RUH DEĞİŞİMİ✔

~16\\Gitme~

Şaşkınlıkla bana bakan Jungkook'a baktım.

"Duydun mu beni? Jimin'in yanına gitmek istiyorum."

Hızla oturduğu koltuktan kalktı.

"Oraya gidince ne olacağını biliyorsundur umarım.
O yüzden gitmene izin veremem."

Alayla güldüm.

"Sen bir 'kızsın' Jungkook. Ben ise bir 'erkek'. Bana karışamazsın."

Ayağa kalkıp yanından geçmeye çalıştığımda beni durdurdu.

"Kız ya da erkek... Her türlü sana karışabilirim."

Yüzüne baktım.

Aynı şekilde o da benim yüzüme bakıyordu.

"Niye?"

Sorduğum soru üzerine kaşlarını kaldırdı.

"Ne?"

Ciddi bir ifadeye büründüm.

"Niye bana her türlü karışabilme özelliğini kendinde görüyorsun?"

Bir süre daha yüzüme baktıktan sonra gözlerini benden kaçırdı.

"Ben... Bilmiyorum."

Gülümsedim.

"Peki o zaman?"

Önümden çekilip bana yol verdi.

"Git... O kadar çok hastaneye yatırılmak istiyorsan git. Sana 'karışmayacağım'."

Yavaşça kapıya doğru yürüdüm.

Ama benim hayalimdeki biraz farklıydı.

Onun hemen arkamdan koşup sarılması ve 'gitme' demesi gerekiyordu.

Kapının kolunu tuttum ve biraz bekledim.

Belki bana bir şeyler söylemek isterdi...

"Tzuyu."

Heyecanla ona döndüm.

"Evet?"

Koltuğa oturup bana gülümsedi.

"Güle gülee."

El sallamaya başladığında sinirle yüzüme baktım.

"Ciddi misin?"

Gülerek başını salladı.

"Evet, ciddiyim. Senden kurtulup bu yazlık dağ evinde araba kaçakçılığından tutuklanmamak için gün sayacağım. Artık sen de akıl hastanesine yatırılır, 'hadi geleceği değiştir, hadi geleceği değiştir' diyenlerin arasında iyice kafayı yersin. Ben de burada yatar yuvarlanırım işte..."

Sinirle tuttuğum kapı kolunu bıraktım ve tekli koltuğa geçip oturdum.

Jungkook tekrar bana gülerek baktı.

"Ne o? Gitmiyor musun?"

Koltuğa yaslanıp ona baktım.

"Hayır... Burada seninle birlikte gün saymaya karar verdim."

Jungkook sırıttı ve koltukta yayılarak oturdu.

"Hadi o zaman ilk günümüzü kutlayalım."

.

.

.

.

.