RUH DEĞİŞİMİ✔

~17\\Sevgili~

Kendimi koltuğa fırlattım.

Yorulmuştum...

Jungkook ile birlikte yastık savaşı yapmıştık.

Aslında erkek olmaya, yani Jungkook olmaya alışmaya başlamıştım.

Tabii sürekli başıma bela geliyordu da neyse...

"Eee? Hani bana demiştin ya... Ne demek istemiştin?"

Jungkook anlamamışçasına bana baktı.

"Keşke ne dediğimi de söyleseydin."

Gülümsedim.

"Bu ruh değişimini kullanmanın zamanı geldi."

Sesimi onun dediği şekilde yapınca yanındaki yastığı kafama fırlattı.

"Yah! Dalga geçme! Ayrıca senin sesin de kalın."

Alayla güldüm.

"Ergen sesi işte ne olacak."

Hızla yattığı yerden kalktı ve bana doğru koşmaya başladı.

Onu görünce ben de kalktım ve evin içini turlamaya başladık.

Kahkahalar atıyorduk tabii ki de.

Bir an olsun hayatın durduğunu, sadece ikimizin olduğunu ve çok mutlu olduğumuzu hissettim.

Ben Jungkook ile birlikteyken çok mutluydum...

"Seni yakaladım."

Jungkook kollarını arkadan bana doladığında olduğum yerde öylece durdum.

Sadece duruyordum...

Belki de bu zamanın tekrardan durmasını istememdendi.

Bilmiyordum...

"Bana baksana sen."

Jungkook beni kendine çevirip gözlerime baktı.

"Ne oldu sana bir an da?"

Gözlerimi kaçırdım.

"Sadece..."

Sabırsızlıkla bana bakıyordu.

"Durmak istedim."

Kahkaha attı.

"Ah Chou Tzuyu... Değişik birisin gerçekten."

Bu sefer ben onun gözlerine baktım.

"Niye?"

Gülümsedi.

"Sevgiliymişiz gibi konuşuyorsun da o yüzden. Aslına bakarsan biz sevgili değiliz..."

Göz göze geldik.

Nedense şu an da ikimiz de ciddi bakıyorduk birbirimize.

İtiraf etmeliyim ki gerçekten de sevgili miyiz ya da olabilir miyiz diye düşünmüştüm.

"Ah tabii ki de hayır!"

Elini yumruk yapıp yavaşça koluma vurduğunda yere kayan gözlerim tekrardan Jungkook'a baktı.

Bilmiyordum...

Bildiğim tek şey kimseyle sevgili olamayacağımızdı sadece.

Gergince gülümseyen Jungkook hızla yanımdan ayrılıp koltuğa oturdu.

O sırada beklemediğimiz bir şey oldu ve kapı çalındı.

Yavaşça Jungkook'a baktım.

Bizi bulmuş olabilirler miydi?

.

.

.

.

.