Эмээгийн хэлдэг магадгүй зөв биз. Би түүнийг зовоох эрхгүй. Бушуухан өрөөндөө орж ирэн өнөөх судрыг уншвал
Сүнсэн бие нийлсэн хүмүүс тус тусдаа болохдоо бүх зүйлийг мартаж урьдын амьдралдаа очих болно.
гэсэн байлаа. Аймшигтай юм. Хэрвээ бид салчихвал би ч тэр ч намайг санахгүй нь... Ийм зүйл байж болно гэжүү!?
Эмээ миний ард ирэн намайг тайвшруулах бөгөөд би түүний энгэрт наалдаад
Би-Би зөвшөөрч чадахгүй нь!! Би чадахгүй. гэтэл тэр нуруундээр минь зөөлхөн цохин тайвшруулж байлаа.
Эмээ намайг унтуулахын тулд бүгдийг хийн харин би шөнөжин түүний талаар бодон нэг ч унтаж чадсангүй.. Би хийж чадна гэжүү!?
Нар мандан жүхон аль хэдийн өрөөнд минь орж ирэн
Жүхон-Одоо босдоо! худлаа хэвтээд яахав...
Би-Жүхон.. хэрвээ би үхчихвэл чи баярлах уу!? гэтэл тэр санаа алдаад
Жүхон-Ийм зүйл битгий бод! одоо бос!
Би-Би кихёноос салж чадахгүйг чи мэднэ! гэтэл тэр их л нухацтай надруу ширтэн толгой сэгсэрч байлаа
Би-Би яахвэ!?
Жүхон-Чамаас болж кихён үхэх ёсгүй!! Битгий амиа бод! гэсээр гарч явах нь тэр
Тэр ч хүртэл яагаад миний талд байж болдоггүй юмбэ!? ..... Гэсэн ч түүний зөв байх ..
Өөрийгөө аль болох хүчлэн доош буутал тэд ширээ тойрон сууж байгаа харагдав. Кихён надруу даллан урдаа байх хоолондоо хачир хийж байгаа харагдах бөгөөд ингэх төдийд бүх төлөвлөж байсан төлөвлөгөө минь хангалттай нурж байлаа.
Би-Би хоол идэхгүй! хэмээн ширүүхэндүү өнгө аясаар түүнд хэлчихээд өрөөндөө орж ирэн дүрэмт хувцасаа өмсөн зогсож байтал хаалга онгойн кихён орж ирэн
Кихён-Яасан юм!? Өчигдөр даараад Өвдчихөө юу!?
Би-Үгүйээ!:
Кихён-Эсвэл чамайг хэтэрхий хүчилчихсэн юму!? Алив би халууныг чинь үзэе! гэхэд нь би түүнээс холдоод
Би-Би зүгээр болохоор намайг тайван орхиж болоху!?
Би түүнд аль болох муухай хандан зайгаа барьж байлаа. Гэсэн ч би удаан тэвчихгүй гэдэгтээ итгэлтэй байна! намайг уучлаарай кихён... Би ингэхгүй л бол чамайг явуулж чадахгүй....
Түүнд муухай аашилсаар доош буун гутлаа өмссөөр сургууль руу маш удаанаар яаж түүнээс холдох талаар бодсоор... Бидний жаргалтай мөч дөнгөж эхэлж байсан! Бид үргэлж хамт байна гэж найдаж байсан юмсан... Бурханд миний хүсэл хэтэрхий хүнд байсан бололтой..
