Lafamilia Series: The Transwoman (TRANSXBOY)

Chapter 15: Make Love

Lance

Wala akong kabuhay-buhay na bumagsak sa kama, humugot ako ng malalim na hininga at tumihaya, grabe! sobrang sakit! ang sakit-sakit lang! na malaman mo na yung taong pinagkakatiwalaan mo ng lubos ay meron palang tinatagong galit at inggit sayo, ang hirap huminga ng maayos, pabilis ng pabilis ang pagtibok ng puso ko at kasabay nito ang unti-unting pagkatunaw, pinagkatiwalaan ko siya! tinuring na parang kapatid! pero wala eh! kung sino pa talaga yung pinaka hindi mo inaasahang tao na mananakit sayo ay sila pa mismo ang nakakagawa nito, sana hindi naman niya pinatagal, sana nung ilang buwan bago kami tuluyang naging matalik na magkaibigan ay sinasbi niya na yun kaagad! unti unti ng nagsisilabasan ang luha sa aking mga mata, hindi ko maipaliwanag kung gaano kasakit ang nagawa niya sa akin mas malala pa toh kesa sa Pakikipag break-up noon sa akin ni Reaven, sabi nga nila friendship break-ups is much painful than relationship break-ups eto siguro yung pakiramdam nun!

Napabalikwas ako ng bahagyang bumubukas ang pintuan ng kwarto! alam kong si Reaven iyon at malumanay siyang nagsalita

"Gusto mo ng kausap?" nasa likod pa rin siya ng pinto pero kahit ganun ay naririnig ko siya

"Oo sige! pasok ka!" mahina kong tugon dito, agad ding bumukas pa ng mas malawak ang pinto at naglakad na siya patungo sa akin, humiga naman siya kagaya ko ay nakatihaya at ginagawa niyang unan ang kanyang dalawang magkabigkis na kamay kaya kitang kita ko sa peripheral view ang malagong buhok sa kanyang kili-kili, naka sando lang kasi siya na puti

"Reaven, ang sakit pala na malaman ang katotohanan! mas masaya siguro kung nasa mundo na lamang ako ng fantasya para hindi ako nasasaktan ng ganito" pilitin ko mang ikalma ang sarili ko pero hindi ko magawa, ang sarap sarap ibuhos lahat ng nararamdaman ko, at gusto din naman nilang kumawala dito sa dibdib ko

"Wag mong takasan ang realidad! Ganun talaga ang buhay kunsino pa ang tao nagsabi sayo na poprotektahan ka at mamahalin kang tunay ay siya pang taliwas ang nagagawa sa hinaharap" nilingon ko naman siya at naka tingin din siya sa kawalan

"Parang ikaw" bulaslas ko, lumingon siya sa akin na malungkot ang mga mata ngunit binigyan niya lamang ako ng malawak na ngiti pero alam kong nasaktan siya sa mga sinabi ko

"Parang ako nga" mahina itong tumawa shit! naman kung ano anong salita ang nasasabi ko na walang pakundangan, lumapit ako sa kanya at sumiksik sa kili-kili niya at niyapos ko siya

"I'm sorry" hinalikan ko naman siya sa pisngi at napangiti naman siya sa ginagawa ako, niyapos na din niya ako at hinalik-halikan ang buhok ko

"Lance! sorry sa pangiiwan ko sayo noon, sorry kasi bigla na lang kitang iniwan, sorry talaga ah!..." hindi na niya natuloy ang pagdadrama niya dahil hinagkan ko na ang kanyang labi, pumaibabaw ako sa kanya at tumugon din naman siya

Marahas, mapusok, maiinit, uhaw na uhaw ang mga bawat daplis ng aking labi sa kanya, para kaming bampira na uhaw na uhaw sa halik ng isa't isa, bampirang nangangalit, sumisipsip, nangangagat at lumalaban sa kapwa dila, huminto kami dahil halos wala na kaming hangin na nalalanghap, inusog ko ang pwetan ko sa tarugo niya at ginalaw galaw ko ang pwetan ko kaya ramdam na ramdam ko ang pagkislot nito at unti unting nabubuhay, inilapit ko ang aking labi sa kanyang tenga at ibinulong ang

"Paligayahin mo ako Reaven" unti unti namang sumilasay sa kanyang mukha ang nakakalokong ngiti, walang habas niya pinunit ang suot kong damit at inihagis na lang kung saan at tinanggal din niya ang hook na bra ko at hinihagis na lang din niya kung saan

"My pleasure!" maligaya niyang tugon sa akin, i seductively bite my lower lip, timirik tirik naman ang kanyang mga mata at kasabay nito ang lalong pagkabuhay na kanyang alagang anaconda sa kanyang boxer short, tumayo ako at dahan dahang binaba ang kong short kaya naman ay napaupo siya para tulungan ako pero itinulak ko siya at sinabing