Turn of Events: Part 2

16 6 1
                                    

Levi's POV

"Why you go back man?" si Hunter.

"I just give my number to him." i answered. "By the way, where is he now?" dugtong ko na tinutukoy ang tumawag kanina sa kanya.

"He said that he's on the car and we should hurry. I don't know what's with the rush I even thought that this is my time. Our time to relax now." pagrereklamo nito.

"I guess. It's emergency." ako.

Pagdating namin dito ay agad kaming pinagsabihan ng manager namin.

"Where did the both of you go? You're late for how many minutes the other actors is waiting for the both of you for the workshop of your upcoming stage play here in the Philippines." si Manager.

Binisita ko lang naman ang Top Line sa first day nito at 'di ko akalaing nandun nag-aaral si Greyson.

'Di ko din nalaman kung nasaan si Vivian at Serenity. Haha. Malaki na din ang pinagbago ni Grey ng huli ko 'tong nakita.

Matagal  na nga din pala talaga ng malaman kong may gusto sya kay Vivian.

Naging sila kaya?

Ano kayang nangyari sa kanila matapos kong umalis?

May sama kaya sila ng loob sakin?

Pagdating namin sa workshop ay nasa kalagitnaan na sila ng isang scene.

Tahimik ang lahat ng mga nandoon maliban sa dalawang characters na nasa stage at nagrereenact ng isang scene.

Tinatansya kung compatible ba sila sa character nila o may mas magaling pa sa kanila.

Napakahirap maging isang theater actor pero napakasarap ng feeling pag naitatawid nyo ang isang play ng matiwasay.

Sa halos walong taon ko sa America ay tatlong beses pa lang ako nakasungkit ng major roles at karamihan ay supporting lang.

One year akong naging trainee sa America. Hinasa ng maigi ang talent ko, puspusan ang pagtraining bago ako nakagraduate sa Media Arts School.

Ang akala ko talaga time 'to para makapagrelax and i already have talks with my mom na off muna ko sa pagiging theater actor because i want to finish school muna then go back after. I don't know what happens at napasak ako para magworkshop ngayon kasama si Hunter.

Natapos ang araw na iyon at di naman kami nakatungtong sa stage.

"Both of you are disappointment. The director said that both of you are cut off from their initial cast." si Manager na may inis ang pagkakatono.

"Good." seryoso at matipid kong sambit. " I already said that i will be off in my theater status as i want to finish my studies first." dugtong ko.

"Me too. That's why i'm here with Lev in the Philippines. I want to finish my school too." si Hunter.

After a minute nagpababa ako sa driver at sumunod naman si Hunter.

"Where are we going?" si Hunter

"My house." ako

Pagdating ng bahay ay umabot sakin si Mama na nagluluto ng makakain.

Gabi na nga din pala. Nakakapagod na araw.

"You're back my baby Lev." si Mom and kissed me on my right cheek.

"Di na ko baby. Okay?" ako.

Napansin nya si Hunter. "I finally meet you Hunter."

Ngumiti lang si Hunter at nahiya ito. Aba parang di naman 'to mahiyain pag kaedad namin ang mga kasama o kaming dalawa lang.

"Do you speak tagalog?" si Mom.

"U-uh oh y-yes. A little bit. I have a family here too my sister and my grandmother." sya.

Pagkatapos nun ay kumain na kami at nagpahinga.

NEXT DAY...

Nagising ako sa sunod-sunod na tawag ng manager ko. Hindi lang pala tawag kundi text din.

Humikab. Umunat. Tumingin sa bintana bago ko sinagot ang tawag.

"Yes?" ako na tamad pa ang pagsasalita.

"Where are the both of you?" sya na mainit na naman ang dugo.

"I'll talk to the agency to give me some time to study. You should go back in America." ako. "In the first place you insist to go here in the Philippines even though you know about the talks with my mom." ako na halos mainis na din. Binaba ko na ang tawag at baka kung ano pang masabi ko.

Gusto ko matapos ang pag-aaral ko.

Gusto ko din makita ulit sila.

Malaman ang balita sa kanila.

Ano na bang ganap sa kanila?

Naging maayos ba ang buhay nila?

Dahil bago ako umalis hindi ako nakapag-paalam ng maayos sa kanila dahil sa biglaan kong byahe papuntang States.

Tanda kong umiiyak sa tawag nun si Vivian.

Hindi ko matawagan si Greyson.

Ni hindi nga kami nakakapagkitang apat nun.

At si Serenity.

Sinagot na nga nya ang tawag nun pero naputol pa.

Napakamalas ko naman.

Kumatok sa pinto si Hunter na nakapagpamulat sakin sa pag-iisip ng mga bagay-bagay.

"Gesing ka na bwa?" si Hunter.

Nagtaka ako.

Bakit parang may mali.

Kaya naman tumakbo agad ako at binuksan ang pinto.

"Gesing ka na ngaa." sya ulit.

At nagtatagalog nga sya. Tagalog na baliko ang tono.

Haha nakakapanibago.

"Way to go bro. Keep it up." at nagtap ako sa balikat nito.

"Salaamat." sya na may weird pa ding tono.

Habang nagbe-breakfast ay kinausap ko si Mom to talk to the agency in America that I will pursue my study first here. Noong una ay hindi agree si Mom pero naintindihan nya din.

"Study first. Before your dream." si Mom.

"I forgot to tell you mom that Hunter will study here too."

"May napili na ba kayong school?" si Mom.

"Top Line." dugtong ko kaagad.

Pagkatapos ay inayos ni mom ang papeles ko at papeles ni Hunter. Mabuti at mabilis ang proseso kaya kinabukasan nun ay nakuha din namin ito agad at inasakaso na namin ang pag-enroll sa Top Line.

Tinanggap pa nila kami na late enrollee kahit three days na ang lumipas ng mag-umpisa ang klase.

Palibhasa nagpapagwapo si Hunter kaya tinanggap kami.

Sabi ng nakausap namin ay bukas na din kami pumasok dahil napaka unusual kung papasok kami sa kalagitnaan ng klase kaya bukas na.

Habang papauwi ay binabasa ni Hunter ang mga papel na nakuha namin sa school ng mag-enroll habang dala ko naman ang school uniform namin.


"Look!" pagturo nya sa papel.





Tiningnan ko ito.









Special Section 1-0?













to be continued...

ROLLERCOASTER HEARTBEAT!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon