi annem. bırak beni annemin yanına gideceğim"dedim beni tutan kişinin göğsüne vurmaya başladım. Beni tutan bir erkekti ve çok sıkı sarıyordu beni. "Şş tamam sakin ol geçecek"dedi ve beni kollarıyla daha sıkı sardı.

Ben ise kollarımı göğsüne koymuş başımı da yaslayıp onun omzunda ağlıyordum. "Geçmeyecek geçmeyecek anladın mı? Bu acı nasıl geçer?benim kollarımda öldü annem benim kollarımda o güzelim kahve gözlerini kapattı"dedim ve onu itmeye çalıştım. Ama ben onu itmeye çalıştıkça o beni kollarıyla daha da sıkı sarıyordu.

O sırada ambulansın siren sesleri doldu kulağıma"Bırakkk beni"dedim o da beni bıraktı hemen arkamı dönüp anneme sarıldım "annem hani bırakmayacaktın beni hani hep beraber uzun yıllar yaşayacaktık"dedim sonra kalkıp babamın yanına gittim yere oturup babamın cansız bedenine sımsıkı sarıldım." Baba hani benim düğünüm olduğunda damadının burnundan getirecektin beni alması için zor sınavlara sokacaktın onu babaa. Hani benim düğünümde annemle beraber dans edecektiniz. Haniii nerde şimdi o hayaller o sözler sen bana söz vermiştin 'seni asla bırakmam diyordun neden bırakıyorsun beni babaa neden neden"dedim. O sırada yine beni kollarımdan tutup kaldırdı. Annemin bir siyah poşetin içine konduğunu gördüm hemen yanına koşmak istedim ama beni tutan buna izin vermiyordu "anneni o şekilde görme onu öyle hatırlama"dedi. "Bırak benii o benim annem benim biriciğim o benim kollarımda öldü benim kollarımda"dedim. Beni kendine çekip iyice sardı. Ben ise hala ağlamaya devam ederek "annem babam ikisi de öldü. Beni tek bırakıp gittiler"dedim.

Bana sarılan"şş geçecek bunlar da zamanla geçecek"dedi. Annemi de babamı da siyah bir poşetin içerisine koyup ambulansa götürdüler. Ambulanstaki adam yanıma gelip "Maalesef ikisi de ölmüş. Başınız sağolsun"dedi ve ambulansa binip gitti. Ambulansın siren sesleri kulağıma doldu daha fazla dayanamayacağımı anladım ve kendimi boşluğa bıraktım yere düseceğim sırada birisi beni tuttu ve kucağına aldı. Sonrası koca bir karanlık...

Okuduğunuz için teşekkür ederim...