Mystic ( Light Descendant )

Prologue

Pag gising, ko di ko alam pero parang napapalibutan ako ng liwanag, liwanag na nag bibigay ng init sa katawan ko hindi ko alam pero parang nasusunog ang buong katawan ko, pag dilat ko doon ko lang namalayan na nasusunog na pala ang kwarto ko, huh?. Anong nagyayari nasan sila Mama at Papa at bakit nag karoon ng sunog sa kwarto ko hinanap ng mga mata ko ang pintuan upang maka labas sa kwarto ko ng may biglang.

"Anak!!..."sigaw ng taong pamilyar sa akin taong nakasama ko sa buong buhay ko pero di ko na halos makilala dahil sa sunog na parte ng kanyang kaliwang mukha.

"Ma? nasaan si Papa?! at tsaka bakit ganyan ang mukha niyo?! "tanong ko na di makapaniwala sa nangyari sa Mama ko.

" Anak ayos lang ako!.. kailangan na nating umalis  bago pa ma--"pagpuputol ko sa sinabi niya, anong ayos lang ehh sa nasusunog na nga ang bahay namin tapos nawawala pa si Papa nasaan na ba kasi siya?.

"Ma anong nangyayari? nasan po ba kasi si Papa?!"tanong ko pero di niya ako sinagot at yumuko na lang siya bigla, nagulat ako nung tumingin siya sakin habang lumuluha.

"Anak kailangan na natin umalis wala na ang Papa mo!."sabi niya habang naka hawak sa pisngi ko, ano?..wala na si Papa? pero paano nangyari yun? ehh kagabi lang masaya pa kaming nag kukulitan..tapos malalaman ko lang na wala na siya.

"Pero P-paanong n-nangyari yun imposible--"hindi ko natapos ang sasabihin ko ng magsalita si mama.

"Anak patay na ang Papa mo at wala na tayong magagawa sa ngayon kailangan muna natin makaalis dito ipapaliwanag ko ang lahat pag nak--"naputol ang sinasabi ni Mama ng may tumayo sa harapan ng pinto ng kwarto ko, na baling ang tingin namin ni mama dun.

"Too late Amanda you're too late..tsk!..tsk.."sabi ng lalaking naka cloak ng black at may naka lagay na figure ng isang mata sa middle ng cloak niya habang hawak  niya ang..hindi hindi maari ito hawak niya sa kamay niya ang leeg ng taong hinahanap ko.

"Papa!..."sabi ko habang may tumutulong luha sa mga mata ko..ano bang nagyayari bakit parang ang weird at ang bilis pa, hindi pumapasok sa utak ko ang mga nangayayari ngayon.

"Hayop ka!..."singhal ni mama habang naka tingin kay papa na naluluha.

"Ahh..are you her? the girl they've been protecting for sixteen years heh!? ..well I guess I gotta finish this sooner sagabal ka lang sa schedule ko!"sabi niya sabay smirk argh!..

"Dadaan ka muna sa akin bago mo makuha ang anak ko!"sabi ni Mama habang  nakaharang sakin anong ginagawa niya baka mapahamak siya.

"Ehh?..still haven't change huh? still feisty as ever, well I guess I have to kill you as well, any last words?"sabi niya habang naka harap sa amin ang kamay niya pero nagtaka ako nung may lumabas na kakaiba sa kamay niya.

"Emerh Klatu!.."ano raw? ano yung sabi ni mama?.

"Wait what?! "sabi nung lalaking naka cloak bigla na lang sumabog ang harapan namin nagtaka ako kung bakit hindi ko maramdaman ang pagka durog ng katawan ko sa pagsabog. Nagulat ako ng pag dilat ko wala na yung lalaki sa harapan namin pero ang mas kinagulat ko ay ang malaking shield or more like force field sa harapan namin.

"Ma?..ano pong nangyari nasaan na po yung lalaki kanina at ano po tu!?.."sabay turo ko sa bagay na naka paligid samin at unti unti itong nawawala.

"Wala na siya anak, wag muna natin pag usapan yan anak hah?. Sa ngayon kailangan muna natin maka alis dito at dun ko sayo ipapaliwanag ang lahat."sabi niya, wait.. ano raw?, anong ipapaliwanag niya at ano ba talagang nangyayari? nagtataka na ako hah!.

"Ano pong ibig niyong sabihin saan naman po tayo pupunta?"tanong ko pero di niya ako sinagot at tumayo lamang siya at nag lakad papunta sa pintuan na kasalukuyang nasusunog pa rin habang hinihila ako. Bat parang hindi siya natatakot? Baka bigla kaming mabagsakan ng kung anong bagay dito na may apoy.

"Alam ko kung ano ang iniisip mo, oo hindi ako natatakot at dapat ikaw rin" sabi niya habang papalapit na kami bigla kong hinila ang kamay ko.

"Wait ma natatakot ako, at bakit hindi ka natatakot? seriously nawei-weirduhan na po ako."sabi ko habang naka hawak sa ulo ko di pa rin talaga ako maka paniwala.

"Wag kang matakot anak kasama mo ako, at alam kong di mo pa rin maintindihan ang nangyayari, pero please lang makinig ka sakin ipapaliwanag ko ang lahat pag ligtas na tayo. Sa ngayon kailangan muna natin pumunta sa school mo."sabi niya habang naka hawak sa magkabilang braso ko, wait ng ganitong oras? at wait 'ulit' ano namang gagawin namin dun.

~~~A/N~~~

Hello nagustuhan niyo po ba ang Prologue? I hope nagustuhan niyo po, so naisipan ko pong magsulat ng story kasi wala lang summer naman at wala akong ibang magawa , and btw ang nag sulat po nito ay isang beginner pa lang po kaya kung meron man kayong nakitang errors sa story at sa pag type sabihan niyo lang po ako,  at kailngan ko rin po ng mga characters para sa story kahit name niyo lang po ibigay niyo okay na yun lang po muna sa ngayon..ciao!.

Attention (edited)

All chapters of this story is TBE or to be edited it actually depends on your opinion of what you think the stories setting should be.That would be all for now ciao!.