Bet, People change for a reason.
Maraming nag aakalang tibo ako, but the truth is, Im a girl with boyish look and attitude. Matangkad, morena, siga, mabalbon, at higit sa lahat, malakas.
I hate it, pag sinasabi nilang mukha akong lalaki. Natatamem...
Lozen's ayun, nag daldalan ang dalawa.. bumaba na lagnat ko. Nasa dugo ko na ata talaga ang sanay mapagod. Nilagnat ako pero sandali lang.
Gabi na. Nag pasya na si Zerex umuwi. Hinatid ko siya sa labas.
"Zen." Pauna niya. Lumingon ako sakanya.
"promise me this. Sasabihin mo sakin yung story mo pag ready ka na." seryoso niyang sabi. Ang cringy niya. Di ako sanay na di kami nagbabangayan.
"I will. For now, go home, gabi na. Baka hinahanap ka na sainyo." sabi ko. Then pumasok nasiya sa kotse and nag busina siya. Nag wave nalang ako.
Nang makalayo na siya, naisipan kong bumili sa convienience store ng makakain. Something sweet. Ang pait ng gamot e.
Papasok nako sa store ng may biglang..
"Look who's here. The dumbass girl, who cried in front of everyone during our freshmen year" siya. Wala ng iba. Siya talaga. Si Stephen Clark Dela Vega. The guy who broke my heart. The guy who dumped me. Ang taong nag pahiya sakin. Ang taong kinamumuhian ko. Ang taong pinaka gago sa buong mundo.
flashback// Good Samaritan's School. Freshmen year.
"Steph!" sigaw ko. Tumingin siya na wala ka expreexpression mukha niya.
"umm.. Pwede ba tayong dumaan sa library? may balak akong kunin na libro. tas may ibabalik rin ako."
"Do what ever you like. I don't care" He's so cold. Bakit. Bakit siya ganto. Dati, he's clingy, he's gentle, he's kind to me. Bakit?
"Why are you like that?, di ka naman ganyan dati. Do you still love me? do you hate me now?" tanong ko. Umiiyak nako. I can't handle his coldness.
"What do you mean?" pag katanong ko, tumawa siya. The heck?
"HAHAHAH! okay okay, i'll explain" he cleared his throat.
"Napagpustahan ka lang namin, dahil inaasar nila ako na di ako cool if di ko mapaasa ang isang.. err pangit na katulad mo. HAHAH! sa tingin mo ba magugustuhan kita? look at your self bitch, you look like a damn man for pete's sake, akala ko nga nahahalata mo na napagpustahan ka lang tas nakikisakay ka sa trip, yun pala seryoso. HAHAHAH! ayoko na nakakasuka ka na"
after that. Sinampal ko siya with all my might.
"How dare you" bulong ko nalang. pero parang may nakarinig.
"HOW DARE YOU KA RIN! ANG LAKAS NG LOOB MONG SAMPALIN ANG HOTEST FRESHMEN GUY DITO SA CAMPUS, KAPAL MO. MUKHA KANG LALAKI! BABOY! NEGRA!" dumami na pala tao sa paligid namin. Now, theyre bashing me as hell.
"buti nga sayo, mukha ka kasing lalaki, lady lady, utot, mahina ka kupal"
"nadadaan ka sa sweet talk princess-kuno na mukhang kabayo"
"HAHAHAH! SERVES YOU RIGHT GEEK"
"Feeling babae ka lang, mukha kang lalaki, pangit mo, mawala ka na sana"
that phrase.. 'mawala ka na sana' di ko napigilan sarili ko at sinunggaban ko ang nag sabi nun. Hinawakan ko buhok niya.
"MAWALA? EH KUNG IKAW IWALA KO? IPAKTA KA, PARANG KILALA MO KO A? I CAN KILL YOU YOU KNOW THAT? NOW THAT I CAN FEEL BLOODLUST." pananakot ko. Ako ba to? o sadyang sumabog nalang ako.
weak ako. Masyadong lady like ang paguugali ko. Kahit may kaya lang kami, tinuring akong princess ni dad that's why i became lady like. Weak. Pero ano tong lumabas sa bibig ko. I felt satisfied sa mga sinabi ko. Sa mga ginawa ko. Ang lakas ng dating.
Di ako to. Dulot narin siguro ng pagkamatay ni dad nung graduation day ko. Naging palaban narin siguro ako. And now? this is a lesson.
Nalaman ng dean ang nangyari. Alam niyang tama ako. Alam niyang matino ako kaya't pinarusahan ang mga taong nag bash sakin. Dumating sa punto na nag ka parents meeting pa. Pero ang sabi ko lang kay mama, nabully lang ako. Psh, sanay naman si mama dun, since elem, nabubully nako.
"Mrs. Enriquez, pinarusahan na namin ang mga may gawa ng pangungutya kay Cazz, now safe na siya and---"
"Ililipat ko na ang anak ko. Naturingan pa man din itong Good Samaritan's? sasaktan naman ang anak ko? kahit pananalita lang iyon, masyado na, sobra na. Sir, Cazz will leave this school and transfer to another. Thank you."
"pero Miss Enrique--" nakalabas na kami ni mama. gusto ng dean na dito parin ako. Ha, dami ko kasi nakukuha na awards sa contest, kaya nanghihinayang sila.
Pero ayaw na ni mama. i lilipat na niya ako. Kukuha ako ng scholarship sa sikat na school. sa Steins Acad.
Bago pa man kami makalabas ng school, napansin kong may lalaki na nakaupo sa bench, sumisilip silip siya, madalas ko siyang makita kasama si Stephen.
Nakasalamin siya, may bangs, laging may hawak na libro. Pero di ko siya kilala.
Binalewala ko na at tuluyan na kamkng lumabas ni mama.
--- end of flashback---
"And look who's here, the most pathetic guy in the world" i said with my devil voice.
"Palaban ka na ngayon? tss, pero well, bagay sayo, ang macho mo tignan" sinabi niya yun. Tumawa siya, gayun din ang mga kasama niya. Gusto ko siyang sapakin. Gustong gusto. Pero nanghihina pako ng konti. Di ko pa kaya.
"namumutla ka ata? natatakot ka ba? Cazz Lozen the man? HAHAHA!" ts, so childish. Pero nahihilo nanaman ako. Para nanaman akong babagsak. Lumakad nako papasok ng store.
"Running away? stupi--" di niya natapos ang sinabi niya kaya napalingon ako. He's on the floor. May dugo sa labi. Naka nganga lang ang ibang kasamahan niya.
Tas tumingin ako sa sumuntok sakanya.
Vanz?
----
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(1st year High school, Cazz Lozen Enriquez)
Author: ENDSDDDNSNDMDKMBA VIEWSS I NEES VIEWSS! - Awiee si Vanz oh!
