CHAPTER 12

4.3K 83 36
                                    

Faye's

"Tanya!? Tricia!? Where are you guys?! Nandito na ako!" I dunno why I'm in here like a dummy. Ang sabi kasi nina Tanya sunduin ko daw sila sa building na 'toh kasi dito daw yung last subject nila, sabay sabay na daw kaming umuwi. Just damn! Mukhang naisahan na naman ako ng dalawang 'yon! Just imagine lang kasi! May mga ilaw nga lahat ng rooms, wala namang tao!
Ang creepy talaga! The fact na old building 'to I'm sure there's some supernatural in here.

Isa pang nakakainis 'yong si Chris! Argggh! Magpapasama sana ako papunta dito aba't iwan ba naman ako! 'Di man lang niya inisip na super dilim na sa daan baka mapano ako papunta dito! Nagdadalawang isip na tuloy ako kung manliligaw ko ba siya o ano. Promise! At the end of this day hinding hindi ko sila papansinin for weeks!

Aalis na ako dito! Kainis! Alam naman nilang matatakutin ako tapos papapunta-puntahin nila ako sa building na 'toh! My gosh! I should've been at home by this time!

Bababa na sana ako ng hagdan nang may kumaluskos sa loob ng isang room. Mukhang may tao...

"Uhm...excuse me?— What? Ba't walang tao?" Oh my God! Baka multo 'yun! Ang bilis na ng tibok ng puso ko. Ayoko na dito!

Tumatakbo na ako papuntang stairs nang biglang nawalan ng ilaw ang buong building. F*ck! I can't see anything! Dali dali kong binaba ang bag ko at hinanap ang phone ko. Shete lang! Nasaan na ba 'yon?! Ba't hindi ko mahanap?!

.

.

.

.

Habang naghahanap ako biglang may humawak sa braso ko...isang kamay...malamig na kamay! Hindi na ako makagalaw sa kinauupuan ko dito sa sahig tila naging estatwa na ako sa takot. Sobrang nanginginig na rin ako sa kaba kaya hindi ko na nagawa pang hanapin yung phone. Napapikit na lang ako ng mariin wishing all this bullshits could turn into just a dream. Kung sisigaw man ako wala rin namang makakarinig sakin, magsasayang lang ako ng boses. Kung tatakbo naman ako baka madapa or much worst mabagok ang ulo ko since wala talaga akong maaninag ni ano. I think I should let him/her eat me alive huhuhu.

Naramdaman ko yung kamay na gumalaw pababa sa kamay ko. He/she holds it really tight. Just shit! Nagsitayuan lahat ng balahibo ko! Literal goosebumps! What should I do?! Mas lalo pa akong pinagpawisan nang mas lumapit siya saakin. I could already feel his breath against my bare neck...fuck mukhang totoong tao 'toh ah! Shit! A killer or rapist maybe? I should do something!

Sisikuhin ko na sana ang g*go nang—

"Can you now be my girlfriend, Kirstine?" With those words, I had the guts to look at the guy holding me and damn my heart almost went out of my chest! Ang akala ko si Chris but sh*t! I just want to faint!

"Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh! Get away from me!" Tell me! Who the hell is this?! Huwag niya akong pinagtritripan papatayin ko talaga 'to! Pinagsasapak ko yung sinuman ang nasa ilalim ng "The Scream" costume na 'toh! Letche siya!

"Aw! Aray! Oy—masakit na! Hahaha ouch! Kirstine hahaha aray! Tama na aray!" Wala sana akong balak tigilan 'tong isang 'to kung hindi lumabas sa isang tabi yung dalawang butihin kong kaibigan habang tumatawa. Wow! I'm so surprised! Mga letche! Pag uuntugin ko sila eh! Nagkaroon na rin ng ilaw ang building. Halatang sinet-up ng mga 'to.

"Uy enough na 'yan sissy! Hahaha tumayo ka na nga rin diyan Chris!" Saad ni Tricia at bigla nga inalis nang kungsinuman ang mask niya at iniluwa nun ang pawisan at nakangiting mukha ni Chris.

"Uhm so can you now be my girlfriend Kirstine? Sorry kung nata—"

"Eh kung sakalin kaya kita diyan!?" Tumawa lang loko at niyakap ako. Gusto ko siyang pagsusuntukin to be honest but I just can't. Ang bilis pa rin ng tibok ng puso ko but this time it's because of him.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 05, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

A Night With The Gay BachelorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon