Hey Sen Pis Zombi!

Zombiyle Tanışmak

Hepimiz ayrılmıştık. Belki bir insana denk geliriz. Bizim takıldıgımız bir kafe vardı. Ben oraya gittim bizden birisi vardır diye, bir umutla. Kafeye girdim. Kimse yoktu ama alt kattan sesler geliyordu. Köpekti herhalde çünkü hırlama sesi vardı ve çok hızlı nefes alıyordu. Kafamı merdivenlerden uzattım kan içinde üstü başı dagınık 30'lu yaşlarda birisini gördüm. Hemem yanına koştum

"Abi ne oldu sana böyle" dedim yakama yapıştı.

"Napıyosun o***pu çocugu" diye bagırdım. Ama hiçbirşey demedi. Nasıl olurda bu lafı kendine yedirebilirdi. Bogazıma yapıştı ve beni ısırmaya çalıştı. Son gücümle tam burnuna kafa attım. Geriye dogru sarsıldı. Hazır fırsatını bulmuşken hemen kaçtım. Son gücümle koşuyordum. Hemen internet kafenin oraya gittim.

"Olum niye koşuyon lan malmısın a*ına k*yim" sesini duyduktan sonra o kadar rahatladım ki anlatamam. Bu lafı söyleyen Başkan'dı. Hemen yanına gittim. Ona olayı anlattım.

"Ya bi s**tir g*t a*ına k*yim" dedi. Bin türlü yemin ettim ama buna kim inanır ki. Sonra İsmail'le Emirhan'da geldi.

"Olum bu ya**am ne diyo" dedi Başkan. Olayı hemen İsmail ve Emirhan'a anlattım. Emirhan

"Olum kesin zombidir s*ki tuttuk" dedi dalga geçerek. Ben birşey demedim. Acaba izledigimiz zombi filmeleri gerçek mi olmuştu. Başkanların mekana gittik. Ne yapalım diye düşünüyorduk. Böyle birşey nasıl olur. Heryer bomboş etrafta hiç insan yok. Aklımıza hemen bir şeytanlık geldi. Madem kimse yok biz bunu niye degerlendirmiyoruz? Hemen dışarı çıktık. Marketler, çigköfteciler, internet kafeler ve daha neler neler.. Hemen bir çigköfteciye gidip kendimize ikişer tane dürüm yaptık. Dürümümüz bittikten sonra Elmalıkent parkına gittik. Çardakta oturduk.

"Olum ne olucak böyle etrafta insan yok ondan önemlisi ailemizde yok" dedi İsmail üzgün oldugu belliydi, hepimiz üzgündük.

"İşlek olan yerlere gidelim belki birileri va.."

derken Başkan'ın sözünü hırlama sesi kesti. Agaçların arasından geliyordu ses. Onlara başıma gelen olayı hatırlattım. Agaçların arkasında ne oldugunu görmek için agaçlara dogru yürümeye başladım. Arkamdan Başkan arkasında Emirhan onun arkasından da İsmail peşime takıldı. Agacın arkasında halsiz bitkin hırlayan birini gördüm ona bu sefer ben yaklaşmadım. İsmail yaklaştı. Selamun Aleyküm dedi. Adam onun üzerine gelmeye başladı. İsmail geri çekildi. Biz onun üstüne atladık, çok güçlüydü. Bogazından tuttum ve sıkmaya başladım digerleri de kollarını tutuyordu. Yüzü çok kanlıydı. Gözleri kan kırmızısıydı. Nefes almasını zorlaştırdım. Her nefes verişinde agzından kan püskürüyordu. Nefes almayı kesti sanırım ölmüştü. Üstünden yavaşça kalktım heryerim kan olmuştu. Hepimiz birbirimize şaşkın şaşkın bakıyorduk.