AŞK'IN BEDELİ

❤6. Bölüm❤

Herkese iyi okumalar...

Sabah erkenden kalkıp duşa girdim. Kısa bir duş alıp belime havluyu sarıp odaya geçtim. Dolabın karşısına geçip açtım. İçinden siyah pantolon ve siyah gömlek alıp üzerime geçirdim. Ceketimi de giyip telefonu elime alıp odadan çıktım. Telefondan Osman'ı arayıp açmasını beklerken merdivenlerden inip  evden çıktım. Dışarıya çıkıp korumalardan Emre'ye
"Arabayı hazırlayın. Diğerlerine de söyle hazırlansınlar depoya gidiyoruz" dedim. Osman telefonu açınca

"Osman naptın adamı?"

"Abi zor bulduk adamı. İhaleden hemen sonraki gün yurtdışına kaçmış pislik herif. Ama gidip bulduk adamı şimdi depoya götürüyoruz abi çocuklarla"

"Ailesi falan var mıymış adamın? "

"Yok abi birkaç yıl önce hepsi trafik kazasında ölmüş".

" Tamam" diyip telefonu kapattım. Çocuklar arabayı getirince Emre hemen arka kapıyı açtı  arabaya bindim daha sonra o da şoförün yanına bindi. Depo şehrin sonuna doğru ıssız bir yerde idi. Yaklaşık yarım saat kırk beş dakika sonra depoya geldik. Emre'ye dönüp "şirketi ara İlk toplantı ne zaman öğren" dedim. Emre kafasını sallayıp "tamam abi" dedi ve telefonunu çıkarıp şirketi aradı.Biraz konuştuktan sonra bana dönüp "abi 1 saat sonraymış." dedi. Kafamı sallayıp "2 saat sonraya ertelensin" dedim. Emre dediğimi söyleyip "tamam abi hallettim" dedi. Kafamı sallayıp tamam dedim.

Depoya geldiğimizde bütün adamlarım  arabalardan inip benim komut vermemi beklediler. Adamlarımdan biri gelip kapımı açtı.  Ben depoya ilerlerken Emre herkese görevini söylüyordu. Deponun kapısını açtılar içeriye girip ilerledim. İçerisi karanlıktı sadece ileride adamın olduğu yer aydınlıktı.

Adamlarım onu sandalyeye oturtmuşlar ve başında beni bekliyorlar. Adamın  yanına doğru  ilerleyip karşısında durdum. Kafasını kaldırıp bana baktı ve güldü ve sandalyeye iyice yaslandı. Ardından "Oo asıl patronumuz da gelmiş" dedi. Ona şöyle bir bakıp güldüm ve ceketimi çıkartıp Osman'a verdim. Gömleğin kollarını kıvırma ya başladığımda hala adama bakıyordum. Önce ne yaptığıma baktı sonra gözlerime bakıp ne yaptığımı anlamaya çalıştı. Anladığında yüzündeki gülümseme git gide soldu ve yüzü asıldı.. İşimi bitirdiğimde önüne doğru eğilip

"Noldu? bir sorun mu var yüzün asıldı" dedim.Adam bana baktı ve "Bişey yok beni buraya niye getirdiniz?" dedi.
Alayla gülüp doğruldum ve adamın etrafında dönüp arkasına geçtim ve  omuzlarından tutup kulağına doğru  biraz eğildim  "Anlat" dedim.
"Neyi anlatayım?" dedi endişeli bir o kadar da korkmuş bir sesle.
"Bilmem neyi anlatacaktın ki" çocuklara dönüp "Neyi anlatacaktı bu ya" dedim. Sonra adama dönüp hızla yakasından tutup öfkeyle kendisine baktım gerçekten sinirlenmeye başlamıştım artık. "BENİMLE DALGA MI GEÇİYON LAN SEN BU KÜÇÜCÜK AKLINLA!" dedim bağırarak sesim tüm depoda yankılanmıştı. Adam bana bakıp "Ta-tamam a-abi anlatacağım" dedi.
"ANLAT LAN BAK SABRIM TÜKENMEK ÜZERE HABERİN OLSUN. EĞER BİR YALANINI YAKALARSAM HİÇ ACIMAM ONA GÖRE..." diyip yakasını hızla ittirerek bıraktım ve "ANLATT" dedim ve karşısına geçip sandalyeye oturdum. Adam kendini biraz toplayıp anlatmaya başladı.

~Melis'ten~

Sabah kalktığımda her yerim ağrıyordu. Dün tüm gün evin temizliği  yemek yapim odamı düzenleyim  derken bi hayli yoğun geçmişti ve kendimi yatağa zor atmıştım.

Yatakta doğrulmaya çalıştım ama belimin ağrısından dolayı zorla doğruldum. Yatak başlığına yaslanıp telefonumu elime aldım. 5 cevapsız arama ve 15 mesaj. Kesin Beril aramıştı. Zaten ondan başka kimsem yok ki benim. Bi dedem var onu da hiç görmedim. Annem bahsetmişti bi ara Edirne'de yaşıyormuş. Neyse ben nerden buraya geldim ya! Bu arada saat 10'a geliyordu. Telefonun kilidini açıp mesajlara girdim.