Lafamilia Series: The Transwoman (TRANSXBOY)

Chapter 18: The MIA Is Comeback

Lance

Isang linggo na din ang nakakalipas nang makauwi na ako dito sa Taguig, condo ko especially! at ngayon lang din ako gumaling sa lagnat na iyon, at sa isang buong linggong iyon ay hindi nawala sa tabi ko si Reaven, lagi siyang nandiyan para asikasuhin ako, para bilhan ako ng gamot at pagkain at para alagaan ako, lagi niya ngang  sinisisi ang kanyang sarili dahil daw sa kanya kung bakit ako nilalagnat

Inayos ko na ang aking sarili dahil ngayong araw na din ang balik trabaho ko, tambak na kasi ang gawain ko, kinuha ko na ang susi ng condo sa tabi ng lampshade at akmang lalabas na ako ng condo ay biglang sumalubong ang taong hindi ko inaasahan na makikita ko

"Miss me Lance?" pumasok agad si Tito Tristan at nakade-quatrong nakaupo ito sa couch at nakalagay ang dalawang kamay sa sandalan, 'Sitting Pretty' ika nga

"Anong kailangan mo Tito?" walang gana kong pagsasalita

"That's the way how you treat your guests huh?" kumunot ang noo nito at napasinghap na lamang ako

"Okay tito what do you want?" pinilit kong maging magiliw ang tono ng aking pananalita

"I want you" he devilishly grin on me, inismiran ko lamang siya

"Just kidding!" tumayo ito at ako naman ang pina-upo niya "Lance sapat na siguro ang 5 weeks na pagiisip para mag file ka na ng resignation letter jan sa pinagtatrabahuhan mong Publishing Company!? Lance gusto ko nang magpahinga at gusto ko na ding i-take over sayo yung mga bagay na dapat talaga sayo!. Ni-hindi ko nga na-enjoy ang pagkabinata ko ng dahil kay kuya eh! kaya plss lang give me an exact date kung kelan mo balak i-take over kompanya ng daddy mo?" mahabang litanya ni Tito Tristan, hindi ko alam kung sino ang poncho-pilatong kausap ko pero parang hindi si Tito Tristan ang kausap ko ngayon, bipolar siguro siya kaya pabago-bago ang ugali nito at isa pa! nakalimutan ko na ang usapan namin ni Tito Tristan tungkol sa pagte-take over ko ng kompanya namin last month, masyado kasi akong naging busy para intindihin iyon pero shit! talagang nawala sa utak ko ang bagay na iyon

"I'm sorry tito it slip away in my mind!" yumuko na lang ako dahil alam ko namang mali na kalimutan ang tungkol doon

"WHAT THE FUCK??!!! IT SLIP AWAY IN YOUR MIND??!! HUH??? FOR FUCK SAKE IT'S YOUR OWN COMPANY! A HUGE COMPANY AND YOU'RE TELLING ME THAT IT SLIP AWAY IN YOUR FUCKING MIND HUH?! YOUR DAD PUT ALL HIS EFFORT, HIS FLESH, HIS BLOOD JUST TO MAKE IT A HUGE AND INFLUENTIAL COMPANY IN ASIA!! FOR FUCK SAKE FUCK YOU!" nanlilisik ang mga mata nito animoy kakain ng tao at ang buong kulat ng balat nito ay kulay pula na at lahat ng ugat sa leeg niya ay bumabakat na parang puputok na at sa sobrang galit niya, hindi ko naman sinsadtang kalimutan eh? kasalanan ko ba yun?

"Sorry tito" napakagat na lamang ako sa aking ibabang labi at yumuko

"Hays! ano pa bang magagawa ko?" he sigh out all of his frustration

"I'm so sorry Tito" paguulit ko

"I'll consider it pero sana naman ay maintindihan mo kung bakit ganun na lamang ang galit ko nang malamang 'it slip away in your mind' please be responsible enough, Young Lady" he tapped my head and slowly walk towards to the door, but before he could get away he murmur something that i couldn't hear

---***---

"Sir Reaven?" kinatok ko ang pinto pero walang sumagot sa akin

"Sir Valintine?" Muli kong pagulit

"I think nakatulog ata si Sir Valintine! Lance?!" pagsingit ng sekretarya ni Reaven na si Grizela

"Bakit?!" pagtatanong ko

"What do you mean by 'bakit'?" tugon sa kin ni Grizela

"I mean- Anong nangyari? Masama ba pakiramdam niya? Wala ba siyang tulog? Pagod ba siya?" work hours tsaka pa siya natulog huh? eh mahalaga yung sasabihin ko kaya kailangan ko talaga siyang makausap