Tzuyu
Geldiğim lüks eve bakarken kapı aniden açıldı.
"Jungkook!"
Onun yanına giderken gülümsedim.
"Jimin!"
Birden bana sarılınca şaşkınca gözlerimi açtım.
Ne yapıyor bu ya?
"Giyeceğin var mı Kookie?"
Benden ayrılırken başımı iki yana salladım.
Ah pandalı pijamalarım...
Sizi çok özleyeceğim.
"Ödevleri yaptın mı Kookie? Seni çalıştırdıktan sonra bir kişiyi geçtin. Aferin. Seninle gurur duydum."
Ne?
Sen gittin ona ders mi çalıştırdın?
Ben seni kopya çekiyorsun sanıyordum.
"Daha yapmadım Jiminie."
Gülümseyerek bana baktı.
"Aç mısın minik Kookie? Yoksa ödev mi yapalım?"
Yemek ya da ödev?
Ahh!
Ne düşünüyorsun sen Tzuyu?
Şu an da tek düşünmen gereken şey bu çocuğun niye bu kadar Jungkook'a samimi olup, okulda havalı havalı gezmesi.
"Ödev yapalım Jiminie."
Eliyle saçlarımı karıştırıp güldü.
"Aferin Kookie. Önceden hiç düşünmeden yemek diyordun."
Beni salona kadar bırakıp giderken koltuğa oturdum ve çantamı sırtımdan çıkarıp yana koydum.
Ne kadar da mavili bir odaydı burası...
"Hadi başlayalım Kookie."
Yanıma oturan Jimin ile birlikte yan tarafa kayıp çantamı açtım.
Ama Jimin yanıma kaydığında ne yapacağımı bilemedim.
Tekrar yana kaydım ve tekrar yanıma kaydı.
Aynısını birkaç kez daha yaparken en sonunda yere düştüm.
"Ah kafam!!"
Kafamı tutup bana gülen Jimin'e baktım.
"Ne var? Niye gülüyorsun?"
Dudak büzdü.
"Hiiç. Öylesine."
Söylenerek tekli koltuğa oturdum ve yan gözle ona baktım.
"Pis sapık."
Çantamı karıştırırken bana baktı.
"Ne dedin?"
Zoraki gülümsedim.
"Hiiç."
Gülümsememe karşılık güldükten sonra tekrar çantaya döndü.
Gözlerimi devirerek yere baktım.
"Kookie? Ödevlerin nerede?"
Ahh!
Niye geldim ben bunun yanına?
Pisliksin Jungkook!
Hepsi senin yüzünden...
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH DEĞİŞİMİ✔
FanfictionBizim hikayemiz de masallar gibi bitti.. Ne kadar imkansız olsa da...