Taleyin Oyunu

4'cü bölüm

Nefəsi dahada yaxınlaşırdı mənə ürəy döyüntülərimin artığını hiss edirdim ..Ona qarşı gizli hisslərim vardı bəlkədə adını qoya bilmədiyim hisslər ..İnsanın gözlərindən anlayarsan yalan daşıdığın amma onun gözləri hər sözünün doğru olduğunu bildirirdi mənə ..Amma mən bu gözlərə inanmayacam, gözlərdə yanıla bilər yalanı bəzən gizlədər .Özümü ələ alıb gözümü gözlərindən cəkib heç bir şey demədən uzaqlaşdım ona nə deyə bilərdim ki ? Addımlarımı artırıb aftobusa əyləşdim ..Sevirmiş məni "Məndə özümü sevirəm" bu sözü sesli demişdim deyəsən insanların baxışları üzərimə zillənmişdi bu hallarına gülümsəmişdim bizim dilimizi anlamırdılar qulaqcıqları çantamdan çıxardıb qulagıma taxdım sevdiyim mahnıları qoşaraq yolu izləməyə davam elədim ne də olsa yolum uzun idi ..

(Elvin)
Heçnə demədi və arxasını çevirib getdi inana bilmirəm heçnə demədi günahım olmaya olmaya üzür istədim gözlərimə ilişib qalmasına sevindim amma bu uzun çekmədi bir muddət bu anın şokunu yaşasamda maşınıma əyləşib evimə yol aldım radyodan xoş bir musiqi açaraq yoluma davam edirdim üzümdə ki gülümsəmə əskik olmadan əlbəttə ki olmaz telefonu əlimə alaraq nə qədər zenq gelmişdi atamdan zenglərinə sonra qarşılıq verərəm ..Sürətimi artırıb evimə geldim qapını açıb içəri daxil oldum gördüyüm mənzərə qarşısında donub qalmışdım qacaraq məni qucaqlayan bacım arxasında isə əsəbi əsəbi mənə baxan atam gəlmişdi

-"Balaca xoş gəldin evə" gülümsəyərək dedim

Atamın mənə yaxınlaşıb sərtcə qucaqlamasına gözlərim dolmuşdu

-"Sənin xəbərin var sənin üçün nə qədər narahat olduğuma?" Üzüntülü səsi ilə dedi

-"Narahat olmayın her şey yaxşıdı səndə xoş gəldin evinə" bir daha sarıldım atama..

Ayselin səsinə çekilib ona baxmışdığ qısqanmışdı bizi -"Gel bura balaca" üçümüz bərabər sarılmışdığ bir kişinin həyatımızda olmadığına görə nə qədər xoşbəxt ola bilərik ki? O kişi Əlbəttə ki anamız ne qədərdə üzüntülü olsaq üzümüzdən suni gülümsəməni eksik eləmirik. Açılarımızı örtən ən güçlü silahımız gülüşlərimizdi ..Ağlamaq Ehh..
Kim deyir ki yaş gözdən axar? Ürəkdə ağlayar..İnsanlar acılarından, ağrılarından qaçırlar geriyə belə dönüb baxmadan. Amma mən belə elemədim çünki "yeni yer ve yeni heyat" düşüncələri bir ferq yaratmadığına adım kimi əminəm. Əsas yer deyil, əsas beyin ve qəlbindir. Hara gedirsən get, bu iki şeydə səninlə gelir ve onlardan xilas ola bilmədiyin üçün də keçmişdən - sağalmağını ümid etdiyin yaraların sənə yaşadığı ağrılardan xilas ola bilmərsən. Bu fikirlərə ara verib otağıma çıxmışdım ..

(Səma)
Evə gelmişdim əllərimi yuyub masaya əyləşmişdim Ömər yox idi işə getmişdi ne əcəbsə sakitlik idi sukut içində yemeyimi yeyecekdim axır ki anam yeməyimi qarşıma yerləşdirmişdi başımdan öpüb salona keçmişdi ...Yeməyimi yeyib bitirmişdim ki telefonuma zeng gelmişdi bunlar azerbaycanda ki xalam qızlarından idi zeng celd hereketlə açmışdım salam verib danışmağa başlamışdılar nə qədərdə onların etrafında ki insanları görməsəm də mənə danışdıqları hadisələrdən onları tanıyrdım ..Otağıma keçib daha rahat danışmağa başladıq onları yaxından görmək isteyirdim amma videolu danışmaq azda olsa darıxmağıma icazə vermirdi. Böyük qizin adı Güllü idi o biri də mənən yaşıd olan Əsma idi

-"Səndə necədi veziyyətin"deyə soruşdu Əsma..
Hər şeyi danışmağa başladım Elvinlə olan münasibetimizi mənə qisa bir muddətdə aşiq olmasını ve buna inanmadığımı anlatmışdım..

Güllü-" Bəlkə düz deyir elə insanlar var ilk görüşdə aşiq olurlar"

Əsma-"Niyə inanmırsan"?

-"Bilmirəm inanmaq istəyirəm bir tərəfdən qorxuram ya her şey bir yalandısa? Mənə oyun oynuyursan? Hisslərimlə sevgimə..Əsasda bunlara deyil qəlbimin qırılmasından qorxuram ..

Güllü qəh- qəhə ilə "Nə axmaqsane düşündüyün şeylərə bax "

Əsma- "Zamana burax qismətində varsa olacaq"

-"Her neysə siz danışın"
O qədər danışmışdıqsa vaxtın necə keçdiyinin ferqində belə deyildim axşam olmuşdu otağımdan çıxıb anamın yanına getmişdim atam gildə gelmişdi atam əlində ki dəvət naməni anama uzadaraq -"Hazırlaş sabah azerbaycana ucuruq toyumuz var iki gündən sonra" Əlbəttə ki biz getmirdik ömərlə mən evdə qalacaqdıq Anamın təyyarə qorxusu vardı nə qədər qorxsada razılaşmışdı anamın otağına çıxıb paltarların yığmağa kömək etmişdim anam narahat idi qorxurdu məni ömərlə tek qoymağa ya mən onu öldürəcək idim ya da o məni deyə düşünürdü bu halı məni güldürmüşdu Paltarları hazırladığından sonra otağıma keçib derslərimi eləmişdim Atam ömərə mənlə işi olmasın deyə məsləhət verirdi sesləri otağıma qədər gelirdi. Artıq gec idi yatağıma üzanıb gözlərimi yummuşdum.

(Elvin)
Gece gec yatmışdım günəşin ışığı bütün otağı aydınlatmağı ilə oyandım yatağın yanında ki saata baxdım ki baxmağımla yataqdan sıçramam bir oldu saat 13:45 idi səmanın dersden clxmasına bir saat qalmışdı paltarlarımı geyinib qara şalvarım üstünə ağ fudbolka qırmızı jaket qara ayaqqabı geyinib çoxlu çoxlu ətir vurub evdən sürətlə çıxmışdım maşına əyləşib onun universitetinə yol aldım.

Anam gil getmişdilər çox amma çox narahat idim içimdə bir sıxıntı var idi bilmirdim niyə sadece eve tez getmek isteyirdim ya da ders bitseydi atama zeng ederdim. Niyə bu qədər sıxıntılı idim ki ? Bir muddətdən sonra ders bitmişdi uniden çıxıb eve gedecekdim ki Elvini gördum.

-"Yenə sən?" Deyə sual verdim
Yanıma yaxınlaşıb salam verdi sözə başlayacaqdım ki onu tersləməyə hazırlaşmışdım ki telefonuma zeng gelmişdi bu ömər idi açaraq salam verəcəkdim ki ömərin ağladığını hıcqıra-hıcqıra danışırdı qorxmuşdum
-"Ömər nə olub?"
Ömər ağlayaraq-"Anamız ..Səma anamız öldü" dahada hıcqıraraq ağladı.
Dilim batdı sanki bu..
-"ola bilməz daha sabah sagollaşdım onunla" gözlərimdən yanağıma süzülən yaşları hiss edirdim Elvinin telaşlı səsi qorxaraq məni tutmasını ancaq hiss edirdim ne edə bilərdim ki?
-"Anam..Ölə bilməz" deməyim ilə gözlərimi yummam bir oldu...