Хэсэг 9

2.3K 179 18
                                    

Оройжингоо өнөөх судруудын талаар бодоостой. Мөн аялалаар яаж явах талаар хүртэл толгойнд эргэлдээд амжив.

Маргааш ямартай ч сайхан өдөр болох биз! гэсээр хүчээр унтахаар хичээн орондоо хөрвөөсөөр нэг л мэдэхэд унтаад өгч. Өглөө хэн нэгэн аймшигтай хурхирах дуунд хажуу тийш харвал кихён байдгаараа хурхиран унтаж байлаа. Энэ яагаад энд!? гэсээр түүнлүү ширтэж байтал тэр унтаж байхдаа жирийн үеийнхээсээ илүү царайлаг харагддаг юм байна! Яг л нойрсож буй ханхүү шиг! Ханхүү ч арай биш л дээ! :3

Түүнийг сэрээчихгүйхэн шиг хажуунаас нь босон хувцасаа бэлдэн зогсож байтал жүхон маш хүчтэй хаалга татан онгойлгосноо биднийг харан жуумалзаад
Жүхон-Та хоёр дахиад тэгээ юу! :3
Би-Ахх жүхон хар өглөөгүүр эгч нь толгойгоо өвтгөмөөргүй байна! хэмээн духаа барьтал тэр толгой дохьсоор миний хажууд ирж суун

Жүхон-Догдлож байна уу!?
Би-Үнэнийг хэлэхэд бага зэрэг!? гэтэл тэр мөрөө хавчин
Жүхон-Вону явах болохоор л тэр байх!
Би-Тийм шүү!

Яг үнэндээ би тийм ч их догдолсонгүй. Байдаг л жирийн зугаалга. Гэсэн ч яагаад ч юм цаанаасаа бага зэргийн догдлол мэдрэгдэж байгаа нь сонирхолтой. Магадгүй вонуг хамт явах болохоор тэр үү!? Эсвэл кихёнтой анх удаа аялалд явах гэж байгаа учраас тэрүү!? Энэ асуултын хариуг бурхан л мэдэх биз!

Жүхон хажууд үгэлж байснаа залхасан бололтой кихёныг сэрээн гарч явах бөгөөд би ч ачаагаа бэлдээд дуусчихав!

Удаан хугацаагаар аялалд гараагүй учраас бэлтгэлээ хэрхэн хийх талаар сайн мэдэхгүй л байна! Ямартай ч дулаан хувцасаа аван бас нэг ширхэг амны зугаагаа цүнхэндээ хийчихсэн! Надад өөр юу хэрэгтэй гэж!?

Жүхон гэр дүүрэн-Болчихсон загасан уруултаа!! хэмээн орилон би ч түүнийг хараан амандаа үгэлсээр. Чангюүн байсан бол! Тэр өдийд чангюүнтайгаа нийлээд намайг тайван орхихгүйюу! -_- Ядаж байхад тэр чөтгөр хаашаа алга болчихдог байнаа!

Цүнхээ үүрсээр доош буутал эмээ тэдэнд замд идэх хоол өгөн би ч малийсаар түүний өмнө зогсон гараа дэлгэтэл тэр жүхонлуу дохиод
Эмээ-Жүхонтой хамт хуваачихаа!
Би-Айн!? о.о эмээ! би таны охин хёнжү байна танихгүй байна уу!? гэтэл тэр хоолойгоо засан

Эмээ-Эмээ нь зөнөөд хоёр л хоол бэлдчихсэн! Кихёндоо өгөхгүй бол болохгүй! тэгэхээр жүхонтой хуваачих!

Өө бурхан минь! энэ аялал эхлээгүй байхдаа л ингэж унтраах гэж! -_- Хамгаас хайрт эмээ минь залуу хархүү хараад сэтгэл нь огцом хөмөрчих гэж! Хүн хөгширсөн ч сэтгэл нь хөгшөрдөггүй гэж ямар үнэн үгвэ! -_-

♡CheoNsa☆ Where stories live. Discover now