OKUL HAYATI 2

OKUL HAYATI 2 - 13.bölüm

Bora "benden uzak durun!"dedi.  Bu sefer ısrarla nedenini sordum. Bu ısrarıma dayanamayıp "Herkese zarar veriyorum. Önce sen sonra Buray sıradaki kim hiç bilmiyorum. Artık kimsenin zarar görmesini istemiyorum."dedi. "Sonra konuşuruz ilk şu elini halledelim. Ne yaptın eline?"dedim. Gözlerini kaçırarak aynaya yumruk attığını söyledi. Bende bir şey demeden acile götürdüm.
1 AY SONRA...
Bu gün Buray hastaneden çıkacaktı. Gitmeyi çok istiyorduk ama Duru Hoca okulda kalmamızı istiyordu. Bu nedenle tüm gün okulda kalmak zorunda kaldık. Okul çıkış Buraylara gittik. Buray çok iyi görünüyordu. Desteksiz yürüyebiliyordu. Buda bizi mutlu etmişti. Ertesi gün kantine giderken Aslı kolumdan tuttu ve konuşmak istediğini söyledi.  Kantinin arkasındaki banka oturduk. Aslı "Buray nasıl?"dedi. "Gerçekten umrunda mı?"Aslı"olmasa sormazdım."dedi."sen onu hala seviyorsun kendine itiraf et artık. Buray deyince gözlerin parlıyo."dedim. Aslı "Evet, seviyorum. Unutamadım onu."dedi. "Şaşırmadım ama Buray seni çoktan unuttu. Meraketme o iyi."dedim. Bu lafımın üstüne bozulmuştu. Bora kantinin önünde  her zamanki gibi uzaklara dalmış, elleri cebinde, omzunu direğe yaşlamış duruyordu. Usulca yanına gittim. Bora, dedim ama beni duymadı. İkinci bi defa  seslendiğimde irkilerek bana döndü. "Ya Bora, yeter kendine yüklendiğin. Artık kendini rahat bırak."dedim. Bora "Ben artık dayanamıyorum. Belkide okula hiç başlamayacaktım. Dün abimle konuştum. Okuldan ayrılacağımı söyledim ama izin vermedi. Benden tek isteğinin, ona haber vermeden bir adım bile atmayacağımı söyledi. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bu sabah Buray'ı gördüm ama yüzüne bile bakamadım. Bu beladan ne zaman kurtuluruz bilmiyorum ama artık çok sıkıldım." dedi. Bu haline üzülmüştüm çünkü piskolojikmen hiç iyi görünmüyordu. Ondan çekinerek "piskolojik destek almak ister misin?" dedim. Tebessüm ederek "sen en baş piskoloğumsun zaten gerek yok "dedi. "Ciddi sordum"dedim. Kafasını sallayarak reddetti. "Demek en baş piskoloğunum he? O zaman ben ne dersem o olacak."dedim. Gülerek"Merhabalar ben Bora. Galiba siz benim piskoloğumsunuz."dedi ve elini uzattı."Tanıştığıma memnun olmadım Bora Bey ben Ceren."dedim ve elini sıktım. Bora "Merhaba Ceren Hanım."dedi. O sırada zil çaldı. Bora "Galiba zil çaldı Ceren Hanım. Benimle sınıfa eşlik eder misiniz?"dedi. "Tabiki."dedim ve sınıfa gittik. Sınıfa geldiğimizde Buray bağrıyordu. Bizim sınıftaki Ahmet'e neden bağırdığını sordum Ahmet gülmekten zor konuşuyordu "Salak Yağmur, Buray'ın balığı yesin diye bisküviyi bütün halde Suya atmış. E hayvancağız ölmüş."dedi. Buray'a çaktırmadan Bora ile arkamıza dönerek güldük. Sınıfa matematik öğretmeni Seda Hoca girdiğinde neler olduğunu sordu. Buray "Gerizekalı Yağmur, parmağım kadar balığa bütün bisküviyi atınca hayvan öldü."dedi. Buray öyle deyince sınıfta kahkaha sesleri yükseldi. Teneffüste bizim tayfa ile bir araya geldik. Bizi görünce Deniz Hoca yanımıza geldi. Buray'a"Nasıl oldun Buray? Senin için çok korktum."dedi. Buray "Gerçekten korktunuz mu?"dedi. Deniz Hoca'nın bu lafın üstüne yüzü düşmüştü "O nasıl söz Buray. Tamam aramızda kötü şeyler yaşanmış olabilir ama bu seni sevmediğim ya da umursamadığım anlamına gelmez. Siz benim de çocuklarımsınız. Hastaneye geldim ama size görünmek istemedim. Annenle konuşup gittim."dedi. Deniz Hoca çok üzgündü yüzünde belli oluyordu. Gözleri dolmuştu neredeyse ağlayacaktı. Çok üzgün olduğu ve pişman olduğu belliydi. Buray, Deniz Hoca'ya sarıldı"Ben iyiyim hocam bakın turp gibiyim."dedi. Deniz Hoca "Hepinizi çok seviyorum."dedi ve dayanamayıp bizde onlara sarıldık. Bu sayede Deniz Hoca ile olan buz dağlarını eritmiş olduk. Duru Hoca gittikten birkaç dakika sonra Bora'nın telefonu çaldı. Arayan kişiyi öğrenmek için telefonu düz çevirdi. Arayan ağabeyiydi. Şaşkın bir ifadeyler alo,dedi. Telefonu açar açmaz telaşlı bir şekilde ayağa kalktı ve "neee... Ciddi misin?"diye bağırdı. Yüzünde şaşırmış bir ifade vardi. Yanağından bir damla göz yaşı süzüldü. Onu görünce hepimiz telaştan ayağa kalktık ve neler olduğunu sorduk.

14.Bölümde görüşmek üzere...