AŞK'IN BEDELİ

♥2. Bölüm♥

~~Emir'den~~

Eve gitmek için sokağın birine girdim arabayla ordan geçiyordum ki birden "Anneeeee"diye bir çığlık duymamla arabamı durdurdum arabadan inip etrafa bakındım ama kimseyi göremedim. Sonra iki katlı bir evin kapısının açık olduğunu gördüm. Hemen koşarak oraya gittim. Bahçe kapısını açıp içeriye girdim. Evin kapısına ilerleyip içeriye bakındım ama kimse gözükmüyordu. İçeriye doğru adım adım ilerledim ve hıçkırık sesi duydum ve bir kızın annee demesiyle o odaya girdim. Girmemle gördüğüm manzara karşısında dondum kaldım. Evet ölümlere çok şahit oldum hatta bazılarının ölüm sebebi bile ben oldum. Ama böyle bi manzarayla hiç karşılaşmadım. Daha doğrusu benden başkasının ailesinin ölümünden sonraki halini hiç görmedim. Ben sadece bana yanlış yapana cezasını verirdim fakat gerisi beni alakadar etmezdi.Yerde bir adam kanlar içinde yatıyordu. Başından ve karnından yaralanmıştı. Bir kadın o da kanlar içinde koltuğun üzerinde öylece yatıyordu 18 yaşlarında bir kız da kadının göğsüne kafasını koymuş orada hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ve annesine uyan diye sesleniyordu. Ama bilmiyordu ki o artık bir ölü. Ben de annemin ölümünü gördüğüm için bu kızın neler yaşadığını çok iyi anlıyordum. Hemen yanına gidip onu kaldırdım ve kollarımın arasına alıp sıkıca sarıldım.

Ambulanstaki görevliler bize ikisinin de öldüğünü söyleyince direk kıza baktım o da daha fazla bu acıya dayanamayarak bayıldı.

Onu kucağıma alıp arabanın arka koltuğuna yerleştirdim. Kapıyı kapatıp hemen sürücü koltuğuna geçtim ve arabayı hastaneye doğru sürdüm. Aynadan iki de bir kıza bakıyordum. O kadar masum gözüküyordu ki bu acıları kaldıramayacağı belliydi. Duru bir güzelliği vardı. Beyaz teni uzun kirpikleri'yle ve dolgun pembe dudaklarıyla tam orantılı duruyordu. Çok güzel bir kızdı fakat kaderi de keşke kendi gibi güzel olsaydı.

Hastanenin otoparkına arabayı parkedip hemen arka koltuktaki kızı kucağıma aldım ve hastaneye koştum içeriye girerken "doktor!"diye bağırdım. Hemen hemşireler sedyeyle beraber geldi. Kızı sedyeye yatırdım doktor 'noldu?' Diye sorunca 'bayıldı' dedim tamam siz burda kalın dedi ve acil odasına götürdüler. Kapının yanındaki duvara yaslanıp beklemeye başladım. O sırada bir görevli yanıma gelip "efendim bu kağıdı doldurmanız gerekiyor kayıt işlemlerini yapabilmemiz için"diyerek elime bir kağıt verdi. İyide ben bu kızın hakkında hiçbir şey bilmiyordum ki! Görevliye" ben bu kızın yakını değilim! Bu yüzden ben bu kağıdı dolduramam"dedim. Görevli bana bakıp "tamam efendim"diyip uzaklaştı. Ayakta durmaktan ayaklarım ağrıdığı için siyah koltuklara gidip oturdum.

Kollarımı dizlerime yaslayıp başımı ellerimin arasına alıp düşünmeye başladım. Kim böyle bir şeyi yapmıştı? Acaba bunların bir düşmanı mı vardı? İyi de kimdi bu kız? Ailesi kim di? Ben düşüncelere dalmışken birinin omzuma dokunmasıyla irkildim. Başımı kaldırıp kim olduğuna baktım doktordu. Ayağa kalkıp "o nasıl?"dedim. Adam bana bakıp "telaşlanma o iyi. Sadece üzüntü ve stresten dolayı tansiyonu düşmüş. Serum verdik birazdan kendine gelir. İstersen yanına gidebirsin ama şimdi uyuyor"dedi. Doktora teşekkür edip kızın odasının önünde durdum bir müddet sonra kapıyı çalıp içeriye girdim. Yatağa yaklaştım yatağın yanındaki sandalyeye oturup kızı izlemeye başladım.

O kadar güzel uyuyordu ki uykusunda bile güzeldi. Yüzü bembeyaz olmuştu. Kara uzun kirpikleri o kadar güzeldi ki hele o güzel kahvegözlerini çok güzel çevrelemiş gözlerinin rengini ortaya koyuyordu.Kızı izlemeye dalmışken yerinde önce huzursuzca kıpırdandı sonra bir şeyler söyledi ama anlayamadım. Kıza doğru biraz daha yaklaşıp ne dediğini duymaya çalıştım. "Anne"dedi. Kısık bir sesle. Geriye doğru yaslanıp üzüntüyle kıza baktım bundan sonra ne yapardı tek başına? Akrabası var mıydı acaba veya bir kardeşi? Yine"anne beni bırakma"dedi. Büyük ihtimal yine kabus görüyordu. Gözünden bir damla yaş akıp yanağından aşağıya doğru süzüldü. Gözyaşının süzülmesini izlerken kalbime bı acı saplandı sanki. Kalbim sıkıştı onu böyle görünce neden bilmiyorum ama ilk defa birisi için endişelenmiş ve onun için üzülmüştüm.