"Jiminie... Ben biraz Tzuyu'nun yanına gideceğim."
Elindeki çubuğu hızla masaya bıraktı.
"Ne yapacaksın onun yanında?"
Güldüm.
"Hiiç. Biraz laf söyleyeceğim de. Sabah ki bana yetmedi."
Üzgünce başını salladı.
"İyi. Git bakalım. Ama mutlaka yemeğini te Minik Kookie. Sakın aç kalma."
Gülümseyip masadan kalktım ve yalnız başına oturan Jungkook'un yanına gittim.
"Niye yalnızsın?"
Güldü.
"Sabah en yakın arkadaşını ağlattığın için olabilir mi?"
Omuz silktim.
"Hak etmişti."
Şaşkınca bana baktı.
"Ciddi misin? Kız sadece senin başlattığın saçma sapan laf dalaşını dinliyordu."
Sinirle ona baktım.
"Saçma sapan mı? Senin sadece adım yeter tanıtımınla eve daha giremeden atıldım! Lanet olası! Sen ne yaptım da evden atıldım ben?!"
Gözlerini devirdi.
"Evden bir daha dönmemek üzere çıkmıştım."
Kollarımı birleştirdim.
"Eee? Daha devamı var bence."
Bana baktı.
"Gitmeden önce de tüm içimdekileri döktüm! Oldu mu?"
Başımı salladım.
"Oldu. Oldu da Jimin ile aynı evde kaldım ben!"
Sinirle güldü.
"Başka biri yok muydu acaba? Niye gidip Jimin'i seçiyorsun?"
Alayla güldüm.
"Sence o rehber deki herkesi tanıyor muyum? Annen ile babanı bile zor ayırt ettim. Kim gider de annesini Bayan Jeon, babasını da Bay Jeon olarak kaydeder ki?"
Arkasına yaslandı.
"Benim aileme karışma tamam mı? Bu seni ilgilendirmez."
Sinirle kendimi gösterdim.
"Beni görüyor musunuz acaba Minik Kookie? Ben şu an senim ve senin ailenin beni ilgilendirir!"
Oturduğu yerden kalktı.
"Aslında böyle bir şey hiç olmamış olsaydı iyiydi."
Onun gibi ben de kalktım.
"Ben de böyle bir şey olsun istemedim değil mi?"
Güldü.
"Bugün sınırları zorladın Tzuyu. Bence bu ruh değişimini kullanmanın zamanı geldi."
Ona şaşkınca bakarken kantinden çıktı.
.
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH DEĞİŞİMİ✔
FanficBizim hikayemiz de masallar gibi bitti.. Ne kadar imkansız olsa da...