Tzuyu
Ne yapacaktım şimdi ben?
Gerçekten Taehyung'u kaçırmışlardı.
Aynı sitede oturuyorduk ve evimize gelip onu kaçıranları görüp görmediğimizi sormuştu ailesi.
Annesi çok telaşlanmıştı.
Onun hâlini görünce kendimi kötü hissetmiştim.
Suçlu ben oluyordum çünkü.
Ne kadar saçma olsa da dalga geçerek söylediğim şeyler gerçek olmuştu.
Bugün birinci gündü...
İki gün sonra bulabileceklerdi.
Yani kafamdan uydurduğum üzere..
Tekrar zili çaldığımda kapı açılmıştı.
"Jiminie... Evde olmadığını sandım."
Jimin gülümseyerek beni içeriye davet etti.
Okula gelmemişti çünkü hastaydı.
"Mutlaka sana bir anahtar vermeliyim Kookie. Uykumu böldün bak."
Güldüm ve koltuğa oturdum.
"Özür dilerim. Uyuduğunu düşünemedim. Ben hatalıyım. Ama duydun mu? TaeTae kaçırılmış."
Koltuğa uzanarak gözlerini kapattı.
"Ah, evet. Sabah sen ailesiyle konuşurken duydum. Üzücü olmuş."
Gülümsememi yüzünden silip yere baktım.
"Jun..."
Jimin bana baktı.
"Jun?"
Gergince güldüm.
"Şeyy... Tzuyu diyecektim. Benim yaptığımı düşünüyor."
Hızla ayağa kalktı.
"O kız nasıl böyle bir şey düşünebilir ya?! Hangi kanıtla sana suç atıyor acaba?!
Valla bir daha böyle bir suçu sana atsın gider öldürürüm onu!
Yok bir de Tae'yi öldürmüş desin!
Zeki meki de sana takarsa ben de ona takarım! Dünya'nın zeka seviyesi bir milim düşer! Sana suç atan bana suç atmış olur!"Şaşkınca ona baktım.
Beni bu kadar koruması?
Jungkook ne yapmıştı da Jimin onu bu kadar koruyordu?
"Tamam Jimin. Tzuyu'yu öldürmene, Dünya'nın zekasını bir milim düşürmene gerek yok."
Gülerek koltuğa geri yattı.
"Ah, Kookie... Tzuyu'yu korumana gerek yoktu canım arkadaşım."
Onu takmayarak koltuğa yaslandım.
Bu sırada akşam olmuştu.
Aç olmadığım için odama çıkmaya karar verdim.
Evet, odam vardı.
Bir sürü eşya da vardı.
Sanırım Jungkook'la Jimin'in önceden bir konusu vardı.
Tıpkı benim Momo ile olduğu gibi...
.
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUH DEĞİŞİMİ✔
FanfictionBizim hikayemiz de masallar gibi bitti.. Ne kadar imkansız olsa da...