AŞK'IN BEDELİ

❤5. Bölüm❤

İyi okumalar okurcanlarım....

Birisi ismimi söyleyip duruyordu ben duyuyorum ama gözlerimi açamıyordum. Kollarımdan tutup beni sarsmasıyla zorda olsa gözlerimi açtım.  Kim olduğuna bakmak için kafamı çevirdim.
Beril'in" ohh sonunda uyandın ya" dediğini duydum.
Başım çatlıyordu. Yataktan doğrulup ellerimle kafamı tuttum. Bu sırada Beril hala söyleniyordu. "Neredesin kızım sen ya dünden beri seni arıyorum. İnsan bir haber verir dimi buraya geldiğini. Meraktan öldüm ama ya-"

Ellerimle  Beril'in ağzını kapatıp "bir sus kızım ya başım çatlıyor zaten" diyip ellerimi çektim.

"Niye bana haber vermedin?"

"Yalnız kalmak istedim"

"Ala ala sen yalnız kalamazsın bundan sonra sen nereye ben oraya"

Dün ki olaylar aklıma gelince "Beril sen de olmasan napardım ben ya?" diyip Beril'e sarıldım. Beril de "Kızım sen benden asla kurtulamazsın ben senin her zaman yanındayım. Kapıdan kovsan bacadan girerim"  dedi. Ondan ayrılıp bir tane koluna vurdum.
İkimizde gülmeye başladık. Bu kız yanımda olduğu zaman ben hiç üzgün duramıyorum ki.

"İyi ki varsın Beril"

"Ayy sende iyi ki varsın canım... Ama ben çok acıktım. Hadi bize! Yemek yiyeceğiz"

Beril tam ayağa kalkacakken kolundan tutup onu durdurdum. Ona olanları anlatmam gerekiyordu. Ama öncelikle benim bu yatağa nasıl geldiğimi sormam  gerekiyordu. Çünkü en son  arkamı dönüp sokaktaki o kırmızı boyayla yazılmış "ÖLÜM... ÇOK YAKIN" yazısını gördükten sonra yere düştüm sonrasını pek hatırlamıyorum. Ve balkondaydım kim beni buraya yatağıma  getirdi?

Beril bana şaşkın gözlerle bakıyordu. "Noldu bir sorun mu var?"

"Sana birşey soracağım"

" Sor"diyerek yatağa tekrar oturdu. Kolunu bırakıp
"Sen mi beni yatağa getirdin?"

"Yoo, ben geldiğimde sen mışıl mışıl uyuyordun. Niye ki?"

Nasıl ya? Ben en son balkondaydım. Kim getirdi ki beni buraya? Yoksa hepsi birer rüya mıydı?

"Heyy sana diyorum daldın gittin yine. Meliss..."

Beril'e dönüp "Ha.. Ha yok birşey"dedim.

"Nerelere daldın diyorum bak korkutma beni. Noldu  ya? Hem şu kıyafetlerine bak ne bu halin ya?"
Bir Beril'e baktım bir de kıyafetlerime. Kırış kırış olmuştu ve hala ıslaktı. O zaman dün olanların hepsi gerçekti. Yağmurdan dolayı sırılsıklam olmuştum ve sonrada zaten bayılmışım çünkü ondan sonrasını hatırlamıyorum.off kafayı yiyeceğim ya!

"Off " diye söylenince Beril bana bakıp "Noluyo ya? Melis bak beni korkutuyorsun neler oldu anlatsana "
Beril'e baktım gerçekten de endişelenmiş gözüküyordu. Anlatsam mı diye düşündüm. Eğer anlatırsam daha çok endişelenir ve benim bunu yapan kişiyi bulmama asla izin vermezdi. En iyisi anlatmamak.

"Yok birşey ya biraz başım ağrıyor. Dün yağmurun altında durdum biraz herhalde ondandır."
"Nee" diye çığlık attı resmen. Ellerimle kulağımı kapatıp " Napıyorsun kızım ya"dedim.
"Kızım sen salak mısın? Şimdi anlaşıldı kıyafetlerin niye böyle ıslak ıslak uyudun dimi  çıkarmadın. Çabuk kalk şimdi hasta olacaksın" diyip elimi tutup zorla kaldırdı beni. Evden resmen sürüklenerek çıktım. Merdivenlerden az kalsın düşüyordum. Kapıyı son an da  kilitleyebildim.

  Sokağa çıktığımızda ilk olarak dün o gördüğüm yazının  olduğu tarafa baktım ve şok geçirdim. Dün orda olan yazı bugün yoktu! Ama ben gördüğüme yemin edebilirim. Neler oluyor ya! Kafayı yiyeceğim yakında.