RUH DEĞİŞİMİ✔

~5//Bay Egoist Hanım~

Jungkook~

"Çal artık şu kapıyı!"

Beklemekten sıkılmıştım artık.

Neredeyse iki saattir bekliyordu orada.

"İyi be! Tamam!"

Sinirle eli zile giderken hızla saklandığım yerden kalkıp çıkışa koştum.

Bu sahneyi görmek istemiyordum...

Koşarak evden uzaklaşırken bağırma sesleri kulaklarıma doldu.

Oraya gitmek istiyordum ama bu şekilde olmazdı.

Kız hâlimle oraya gidemezdim.

Ya Tzuyu?

Ne kadar benim bedenimde olsa da o bir kızdı.

"Lanet olsun sana Jungkook."

Resmen kız gibi kaçmıştın oradan.

Aniden telefon titremeye başladığında kaldırıp baktım.

Bu benim numaramdı.

Tzuyu arıyor olmalı...

"Efen-"

"Seni lanet olası iğrenç!!"

Yüzümü buruşturdum.

"Ne oldu?"

"Seni egoist pislik!!"

"Ne oldu dedim sana!"

Sinirlenmiştim.

Yine neye sinirle bana bağırıyordu acaba?

"Hani sadece adın yeterdi?? Pislik!! Evden atıldım!"

Şaşkınca yolun ortasında olduğum yerde kaldım.

"Ne??"

Gülme sesi geldi.

"Şaşırarak olmuyor o bay egoist hanım! Eğer bugün ölmez de yarına sağ kalırsam bu evden atılma şeysini tek tek sorucam! Bir de adım yeter diyor ya! Göstericem sana ben o adı!!"

Telefon yüzüme kapanırken arkama dönüp uzakta kalan eve baktım.

Tzuyu evden çıkmış telefona bakıyordu.

Sanırım tekrar beni arayacaktı.

Telefonu kulağona götürürken ben de aramayı kabul etmek için hazırda bekledim.

Ama o çoktan biriyle konuşmaya başlamıştı.

Pis!!

Şu durumda bana tüm lafları sayması değil, yardım istemesi gerekliydi.

"Tzuyu?"

Bana seslenen kadınla bakışlarımı sinirle ondan çektim.

"Oh, anne?"

Kadın bana gülümserken yanına gitmiştim bile.

"Neredeydn yarım saattir?"

"Hiç. Biraz oyalandım da."

Tekrar gülümseyip içeriye girerken son kez ona baktım.

Kiminle konuşuyorsun da bu kadar gülüyorsun acaba?

Sinirle eve girdim...

.

.

.