Baştan Çıkaran

Sürpriz

**

Arda'yla hiç olmadığından fazla zaman geçirmeye başlamıştık bu aralar.Beni okulumdan alıyor , sahilde geziyor , sinemaya gidiyor , motorla bütün bir şehri gezdiriyordu.Çocuk gibiydik onunla , saçmalayabiliyorduk birlikte , kahkahalarımız etrafı çınlatıyordu.Zaman hemen geçiyordu sanki.Çok şey katmıştı bana.Hayatımda hiç görmediğim yerler , hiç tatmadığım lezzetleri tatmıştım sayesinde.Motor kullanmayıda öğretiyordu bana.Daha 1 metre ilerleyemedim ama, dengemi bile ayarlayamıyordumki ödüm kopuyordu bir yerimi sakatlarım diye.. 

Sürekli sürprizler yapıyordu .Uyandığımda yatağımın başında her gün bir bir artan güller buluyordum.Güzel günaydın notlarıda iliştiriyordu yanına.Mutluydum , huzurluydum.Tam 28 gün olmuştu birlikte olmaya başlayalı.Sanki yıllardır birlikte gibiydik.Öylesine alışmıştımki ona..

1.Ayımızı doldurduğumuz günün sabahı yine güller ve yanında bir notla uyandım.

Günaydın Güzel Sevgilim.Bugün dersim yok ama birkaç işim var.Sabahtan yanına gelemeyebilirim.Akşam 8'de hazır ol. Dersini iyi dinle..

Hiç yapmadığı birşeydi.Her işini benimle halleder olmuştu son zamanlarda.Arkadaşlarıyla da görüşmüyordu.Sabahtan akşama kadar  yanıma gelmediği hiç olmamıştı.Kuşkulanmıştım bu hareketinden.Çok anormal birşey değildi belki ama en güvendiğim insanlar , güvenimi hep boşa çıkarmıştı şimdiye kadar.Ne kadar güvensemde o güvene tam olarak bel bağlamıyordum artık.Heran herşey olabilirdi çünkü,yaşayıp görmüştüm bunu.

Hazırlanıp okula gittim.Seda bugün gelemeyeceğini söyledi.Birkaç samimi olduğum arkadaşım daha vardı ama onlarla olmakta istememiştim bugün hiç.Derse girdim , çıktım , sigaramı , kahvemi içtim.Hep yalnızdım.Öğlene kadar kafam allak bullak olmuştu bile.Dersleri dinleyemiyordum kendimi veremiyordum her zamanki gibi.Dayanamayıp hocadan izin aldım ve çıktım.Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum,sadece içim daralmıştı bunu biliyordum.

Okuldan çıktım , sahilde boş boş dolandım.Arda'ya birkaç kez ulaşmaya çalıştım fakat telefonu kapalıydı.Bu beni iyice çileden çıkarmıştı.Gerilmiştim , aklıma binbir türlü şey geliyordu.Kafamdaki düşünceleri bir kenara atarak eve doğru yola çıktım.Eve vardığımda kimseyi bulamadım.Bu canımı iyice sıkmıştı , bomba gibiydim sanki her an patlayabilirdim.Üzerimdeki gerginliği nasıl atmam gerektiğini bilmiyordum.Akşam yanına gitmek dahi istemiyordum o derece sinirlenmiştim çünkü.

Uyumaktı tek çare yoksa içimdeki öfke geçmeyecekti.Alarmı kurup yattım yatağa.

Uyandığımda telefonumda 12 cevapsız arama vardı.Saat 9 buçuktu.Bunu görünce çok daha fazla sinirlendim , bu sefer kendime. Alarmı kapatmışım , telefonu sessize almışım haberim yok.

Gerizekalısın kızım sen salaksın ya , yaptığın işe bak !!

Direk doğrulup Arda'yı aradım.Açtığında sesi çok telaşlı geliyordu.

-Neredesin sen Ela?

-Hayatım çok özür dilerim uyuyakalmışım , alarmı kurdum fakat uyku sersemi onu kapatıp sessize bile almışım telefonu.

-Çılgına döndüm burada ya.Neyse yoldayım eve geliyorum bekle.

-Hazır ol demiştin , şimdi hazırlanabilirim istersen.

-Yok , evde bekle geliyorum.

Sesi heyecanlı geliyordu sanki , ya da ben kızgın olmasını öyle anlamıştım bilmiyorum.

Bir yarım kadar sonra Arda geldi.Suratında garip bir ifade vardı anlayamadığım.

-Kızdın mı ?