Taleyin Oyunu

2'ci bölüm

Həyat hər zaman yeni hekayələr hazırlar bizlərə.

Onu gördüyümə inana bilmirdim, bu gərçək ola bilməzdi, anlamsızca ağlımdan çıxmayan, bu qız qarşımda idi. Yenə o sehirli gözleriylə mənə baxırdı, qəlbim sürətlə döyünmeye başladı, heyecanlı idim, bu sadece bir təsadüf ola bilməzdi, bəlkədə "Taleyin oyunu " idi. Gözəlliyi qarşısında ovsunlandım, sadəcə onun gözlərinə baxırdım, o da eyni şəkildə mənə baxırdı, gözlərimiz bir birinə kilitləndi, yanımızda dayanan qadının "Sema" deyişi ilə səma surətlə çekilib mənə baxdı,heç bir şey deməyib qadının qoluna girərək yavaş adımlarla uzaqlaşdı. Mən isə arxasından baxa-baxa qaldım, üzümdə təbəssüm yarandı, gülümsəmə ilə xəstəxanadan çıxıb, maşına əyləşib nə baş verdiyini anlamağa çalışırdım. -'Onu gördüm" (deyib gülümsəməyə başladım) maşını işə salıb uzaqlaşmaq fikirində idim ki, dayanıb düşünməyə başladım.

- Bunlar bir təsadüf deyildi bəlkə də, alın yazısıdır?.İlk görüşdə sevgiyədə inanmırdım, amma Səma ilə çarpışmalarımız sayəsin də inanmalı olacağımı bildirirdi həyat. Əlimi qəlbimə apardım döyüntüsünü hiss edirdim. Gözlərimi yumub qarşımda Səmanı təsəvvür etməyə çalışırdım, başarmışdım qoxusunu hələdə hiss edirdim. Hisslərim sadəcə onunla olmaq isteyirdi , olacaqdı da o qızı tanımaq isteyirdim, hər saniyə, hər dəqiqə mənimlə olsun bir günüm belə onsuz keçməsin ..Gözlərimi açıb, o biri əlimdəki şərfə baxdım. Bəlkə də anam o qizi tanımağımı istəyirdi, bunlar dediyim kimi təsadüf deyildi. Qismətim də taleyimdə bu qiz yazılmışdı.

Bəlkə də eşk, qarşıya baxmamağdır.

Artıq xestəxanaya çatmışdıq, maşından enib, içəri daxil olduq. Fikrim dizlərim də idi, qorxurdum, incidə bilərdi. Bütün gücümü anamın üstünə atmış kimi qolundan tutdum irəli addımladığdan sonra; anam tibb bacısının yanına getdi, hekimin xəstəxanada olub, olmadığını öyrənəcəkti ..Məndə boş, boş dayanmayıb liftə doğru addımladım. Anidən birisiylə çarpışdığımı hiss edənə qədər, müqavimətimi itirib, yenə yıxılacaqdım ki, çiyinlərimdən tutduğunu hiss etdim. Saçlarım üzümə töküldü, dəqiq kim olduğunu görə bilmədim, mənə o qədər yaxın idi ki, nəfəsin üzümdə hiss edirdim. Ətri mənə tanış idi, sanki əvvəlcə qarşılaşmışıq ..Başımı yana çevirdim,  saçlarım üzümdən çəkildi "Ola bilməz " Bu...Bu...o idi. "Elvin".
Adı bir muddet beynimdə yankılanmağa başladı, fikirimi toplayıb ona baxdım, nədənsə gözlərim gözlərində kilitli qalmışdı. Həyəcanlandım, sanki qəlbim yerindən çıxacaqdı ..Qəlbimin döyüntüsünü Elvində eşidirmiş kimi hiss edib inanmışdım. Heç bir şey edə bilmirdim gözlərinə baxmaqdan başqa, saatlarca belə qala bilərdim ....Anamın "Sema" deyişi ilə tez çekilib ona baxdım, anamın yanına yaxınlaşıb, qolundan tutundum. Anam suallar verməyə davam edirdi, amma mənim fikrim onda idi, bu qədər də tesadüf ola bilməzdi, özümü sakitləşdirməyə çalışırdım  lakin əksinə çox həyəcanlı idim, onu yenə görmək istəyirdim. Ağlım, nədənsə ,onda qalmışdı, onu birdə görə biləcəkdim mi? Bu sualları niyə özümə verirdim bilmirdim ..Xoşlanırdım mı mən? Xoşlanmamaq mümkün belə deyildi, qəhvəyi gözləri, iç ısıdan gülümsəməsi, üzünə tökülən azca saçları ,şirin vanili qoxusu ,isti nəfəsi. Derinden nefəs alıdım sanki istilik gelirdi mənə ..Bəlkədə aşiq olurdum, bu sözü biraz səsli demişdim, amma anam eşitmədi, bir daha derindən nefes alıb hekimin otağına daxil olmuşduq ...Axır ki istediyim oldu, hekim dikişləri sökmuşdu, artıq normal insanlar kimi yeriyə bilərdim, yeriyişimdə axsağlıq var idi, amma serbestliyə dəyərdi. Ödənişi ödəyib çıxdıq xəstəxanadan ..Sərbestliyimin keyfin çıxarırdım, pillələri iki atlayıb hoppandım ki, dizimin incitdiyini hiss edib, əllərimlə dizlərimi ovuşdurdum. Anam saçlarımı arxaya alaraq -"Yaxşısan" deyə soruşdu, başımla yaxşı olduğumu testiğlədim . Ömərin bizə yaxınlaşıb qəh-qəhə atması, əsəblərimi oyatmışdı, heç bir şey demədən maşına əyləşib yola düşdük. Bir muddətdən sonra gəldik evə, anam bizdən əvvəl evə daxil oldu, Ömərlə mən eyni anda qapıdan keçirdik, Ömər iri bədəni ilə məni itələyib keçmişdi ..Arxasından -"Yavaş ol heyvan" deyə qışqırmışdım.