ZORAKİ EVLİLİK

"Derinin durumu nasıl?"

"Derin hanımın durumu çok iyi fakat bebeğiniz anne karnında ölmüş. Kürtaj yöntemi ile anne karnından ölü bebeği aldık başınız sağolsun "

Aras Kanlı

Duyduklarım kalbimin sıkışmasına neden oldu. Duvarın kenarına ilerledim. Biraz duvara yaslanıp kendime gelmeye çalıştım. Zorluklada olsa ayağa dikilip odaya girdim.

Derin yatakta ağlıyordu. Yanına ilerledim. Saçını okşayarak öptüm.

"Üzülme hayatım. "

"Geldin bana burada üzülme mi diyorsun? Bizim bebeğimiz öldü Aras öldü gelip burada bir şey yokmuş gibi davranma." Diye bağırdı

"Haklısın. " demekle yetindim. Yanına oturup sarıldım.

"Hepsi senin suçun. " dedi beni itikleyerek.

Onaylarca kafamı salladım.

"Dayanamadın dimi biraz daha?"

"Dayanamadım kahretsin ki dayanamadım." Dedim kafama vurarak.

Başımdan gelen zonklama ile gözlerim karardı. Ona belli etmemek için hareket etmedim.

****

Derini yatağa taşıdım. Sürekli suçu benim üzerime atıyordu. Ama farkında olmadığı bir şey vardı o bebeğin annesiyse bende babasıydım. O ne kadar üzülüyorsa bende o kadar üzülüyordum.

"Ben sana bir uyku ilacı vereceğim sonra biraz dışarı çıkarım sen uyanmadan evde olurum."

"Sen bira içerek bu acıyı unutacaksın peki ben nasıl unutacağım."

"Ne yapayım Derin?" Diye kısık sesle konuştum.

"Bir şey olmamış gibi davranma."

"Lanet olsun bana Allah kahretsin beni." Diye bağırdım.

"Sen üzülmüyorsun bile. Dayanamadın bir kaç hafta daha."

"Ben banyoya gidip kendi ihtiyaçlarımı kendimde giderebilirim. Baska biri ilede ama ben seni istiyorum. Banyoda kendimi tatmin etmek istemiyorum direk seni istiyorum. " dedim fısıltı ile.

Yanına gidip su ve hapı verdim. Zorlukla içti. Aşağı inip bir bardak su ve tabağa bir dilim pasta koyup yukarı çıkardım.Derinin uyanınca aşağı inmekle uğraşmaması için. Derinin uyumasını bekledim koltuğa yatarak. Nefesim artık vücuduma fazla geliyordu. Taşıyamıyordum vücudumu. Derinin uyduğunu görünce ayağa kalkıp biran önce evden çıkmak için hızlıca aşağı indim.

****

Rakı dolu bardağın üzerinde su doldurdum ve buz attım. Tek dikişte içtiğim fondip bardağına bir yenisini daha koydum. Nefesimin göğüsüme batığını biliyordum. Bu muhteşem deniz manzarasına bakmak biraz da olsa içimi rahatlatıyordu.

"Boş mu?" Dedi altmış yaşlarında ki adam.

Kafamı olumlu anlamda salladım.

"Boş" dedim sonrada. Koltuğa oturdu.

"Uzun zamandır seni izliyorum. Bu kadar hızlı içme evlat sonra çarpar."

"Ah be amcacım başıma gelenleri bir bilsen rakı şisesini kafana dikersin."

"Anlat oğlum rahatlarsın."

"Eşim düşük yaptı." Diye kestirip attım.

"Buna mı sıkılıyorsun? Daha çok gençsin eğer eşinde öyle ise daha çok zamanınız var önünüzde. Önemli olan birbirinizi kırmamak. Böyle günlerde sarılın her zaman yan yana olun. Şimdi o boşlukta gibi hissediyordur. Sen üzerine gitme. Elindekinin değerini bil. Sonra benim gibi başka birinin elini tutarken görmeye kalbin el vermez."