Baştan Çıkaran

Yeni Bir Gün

**

Haftalardır gitmeyi unuttuğum okuluma gidecektim bugün. Babam okulun en büyük bağışçılarından olduğu için pek korkmuyordum açıkçası devamsızlık sorunundan.

Seda'yla sabah erkenden buluştuk.Başımdan geçen her şeyi anlattım en ince detayına kadar.O da kızgındı bana, günlerdir ona mesaj atamadığım haber veremediğim için.Bu olanları anlattıktan sonra aramızdaki buzları eritmiştik sonunda.

-Kızım neler yaşamışsın , kırgındım sana ama sanırım haklıydın onca şey içinde ben mi gelecektim sanki aklına.O değilde şu Arda ve Semih'i çok merak etmeye başladım.Bu arada Kerem ile konuşmaya başladık sana kızgın olduğum için söylememiştim.Doğum günümden birkaç gün sonra yazdı bana , o gün aniden çekip gittiği, seni dinlemediği için pişman olduğunu söyledi.Arda'nın senin üvey kardeşin olduğunu söyledim o zaman kahroldu işte.Birkaç kez okula geldi seni görebilmek için ama seni göremeyince biz konuştuk buluştuk falan. Kızdın mı bana ? dedi suratını ekşiterek.

-Kızdım tabi kızım nasıl söylemezsin Kerem'in sana yazdığını uyuz ! 

-Banane , sen yaşadığın onca şeyi anlattın sanki bana , diye üste çıktı her zamanki tavrıyla.Haklıydı da , herşeyimi anlattığım arkadaşıma tek bir mesaj bile atamadımki günlerdir.

Hiç birşey diyemeyince sarıldı bana sıkıca. 

-Ee şimdi ne olacak ? Sonuçta aynı evdesiniz elbet karşılaşacaksın onlardan sürekli kaçamazsın.

-Bilmiyorum , ama gerçekten onları görmek çok canımı acıtıyor bizim yüzümüzden bir insan öldü Seda nasıl bakabilirim yüzlerine , dedim.

Biraz sustuktan sonra ,

-Kerem'e mesaj atmamı ister misin ? Okulda olduğunu haber verebilirim sadece ? dedi.

-Ver ver tabi saf bir de bana mı soruyorsun ? dedim gülerek.O bana her zaman iyi gelmişti zaten , belki görüşürüz biraz sohbet ederiz, aklımı yaşadığım şeylerden uzaklaştırırım böylece diye düşündüm.

-Ela bugün okulda Kerem ! yazdı ona.

Kalbim yerinden fırlayacak gibi olmuştu , cevabından korkuyordum açıkçası.Nedenini bilmiyorum ama korkuyordum işte.Cevap vermedi , bu beni hayal kırıklığına uğratmıştı , en azından kısa da olsa bir cevap bekliyordu insan işte. 

Derslere girdim , girmesemde olurmuş aslında. Hocaların sadece dudakları kıpırdıyordu sanki , seslerini , ne dediklerini anlamıyordum.Kafam o kadar dağınıktı ki..

Daha fazla dayanamadım çıktım dersten.Seda'ya da haber verdikten sonra okul kapısına yöneldim.Kapıya baktığımda Kerem'in arabasına dayanmış bir halde beklediğini gördüm.Benim için gelmiş ! O kadar yakışıklı ki , siyah düzenli saçları , iri vücudu ve her zamanki gibi şık giyim tarzıyla yine etkilemeyi başarmıştı beni.

Beni görünce gülümsedi , yanıma doğru geldi.

-Merhaba Ela , dedi.

-Merhaba.

-Nasılsın ?

-İyiyim Kerem , sen nasılsın ?

-İyiyim bende. Biraz vaktin var mı ? Birşeyler içebilir miyiz ?

-Olabilir ,vaktim var, dedim.Ama nasıl dedim kendim bile bilmiyorum , kalbim ağzımdan çıkacaktı sanki.

Arabasına geçtik , tek kelime bile etmedi yol boyunca.Nereye gideceğimizi bile sormadı. Eskiden gittiğimiz kafenin yolundaydık.Daha da heyecanlanmıştım oraya gittiğimizi anlayınca.